Οι Ξεχωριστοί - Λάχεσις (Κεφάλαιο 11) [+18]

Έβγαλε από την τσέπη του και φόρεσε με προσοχή ένα προφυλακτικό. Έπειτα έβαλε λιπαντικό σε όλο το μήκος του ορθωμένου του πέους και ύστερα με το δάχτυλό του έκανε μασάζ στην άκρη της στενής τρυπούλας των γλουτών της. Ελβίρα τινάχτηκε ανήσυχη, ερεθισμένη ταυτόχρονα.

Τι κάνει; Σήμερα βρήκε; Δε γίνεται σήμερα από εκεί. Θα αρχίσω να ουρλιάζω... Θα μας ακούσουν... Θα...

Η σκέψη της έμεινε στη μέση· ο Γιώργος είχε βάλει την άκρη του φουσκωμένου και σε πλήρη στύση πέους μέσα της και δε σταματούσε. Αυτήν τη φορά, το έβαζε με μια κίνηση αργά και σταθερά πλήρως μέσα της. Ύστερα από έξι δεκαήμερα υπομονής, εκείνο το απόγευμα είχε διαλέξει να της δώσει αυτό που τον παρακαλούσε τόσο καιρό.

«Α-αγάπη μου... Τι κάνεις; Εδώ...» προσπάθησε να τον ρωτήσει κομπιάζοντας.

Η πρόταση διακόπηκε απότομα, καθώς ο Γιώργος έκλεισε με την παλάμη του το στόμα της.

«Ξέρω τι σκέφτεσαι... Γιατί τώρα! Γιατί εδώ!» της είπε καθώς άρχισε να κινείται σιγά και προσεκτικά μέσα της.

Η Ελβίρα δεν απάντησε. Και να ήθελε να σκεφτεί δεν μπορούσε πια. Η αίσθηση του αντρικού πέους με όλο του το μήκος μέσα της σε συνδυασμό με την έκπληξή της την είχαν αφήσει άφωνη. Έκλεισε τα μάτια της ξετρελαμένη από ηδονή. Το μόνο που ακουγόταν τώρα ήταν οι πνιχτές κραυγές της.

«Θέλεις να γίνεις Ξεχωριστή, ομορφούλα μου! Γι’ αυτό!» συνέχισε ο Γιώργος χωρίς να περιμένει απάντηση.

Οι γεννημένοι Ξεχωριστοί έχουν τη δύναμη να τιθασεύουν από ένστικτο τις αντιδράσεις τους στον έρωτα.

Το να μη χάνεσαι τελείως μες στη μαγεία του σεξ και την ομορφιά που νιώθεις είναι πολύ βασικό. Το σεξ δε γίνεται πάντα στο κρεβάτι ή στο σπίτι πίσω από κλειστές πόρτες και παράθυρα που δε σε ακούει κανείς. Πρέπει να είσαι απελευθερωμένος από το άγχος μη σ’ ακούσει κανείς, ώστε να μπορείς να το κάνεις οπουδήποτε. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μάθεις να τιθασεύεις –όταν θες– τα ουρλιαχτά και τις κραυγές που βγαίνουν αυθόρμητα. Αλλιώς πώς θα το κάνεις σε ασανσέρ ή δοκιμαστήριο ρούχων κ.λπ.;

Οι Ξεχωριστοί κάνουν έρωτα όπου θέλουν, όποτε θέλουν και καταφέρνουν να μην ενοχλήσουν κανέναν. Και φυσικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να μη φωνάξεις αηδίες του στυλ: «Τι σου κάνω, μάνα μου... Με σκίζεις, που είναι ο ράφτης... Χτύπα με στα βράχια» κ.λπ.!

Ο Γιώργος κοίταξε την Ελβίρα που είχε κλείσει τα μάτια της και χαμογέλασε. Όλα γίνονταν όπως είχε σχεδιάσει η Γιάννα το προηγούμενο βράδυ. Η όμορφη φίλη της θα μάθαινε ένα από τα βασικότερα στοιχεία του Ξεχωριστού έρωτα: Να ελέγχει τις αντιδράσεις της. Βγήκε ήρεμα τελείως από μέσα της και πήγε στην άκρη του δωματίου. Πήρε από μια τσάντα που είχε φέρει μαζί του ένα μεσαίου μεγέθους ομοίωμα αντρικού πέους που ήταν προσαρμοσμένο στη βάση του σε μαύρο δερμάτινο εσώρουχο με λουριά προσαρμογής και το φόρεσε πάνω από το παντελόνι και πάνω από το αληθινό του πέος, το οποίο πέρασε μέσα από την ειδική τρύπα του εσώρουχου. Η Ελβίρα κόντευε να ουρλιάξει από περιέργεια και άκρατο ερεθισμό. Δεν είχε δει τι κρατούσε στα χέρια του ο Ξεχωριστός εραστής της και ούτε μπορούσε να φανταστεί.

Ο Γιώργος έσφιξε τα λουριά του δερμάτινου εσώρουχου και το ομοίωμα στάθηκε ακίνητο με τη βάση του στην κοιλιά του. Έπιασε και τα δύο πέη μαζί, έριξε πάνω τους αρκετό λιπαντικό τζελ και τα οδήγησε ταυτόχρονα στις δύο εισόδους της.

Η Ελβίρα έκλεισε απότομα τα μάτια της και συγκράτησε με κόπο την άγρια μακρόσυρτη κραυγή που της ήρθε στο στόμα. Το ουρλιαχτό μετατράπηκε σε ένα σπαραχτικό συνεχόμενο μουρμούρισμα εκτονώνοντας όλη την απίστευτη ένταση από τον συνδυασμό έκπληξης και ερωτισμού που αισθάνθηκε με την κίνησή του. Έπαιρνε γρήγορες αναπνοές και είχε αρχίσει να ζαλίζεται προσπαθώντας απεγνωσμένα να αντέξει! Το δυσκολότερο ήταν να πνίγει τις άγριες κραυγές που γεννιόντουσαν στο διάφραγμα της ξανά και ξανά. Κάθε φορά που πίστευε ότι τα είχε καταφέρει, έφτανε μια κίνηση του Γιώργου, για να ξεκινήσει και πάλι από την αρχή. Τα δύο αντρικά όργανα έμπαιναν και έβγαιναν αργά και βασανιστικά βαθιά μέσα της φτάνοντάς τη στα όρια του παροξυσμού.

«Άνοιξε τα μάτια σου, κούκλα μου! Θα αντέξεις! Θα αισθανθείς τα πάντα, θα νιώσεις όπως δεν έχεις ξανανιώσει ποτέ μέχρι τώρα και δε θα ακουστεί τίποτα!»

Ο Γιώργος είχε μπει για μια ακόμα φορά όλος σχεδόν μέσα της. Ολοκληρώνοντας τη φράση του, έσπρωξε απότομα τη λεκάνη του ακουμπώντας τους γλουτούς της στην κοιλιά του. Η Ελβίρα άνοιξε τα μάτια της ξεφυσώντας σαν ετοιμόγεννη. Το σαγόνι της έτρεμε από την ηδονή που αισθανόταν και ολόκληρο το σώμα της είχε ανατριχιάσει. Στον καθρέφτη έβλεπε τον Γιώργο κολλημένο πίσω της ακίνητο. Της έκανε νεύμα ρωτώντας τη να συνεχίσει ή όχι. Εκείνη αργούσε να απαντήσει και ο Γιώργος ξανατίναξε τη λεκάνη του. Η Ελβίρα αντέδρασε μουγκρίζοντας άγρια. Περνούσε τις πιο παράξενες και όμορφες εξετάσεις της ζωής της και αισθανόταν παράξενα όμορφα με το δύσκολο αυτό παιχνίδι. Εκείνη τη στιγμή μισούσε και λάτρευε ταυτόχρονα τον εραστή που της έκανε έρωτα ταυτόχρονα από παντού. Έπρεπε όμως να περάσει τις εξετάσεις και θα το έκανε!

Ξεφύσηξε βαθιά, συγκεντρώθηκε και τον κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη προκλητικά. Ύστερα έβγαλε το εσώρουχο από το στόμα της και του το πέταξε στα πόδια.

«Μάλλον έκανες λάθος, αγάπη μου... Δε θα το χρειαστώ τελικά... Γάμα με όσο δυνατά θες! Αυτό μόνο μπορείς να κάνεις; Εξετάσεις είναι αυτές; Στο Νηπιαγωγείο είμαστε φαίνεται!» του είπε προκλητικά και ακούμπησε το στήθος της στο έπιπλο προτείνοντας του περισσότερο τους γλουτούς της.

Ο Γιώργος χαμογέλασε· το ήξερε ότι ήταν γυναικάρα από την πρώτη στιγμή που την είδε. Είχε δύναμη μέσα της· θα άντεχε. Το ρίσκο, με τόσο κόσμο μόλις μερικούς πόντους μακριά, ήταν πολύ μεγάλο. Η Γιάννα με τον Γιώργο πόνταραν πάνω της. Δεν ήταν εύκολο να είσαι Ξεχωριστή.

Ο Γιώργος άρχισε να κινείται απαλά στην αρχή με τον ρυθμό να αυξάνεται σιγά σιγά. Κάθε φορά που τα δύο πέη ήταν στη φάση εξόδου έριχνε και από μια μικρή δόση λιπαντικού πάνω στο προφυλακτικό ώστε με τον ρυθμό που επιταχυνόταν να μην υπάρχει κίνδυνος να στεγνώσει.

Η Ελβίρα βρισκόταν σε άλλη διάσταση. Αισθανόταν όμορφα, αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο από ό,τι αισθανόταν κάνοντας έρωτα κανονικά. Η αίσθηση της ηδονής ήταν αφόρητα υπέροχη. Είχε δαγκώσει τα χείλη της, κλείνοντας ερμητικά το στόμα της για να μην ουρλιάξει. Όλη η έντασή της έβγαινε με βαθιά βογκητά κατευθείαν από το στήθος της. Ο Γιώργος έπιασε το δεξί της χέρι και ακούμπησε τα δάχτυλά της πάνω στην κλειτορίδα, δείχνοντάς της ότι ήθελε να τη βλέπει να χαϊδεύεται, όσο εκείνος της έκανε έρωτα. Η Ελβίρα άνοιξε τα μάτια της και χαμογέλασε.

«Είσαι σίγουρος, μωρό μου;» τον ρώτησε με σπασμένη φωνή.

Της είχε φανεί παράξενο αυτό που της ζητούσε ο Γιώργος. Από την εφηβεία ακόμη, όταν έκανε έρωτα με αγόρια, αισθανόταν όμορφα να παίζει ταυτόχρονα με τη κλειτορίδα της. Είχε μάθει όμως να μην το κάνει, καθώς οι εραστές της συνήθως θύμωναν, γιατί αυτό λέει σήμαινε ότι δεν την ικανοποιούσαν εκείνοι.

Ε, ρε, τι άλλο θα κάνουμε στις γυναίκες! είχε σκεφτεί ο Γιώργος όταν το είχε πρωτοακούσει. Μαλάκες! Μια ζωή μαλάκες! Δεν αφήνουν τις γυναίκες να πράξουν αυθόρμητα ό,τι νιώθουν. Πρέπει να τα ενοχοποιήσουμε όλα στο σεξ.

Ο Γιώργος τής χαμογέλασε μέσα από τον καθρέφτη.

«Κάν’ το, μωρό μου! Ευχαριστήσου το!» της απάντησε αναστενάζοντας.

Η Ελβίρα άλλο που δεν ήθελε. Έφτυσε τα τρία της δάχτυλα πάνω από το δαντελένιο γάντι που φορούσε. Ύστερα άρχισε να τρίβει κυκλικά την κλειτορίδα της με πάθος και ρυθμό σύμφωνο με τον ρυθμό που κρατούσε ο Γιώργος πίσω της. Αισθανόταν όμορφα και αν μπορούσε θα ήθελε να μην τελειώσει ποτέ αυτή η ευτυχία.

«Καύλα μου γλυκιά... Θέλω το αληθινό στον κώλο μου. Θέλω να το αισθανθώ καυτό να με σκίζει!» τον παρακάλεσε η Ελβίρα κοιτώντας τον μέσα από τον καθρέφτη.

«Γιώργο... κυρία Ελβίρα, σε εφτά λεπτά βγαίνετε!»

Η φωνή της Κατερίνας, που, γνωρίζοντας τι συνέβαινε, έτρεξε να την ειδοποιήσει, διέκοψε τους δύο εραστές. Η επίδειξη έφτανε στο τέλος της και θα έψαχναν τη νύφη. Ο Γιώργος βγήκε από μέσα της και τη γύρισε προς εκείνον. Η Ελβίρα κάθισε στο έπιπλο και σήκωσε το δεξί της πόδι στη μέση του αναστενάζοντας. Εκείνος έριξε καινούργια δόση λιπαντικού στα δύο πέη και τα οδήγησε ξανά απαλά μέσα της κρατώντας τη μέση της. Η Ελβίρα στήριξε το αριστερό της χέρι στον αυχένα του και με το δεξί άρχισε να παίζει και πάλι με την κλειτορίδα της.

«Με ακούσατε; Σε πέντε περίπου λεπτά βγαίνετε!» ξανακούστηκε η λεπτή φωνή της Κατερίνας έξω από την πόρτα.

«Μη σταματάς» της είπε ο Γιώργος ψύχραιμα αυξάνοντας απότομα τον ρυθμό.

Η Ελβίρα έσκυψε όσο χρειαζόταν και κλείδωσε τα χείλη της στα δικά του, πνίγοντας έτσι τα μακρόσυρτα σπαραχτικά ουρλιαχτά της. Ο ρυθμός αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και η Ελβίρα δεν άντεξε να κρατιέται. Έπρεπε να βρει κάτι –εκτός από φωνές που απαγορεύονταν–, για να εκτονώσει ό,τι ένιωθε.

«Θα μου το πληρώσεις αυτό, γαμημένο κωλόπαιδο! Καύλα μου ατελείωτη... Τώρα βρήκες να... τα κάνεις αυτά, ε; Τώρα... που δεν μπορώ να–»

 Η φράση της κόπηκε στη μέση, καθώς ο Γιώργος τίναξε ελαφρά τη λεκάνη του και την κόλλησε επάνω του με τα χέρια του.

Η Ελβίρα δε θα άντεχε για πολύ ακόμα, καθώς ταυτόχρονα με τα δικά της δάχτυλα έτριβε τη κλειτορίδα της. Δεν άργησε να αισθανθεί τη γνώριμη ανυπόφορη γλύκα που ένιωθε στα πρόθυρα του οργασμού. Κατέβασε το πόδι της και σήκωσε το κορμί της όσο πιο όρθιο επέτρεπε η στάση τους. Απροειδοποίητα –και εντελώς βίαια– ο κόσμος χάθηκε από τα μάτια της και η Ελβίρα ζαλισμένη αισθάνθηκε την ηδονή της να τρέχει σε squirting από μέσα της. Το χλιαρό ρυάκι της ευτυχίας κύλησε στους μηρούς της και από εκεί στις γάμπες και στο πάτωμα του καμαρινιού, μουσκεύοντας τις άσπρες γόβες της. Η Ελβίρα είχε μείνει με το κεφάλι της σκυμμένο στον ώμο του. Βίαιοι σπασμοί συντάρασαν ακόμη το κορμί της όσο προσπαθούσε να βρει την ανάσα της. Με τα δυο της χέρια χτυπούσε με αδύναμες μπουνιές την πλάτη του. Ήταν πολύ τυχερός τελικά. Αν η Ελβίρα δε φορούσε τα γάντια, θα τον είχε σκίσει από ώρα με τα προσεγμένα γερά νύχια της.

«Φτιάξου, μωρό μου... Σε λίγο βγαίνεις!»

Η φωνή του Γιώργου την επανέφερε στην πραγματικότητα. Σηκώθηκε όρθια νωχελικά κοιτάζοντάς τον. Έπειτα του έριξε ένα χαστούκι με όλη της τη δύναμη στο δεξί μάγουλο, τον ξαναπλησίασε αγριεμένη και τον αγκάλιασε, δίνοντάς του το πιο τρυφερό φιλί που είχε δώσει ποτέ σε άντρα.

«Είσαι το πιο γλυκό κάθαρμα του κόσμου!» του είπε και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.

Ευτυχώς δεν είχε γίνει πολύ χάλια. Διορθώσεις στο μακιγιάζ –που είχε τρέξει λίγο όταν δάκρυσε από ηδονή– χρειαζόταν μόνο. Το χειρότερο ήταν τα υγρά που είχαν μουσκέψει το αριστερό πόδι και τη γόβα της. Αν και το βρεμένο πόδι της θα κρυβόταν από το φουρό του νυφικού, ο Γιώργος είχε ήδη σκύψει και έγλειφε προσεχτικά τις σταγόνες ηδονής, που είχαν παραμείνει στο λείο γυαλιστερό της πόδι, στεγνώνοντάς το ερεθιστικά. Η Ελβίρα τον κοίταζε εντυπωσιασμένη παρακολουθώντας κάθε του κίνηση. Παρόλο που της είχαν διδάξει ότι οι εραστές δε λένε ποτέ «Ευχαριστώ» για ό,τι προσφέρουν ο ένας στον άλλο, η Ελβίρα δεν άντεξε:

«Σ’ ευχαριστώ, αγάπη μου! Σε ευχαριστώ που υπάρχεις!» του είπε και έτρεξε στην πόρτα.

Ο Γιώργος έμεινε για λίγο εκεί, ήρεμος και χαμογελαστός. Έτσι κι αλλιώς, δεν έπρεπε να δει κανείς πώς ήταν μαζί της στο καμαρίνι. Περίμενε λίγα λεπτά και ύστερα πέρασε πίσω από τα παρασκήνια και βγήκε στην άκρη της κατάμεστης αίθουσας. Το φινάλε ήταν σαν αισθησιακό όνειρο. Η Γιάννα πιασμένη χέρι χέρι με την Ελβίρα βγήκαν μαζί περπατώντας στην πασαρέλα γεμάτες χάρη και θηλυκότητα και χαιρετούσαν τον κόσμο, ενώ όλοι στην αίθουσα τις χειροκροτούσαν. Ευτυχώς, με τα φλας να αστράφτουν αδιάκοπα, κανείς δε θα μπορούσε να προσέξει τις δύο τρεις μικρές σταγόνες ηδονής που άφησε στην πασαρέλα πίσω της η Ελβίρα, καθώς περπατούσε τινάζοντας τα πόδια της με στυλ.

«Αχ, πόσο όμορφα ήταν!»

Η Ελβίρα αναστέναξε για ακόμα μια φορά, καθώς γύριζε στην πραγματικότητα. Η ειρωνεία ήταν πως ακόμα και σε αυτό διέφερε ο Γιώργος από τους υπόλοιπους. Το να κάνει πρωκτικό σεξ στις κοπελιές του κυκλώματος δεν ήταν και το καλύτερό του αυτά τα εφτά χρόνια. Στην ουσία, αν δεν έκαναν εκείνες σαν λυσσασμένες μετρώντας τις μέρες για την επόμενη φορά, εκείνος θα το είχε πρακτικά καταργήσει. Για τον Γιώργο, η μόνη εξήγηση για την αντρική εμμονή στο πρωκτικό σεξ ήταν η πατροπαράδοτη αντρική μαγκιά του τύπου: «Το έσκισα το ξεκώλι!».

Κάτι τέτοιες αντρικές αηδίες ευθύνονταν για πολλά δεινά στη σεξουαλική ζωή των εραστών στην Ελλάδα. Ο άντρας, στο συγκεκριμένου τύπου σεξ, αισθάνεται μόνο ένα στενό δαχτυλίδι στην είσοδο, εκεί που βρίσκονται οι σφιγκτήρες, και τίποτε άλλο. Από τις γυναικείες αντιδράσεις και τις συζητήσεις μαζί τους μετά το σεξ συμπέραινε ότι για τις γυναίκες ήταν τελείως διαφορετικό. Βίωναν μια ηδονική και έντονα βίαιη αίσθηση με τελείως διαφορετικό όμως τρόπο από ό,τι στο κολπικό σεξ.

Σύμφωνα με αυτά τα συμπεράσματα, θα έπρεπε οι γυναίκες να παρακαλούν τους συντρόφους τους να τους κάνουν έρωτα από εκεί και οι άντρες να το αποφεύγουν. Στην πραγματική ζωή, όμως, περιέργως συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Οι άντρες παρακαλούσαν ή και το χειρότερο κατέφευγαν σε ηθικούς εκβιασμούς, για να πείσουν τη σύντροφό τους να δεχτεί τον πρωκτικό έρωτα. Η εξήγηση βρισκόταν και πάλι στους άντρες και στη νοοτροπία τους. Εδώ βιάζονταν να κάνουν κολπικό έρωτα, δε θα βιάζονταν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους; Εκτός αυτού, στις ταινίες πορνό –με τις οποίες μεγάλωσαν εκείνοι– το έδειχναν τόσο απίστευτα εύκολο! Έτσι εκείνοι νόμιζαν μάλλον πως οι σφιγκτήρες ήταν ελαστικοί, σαν τον γυναικείο κόλπο, και τους φαινόταν και παράξενο που, όταν προσπάθησαν, οι κοπέλες ούρλιαξαν από πόνο και δεν ήθελαν ούτε καν να το ξανασυζητήσουν μετά.

Και το πρόβλημα ήταν πως για κάθε ηλίθιο που συναντούσαν οι γυναίκες στη ζωή τους την πλήρωναν οι μετέπειτα σχέσεις της. Το σημερινό κορίτσι ενός άντρα είναι αυριανό κορίτσι άλλου και το αντίστροφο. Η νοοτροπία: «Να πηδήξω εγώ τώρα και δε γαμιέται μετά!» είναι αδιέξοδη. Κάποιος πριν από αυτόν έκανε το ίδιο και στη σημερινή καινούρια κοπέλα του άλλου και η αλυσίδα μεγαλώνει. Αν θελήσει κάποιος άντρας να σπάσει την αλυσίδα μετά είναι τρομερά δύσκολο, μιας και αντιμετωπίζει τα λάθη, τις μαγκιές και την ασχετοσύνη όλων των προηγούμενων σχέσεων της εκάστοτε κοπέλας. Τα ίδια και τα ίδια, μυαλό και λογική μηδέν!

Τώρα τι κάνουμε; αναρωτήθηκε το όμορφο μοντέλο, καθώς το «Ελβιράκι» ανάμεσα στα πόδια της ήταν αναστατωμένο λόγω των αναμνήσεων και συσπόταν ασύστολα.

Άφησε το ποτήρι με τη βότκα δίπλα της και σήκωσε τα μακριά της πόδια ακουμπώντας τα στο τραπέζι της αυλής. Δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να τη δει κανείς. Το εξοχικό της βρισκόταν στην κορυφή ενός απότομου όρμου στην άκρη του πουθενά. Έκλεισε τα μάτια της και βυθίστηκε στις όμορφες αναμνήσεις της. Έβαλε ένα ένα τα δύο μεσαία δάχτυλα του δεξιού της χεριού βαθιά μες στον κόλπο της της που ήταν ήδη μούσκεμα. Έφτιαξε μισό Midas Touch ενώνοντας τον παράμεσο και το μεσαίο της δάχτυλο και τα έστρεψε προς τα επάνω. Ταυτόχρονα σάλιωσε το αριστερό της χέρι και άρχισε να τρίβει βίαια τη κλειτορίδα της αναστενάζοντας ηδονικά. Στο μυαλό της έφερνε εικόνες από εκείνη και τον Γιώργο να κάνουν έρωτα στην Ίριδα ταυτόχρονα και από τις δυο εισόδους της. Ο Γιώργος έκανε έρωτα στον κόλπο της και εκείνη, φορώντας ένα ομοίωμα αντρικού οργάνου, είχε μπει βαθιά ανάμεσα στους γλουτούς της Ίριδας, κάνοντάς τη να ουρλιάζει σαν αγρίμι από ευτυχία!

Η Ελβίρα δεν άργησε πολύ να έρθει σε οργασμό. Ο εγκέφαλός της είχε μάθει καλά πια την πανέμορφη αίσθηση και την αποζητούσε όσο πιο συχνά μπορούσε. Γρήγορα έφτασε στο σημείο που ένα μικρό κάψιμο, όπως πριν από μια επικείμενη ούρηση, την προειδοποιούσε για squirting. Αυτό το μικρό κάψιμο παρεξηγούσαν συχνά οι γυναίκες και πίστευαν ότι θα ακολουθούσε ούρηση... Φοβόντουσαν και το έκοβαν. Έτσι δεν έμαθαν –και δε θα μάθουν ποτέ– ότι ήταν από τις τυχερές που μπορούσαν να το κάνουν.

Όταν άρχισε να νιώθει το κύμα να φουσκώνει μέσα της, επιτάχυνε τον ρυθμό κουνώντας άγρια τα δάχτυλα βαθιά μέσα της. Η Ελβίρα άρχισε να γελάει δυνατά, όταν μετά από μερικά ανεπανάληπτα λεπτά κατάφερε και βρήκε την αναπνοή της. Το «Ελβιράκι» είχε πετάξει το χλιαρό υφάλμυρο υγρό επάνω στο τραπέζι που είχε στηρίξει τα πόδια της φτιάχνοντας έναν μικρό πίδακα.

Θα γεμίσω σπυράκια τώρα στα γεράματα! σκέφτηκε αναστενάζοντας όταν ξαναβρήκε την αυτοκυριαρχία της.

Ήπιε άλλη μια γουλιά από τη βότκα και σχημάτισε στο κινητό της το τηλέφωνο του Πέτρου. Χρειαζόταν τα χάδια, την αγάπη του και τους είκοσι τρεις πόντους του μέσα της.

«Ναι, μωρό μου, άφησε τον μικρό στη μαμά γυρνώντας και ανέβα μόνος σου. Θα σου έχω μία έκπληξη» του είπε.

Έκλεισε το τηλέφωνο και σηκώθηκε να ετοιμαστεί. Άνοιξε το συρτάρι της και έβγαλε ένα πρόστυχο, κατακόκκινο δαντελωτό σετάκι.