«Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Εξάλλου δεν νομίζω ότι θα ωφελήσουν κανέναν.» «Νομίζω ότι έχεις απόλυτο δίκιο.» συμφώνησε ο Στέφαν μη θέλοντας να ακούσει λεπτομέρειες για την βραδιά που πέρασε η τότε κοπέλα του με τον αδερφό του. Η Έλενα αντιλαμβανόμενη την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα δεν απάντησε στον Στέφαν.
«Θυμάσαι Στέφαν εκείνη την νύχτα στις δεκαπέντε του Αυγούστου που έφυγες για να φέρεις πίσω την Κάρολάιν?» ρώτησε τον Στέφαν και εκείνος κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
«Ο Ντέιμον μετά από απουσία 3 μηνών αποφάσισε να γυρίσει εκείνη την νύχτα για να σου μιλήσει και να πάρει κάποια πράγματα. Βρισκόμουν στο δωμάτιό του όταν μπήκε φωνάζοντας το όνομά σου. Δεν περίμενε να με βρει εκεί και εγώ δεν περίμενα ότι θα τον ξανάβλεπα ποτέ. Δεν τον άφησα να φύγει εκείνη την νύχτα. Μπορείς να καταλάβεις τι έγινε. Το επόμενο πρωί που ξύπνησα είχε φύγει και λίγες ώρες αργότερα εσύ επέστρεψες. Έμεινα μαζί σου ενώ κάθε μέρα, κάθε λεπτό μετάνιωνα για ότι είχα κάνει και οι τύψεις με έτρωγαν ζωντανή. Σ' αγαπούσα και ακόμα σ' αγαπάω αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που συνήθιζα. Όταν ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος... Φρίκαρα! Οι βρικόλακες δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά και δεν μπορούσε να είναι κανενός άλλου το παιδί. Ο Ντέιμον ήταν ο τελευταίος άντρας που... χμ.. κοιμήθηκα και αν ήταν δικό σου θα το είχα καταλάβει νωρίτερα. Φαντάσου την κατάσταση μου. Έγκυος από τον βρικόλακα αδερφό του επίσης βρικόλακα αγοριού μου. Έπρεπε να φύγω. Έπρεπε. Μάζεψα τα πράγματά μου και μπήκα στο αμάξι μου αποφασισμένη να τα αφήσω όλα πίσω. Ώσπου λίγο πριν βγω από την πόλη ο Κλάους με βρήκε. Μπήκε στο αυτοκίνητό μου με το έτσι θέλω και μου είπε ότι ήξερε τι μου συνέβαινε. Φυσικά και απόρησα. Δεν ήταν δυνατόν. Μου εξήγησε ότι υπήρχε ένας θρύλος ανάμεσα στους βρικόλακες. Μια προφητεία καλύτερα την οποία ο ίδιος είχε πάρει πριν πολλά χρόνια.»
«Σε ένα από τα ταξίδια μου στον κόσμο άκουσα για το περίφημο μαντείο των Δελφών στην Ελλάδα.» Πήρε τον λόγο ο Κλάους. «Υπήρχε μια ιέρεια. Πυθία την λέγανε, που μπορούσε να δίνει χρησμούς με την βοήθεια των θεών. Η περιέργεια με οδήγησε λοιπόν στην Ελλάδα. Όταν μπήκα στο μαντείο... αχρείαστες λεπτομέρειες για εσάς.» Δεν χρειαζόταν να περιγράψει όλες τις λεπτομέρειες της επίσκεψής του στο μαντείο. Δεν ήταν και οι καλύτερες αναμνήσεις που είχε και σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να τις μοιραστεί με το υπόλοιπο group therapy που τον άκουγε τώρα με προσοχή. «Τέλος πάντων, αφού μου έδωσε την προφητεία μου, την γνωστή σε όλους με τις Εκλεκτές, σηκώθηκα να φύγω. Λίγο πριν φύγω με σταμάτησε πιάνοντάς μου το χέρι και δίνοντας μου την προφητεία για την κόρη σου Ντέιμον. " Όταν ο κύκλος του φωτός και του σκότους αντιστραφεί, όταν η νύχτα πάρει τα ηνία και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού είναι ορατή, ο καρπός μιας απαγορευμένης ένωσης θα γεννηθεί. Άνθρωποι και πλάσματα της νύχτας θα προσκυνήσουν μπροστά του και κανείς δεν θα μείνει ανεπηρέαστος. Θα ενώσει 2 θανάσιμους εχθρούς την ημέρα που η γη θα παγώσει απέναντι στην υπέρμετρη απειλή. Ο θάνατος όμως δεν θα τo αγγίξει στην μάχη... "» ο Κλάους κοίταξε τα αδέρφια που τον παρακολουθούσαν και σταμάτησε να μιλάει. Το υπόλοιπο κομμάτι δεν το είχε πει στην Έλενα και δεν ήταν ανάγκη να το μάθουν ούτε τα αδέρφια. Σήκωσε το κεφάλι του για να δει την Κάθριν να του κάνει νόημα να μην συνεχίσει. Ούτε εκείνη ήθελε να μάθουν.
«Τέλος πάντων, νόμιζα ότι είχε πάρει κάτι και ότι έλεγε βλακείες. Ποτέ δεν πίστεψα τα λόγια της. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια δηλαδή όταν η πρώτη επιβεβαιώθηκε. Τότε κατάλαβα ότι δεν θα αργούσε να πραγματοποιηθεί και η δεύτερη. Όταν κοιμηθήκατε μαζί…» έδειξε τον Ντέιμον και την Έλενα. «Ήμουν σίγουρος ότι εσείς οι 2 θα ήσασταν η αιτία να γεννηθεί. Αν το καλοσκεφτείς η "ένωση" σας είναι απαγορευμένη από πολλές έννοιες. Άσε που η Λίλιθ ήταν ορατή από τη γη.»
Είδε την απορία στα πρόσωπα των αδερφών και έσπευσε να τους εξηγήσει.
«Είναι φυσικό φαινόμενο. Μέσα στον χρόνο, μια-δυο φορές η αθέατη πλευρά της σελήνης είναι ορατή από τη γη. Μόνο λίγοι εκλεκτοί βέβαια μπορούν να δουν αυτό το ουράνιο φαινόμενο και κατά τη διάρκεια αυτού του φαινομένου συμβαίνουν διάφορα. Ε, την τελευταία φορά γεννήθηκε η κόρη σας. Αυτή η σελήνη συνδέεται με τις σχέσεις. Είναι η εικόνα μας σχετικά με την σεξουαλικότητα, την δύναμη ή ακόμα και τα βίαια ένστικτά. Οι απορρίψεις που έχουν γίνει στο παρελθόν και επηρεάζουν το μέλλον. Σε φιλοσοφικό επίπεδο αυτό το Φεγγάρι λειτουργεί σαν πνευματικό κέντρο που ελέγχει τα αόρατα μέρη του συναισθηματικού μας κόσμου ενώ το ορατό Φεγγάρι την συναισθηματική μας έκφραση. Λόγω της αρχής του καθρέπτη της Καμπάλα, η Λίλιθ θα μπορούσε να συμβολίζει τον καταπιεσμένο εαυτό μας, που ζει στις φαντασιώσεις μας. Ο αστερισμός λένε ότι προκαλεί αυτοκτονίες, θανάτους και δαιμονικές καταστροφές. Όλοι οι λαοί πρόσεχαν ιδιαίτερα αυτό το αστέρι. Οι Άραβες το ονόμαζαν Ρας Αλ- Γκουλ που σημαίνει Κεφάλι του Δαίμονα και θεωρούνταν η γυναίκα του διαβόλου. Οι Κινέζοι το καλούσαν Τσέιχ Σε που σημαίνει στοιβαγμένα σώματα.
Στην πράξη ο αστερισμός αυτός μεταφέρει δυνατό πάθος που εκφράζεται μέσω του πλανήτη που συνδέεται με όψη. Υπάρχει και άλλη μια θεωρία για την χαμένη πρώτη σύζυγο του Αδάμ. Έφυγε από τον Παράδεισο και έγινε η γυναίκα του διαβόλου.»
«Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά? Και πως στο καλό τα ξέρεις εσύ?» Ο Ντέιμον προσπαθούσε να κρατήσει την ψυχραιμία του τόση ώρα αλλά δεν του ήταν καθόλου εύκολο. Και το γεγονός ότι ο Κλάους ήξερε τόσα για την κόρη του δεν βοηθούσε.
«Έκανα μια "μικρή" έρευνα για να δω τι ακριβώς συμβαίνει με την κόρη σου. Και όσων αφορά τη σχέση όλων αυτών η μικρή, Ντέιμον, θα έχει δυνάμεις που εσύ ούτε καν τις έχεις ονειρευτεί. Και το ότι γεννήθηκε κάτω από την επιρροή της σελήνης απλά εντείνει το μέγεθος της δύναμής της. Δεν νομίζω να μην έχετε παρατηρήσει την αλλαγή που μπορεί να προκαλέσει στις αντιδράσεις και τα συναισθήματά σας όταν είναι κοντά. Το ότι σας βγαίνει ευκολότερα η σκοτεινή σας πλευρά.»
Οι υπόλοιποι απλά κοιταχτήκαν μεταξύ τους. Σε κανέναν δεν είχε περάσει απαρατήρητο αυτό το γεγονός. Πως θα μπορούσε εξάλλου? Όλοι φέρονταν αλλόκοτα γύρω της.
«Εκείνη είναι η αιτία. Μεγαλώνοντας οι δυνάμεις της θα αυξάνονται και...»
«Κάτι μας κρύβεις. Τι κρύβεις? Έχουμε δικαίωμα να ξέρουμε.»
«Ντέιμον, τίποτα δεν έρχεται χωρίς ένα τίμημα. Όλη αυτή η δύναμη που θα συγκεντρωθεί στο πρόσωπό της θα έχει ένα κόστος. Λέγεται "μαινάδα του αίματος".» Η Κάθριν έμεινε στήλη άλατος ακούγοντας τα λόγια του καθώς μια ανατριχίλα διαπέρασε το σώμα της και ο τρόμος ήταν χαραγμένος στο πρόσωπό της. «Θες να τους πεις εσύ?» την ρώτησε. Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. «Η "μαινάδα του αίματος" είναι μια κατάσταση στην οποία μπορεί να επέλθει όταν ένα ισχυρό αρνητικό συναίσθημα όπως το μίσος, ο θυμός, η απόγνωση κ.τ.λ. την κυριέψει και βγάλει στην επιφάνεια την σκοτεινή της πλευρά. Μπορεί να αφανίσει ολόκληρους πολιτισμούς σε αυτήν την κατάσταση. Θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό και να συμφιλιωθεί με την φύση της. Πιστεύω ότι αυτό μπορείτε να το κάνετε.»
«Σταμάτα.» του είπε ο Ντέιμον πιάνοντας το κεφάλι του. «Δεν αντέχω άλλο. Δηλαδή η κόρη μου θα είναι καταραμένη?»
«Όλοι δεν είμαστε?» του απάντησε ο Κλάους θλιμμένα. Κανείς δεν μίλησε. «Καθήκον σου, και της Έλενας φυσικά, είναι να την κρατάτε σταθερή. Να μην της προκαλείτε ταραχή ή να την αφήσετε ανεξέλεγκτη. Μέχρι να έρθω φυσικά.»
«Ορίστε?» του είπε ο Ντέιμον καθώς σηκωνόταν απότομα από την καρέκλα του.
«Ντέιμον, η κόρη σου είναι προορισμένη για μεγάλα πράγματα. Θα γίνει η αρχηγός της προσωπικής μου φρουράς όταν μεγαλώσει αρκετά.» του είπε χαμογελώντας.
«Δεν υπάρχει περί...» Δεν πρόλαβε να τελειώσει και ο Κλάους τον κρατούσε σφιχτά από τον λαιμό.
«Δεν στο ζήτησα.» του είπε μέσα από τα δόντια του «Εξάλλου η Έλενα έχει ήδη συμφωνήσει.» Ο Ντέιμον γύρισε και κοίταξε την Έλενα τρομαγμένος
«Λυπάμαι. Ή αυτό ή θα την σκότωνε με το που γεννιόταν.» του είπε δακρυσμένη.
«Φτάνει!» Ήταν η σειρά του Στέφαν τώρα. «Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αν θα συνεχίσετε ή όχι. Αλλά εγώ φεύγω από δω.»
«Στέφαν…» η Έλενα προσπάθησα να πάει προς το μέρος του αλλά την σταμάτησε.
«Μη. Απλά, δώσε μου λίγο χρόνο να το χωνέψω ότι έχεις παιδί με τον αδερφό μου.» της είπε χαμογελώντας θλιμμένα και εξαφανίστηκε από το δωμάτιο.
«Θα του μιλήσω εγώ.» της είπε η Κάθριν ακουμπώντας το χέρι της στον ώμο της Έλενα και εξαφανίστηκε και εκείνη ακολουθώντας τον Στέφαν.
«Και εγώ φεύγω. Χρειάζομαι λίγο αέρα.» είπε και ο Ντέιμον καθώς προχωρούσε προς την εξώπορτα. Η Έλενα δεν έκανε τον κόπο να τον σταματήσει. Ήξερε ότι περισσότερο από όλους εκείνος ήθελε χρόνο. Ποτέ δεν είχε υποχρεώσεις σε κανέναν και δεν είχε καμία δέσμευση και ξαφνικά βρέθηκε με ένα παιδί. Έριξε το κεφάλι της πίσω στην πολυθρόνα και έκλεισε τα μάτια της.
«Δώσε του χρόνο.» της είπε ο Κλάους ενώ ερχόταν και στεκόταν δίπλα της.
«Αυτό δεν κάνω τόσους μήνες?» του απάντησε πικραμένα.
«Στο είχα πει ότι έπρεπε να μιλήσεις νωρίτερα.»
«Νόμιζα ότι είχα χρόνο.» Η Έλενα άνοιξε τα μάτια της και άρχισε να βηματίζει πέρα-δώθε.
«Κανείς δεν έχει Έλενα.» Και δυστυχώς για εκείνη είχε δίκιο. Νόμιζε ότι μπορούσε να το καθυστερήσει λίγο ακόμα. Της άρεσε να βλέπει τα αδέρφια δεμένα με την κόρη της. Που να φανταζόταν ότι σχεδόν θα αλληλοσκοτώνονταν όταν το μάθαιναν. Ποιόν κορόιδευε? Το ήξερε. Απλά ήλπιζε να το προλάβαινε. «Ευτυχώς που ήρθαμε γρήγορα. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν...» έκανε να συνεχίσει ο Κλάους αλλά τον σταμάτησε.
«Μην το πεις.» Συνέχιζε να βηματίζει. Δεν ήθελε να σκέφτεται τι θα συνέβαινε αν δεν είχαν φτάσει εγκαίρως. Τι θα είχαν βρει? Τον Ντέιμον και την κόρη της νεκρούς? Θα είχε προλάβει άραγε ο Ντέιμον να το αποτρέψει? Είχε η μικρή την δύναμη να αποφύγει την επίθεση του Στέφαν? Το κεφάλι της κόντευε να εκραγεί.
«Εγώ φεύγω.» της είπε ο Κλάους.
«Φυσικά.» του απάντησε ειρωνικά. Φτάνοντας όμως στην πόρτα γύρισε και την κοίταξε
«Ξεκουράσου Έλενα. Η νύχτα είναι ακόμα στην αρχή.» Και με αυτό χάθηκε μες την νύχτα. Αυτός ο άνθρωπος μιλούσε πάντα με γρίφους. Αλλά ήταν σίγουρη ότι για μια ακόμα φορά είχε δίκιο. Η νύχτα δεν είχε τελειώσει...
Nadia
«Θυμάσαι Στέφαν εκείνη την νύχτα στις δεκαπέντε του Αυγούστου που έφυγες για να φέρεις πίσω την Κάρολάιν?» ρώτησε τον Στέφαν και εκείνος κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
«Ο Ντέιμον μετά από απουσία 3 μηνών αποφάσισε να γυρίσει εκείνη την νύχτα για να σου μιλήσει και να πάρει κάποια πράγματα. Βρισκόμουν στο δωμάτιό του όταν μπήκε φωνάζοντας το όνομά σου. Δεν περίμενε να με βρει εκεί και εγώ δεν περίμενα ότι θα τον ξανάβλεπα ποτέ. Δεν τον άφησα να φύγει εκείνη την νύχτα. Μπορείς να καταλάβεις τι έγινε. Το επόμενο πρωί που ξύπνησα είχε φύγει και λίγες ώρες αργότερα εσύ επέστρεψες. Έμεινα μαζί σου ενώ κάθε μέρα, κάθε λεπτό μετάνιωνα για ότι είχα κάνει και οι τύψεις με έτρωγαν ζωντανή. Σ' αγαπούσα και ακόμα σ' αγαπάω αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που συνήθιζα. Όταν ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος... Φρίκαρα! Οι βρικόλακες δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά και δεν μπορούσε να είναι κανενός άλλου το παιδί. Ο Ντέιμον ήταν ο τελευταίος άντρας που... χμ.. κοιμήθηκα και αν ήταν δικό σου θα το είχα καταλάβει νωρίτερα. Φαντάσου την κατάσταση μου. Έγκυος από τον βρικόλακα αδερφό του επίσης βρικόλακα αγοριού μου. Έπρεπε να φύγω. Έπρεπε. Μάζεψα τα πράγματά μου και μπήκα στο αμάξι μου αποφασισμένη να τα αφήσω όλα πίσω. Ώσπου λίγο πριν βγω από την πόλη ο Κλάους με βρήκε. Μπήκε στο αυτοκίνητό μου με το έτσι θέλω και μου είπε ότι ήξερε τι μου συνέβαινε. Φυσικά και απόρησα. Δεν ήταν δυνατόν. Μου εξήγησε ότι υπήρχε ένας θρύλος ανάμεσα στους βρικόλακες. Μια προφητεία καλύτερα την οποία ο ίδιος είχε πάρει πριν πολλά χρόνια.»
«Σε ένα από τα ταξίδια μου στον κόσμο άκουσα για το περίφημο μαντείο των Δελφών στην Ελλάδα.» Πήρε τον λόγο ο Κλάους. «Υπήρχε μια ιέρεια. Πυθία την λέγανε, που μπορούσε να δίνει χρησμούς με την βοήθεια των θεών. Η περιέργεια με οδήγησε λοιπόν στην Ελλάδα. Όταν μπήκα στο μαντείο... αχρείαστες λεπτομέρειες για εσάς.» Δεν χρειαζόταν να περιγράψει όλες τις λεπτομέρειες της επίσκεψής του στο μαντείο. Δεν ήταν και οι καλύτερες αναμνήσεις που είχε και σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να τις μοιραστεί με το υπόλοιπο group therapy που τον άκουγε τώρα με προσοχή. «Τέλος πάντων, αφού μου έδωσε την προφητεία μου, την γνωστή σε όλους με τις Εκλεκτές, σηκώθηκα να φύγω. Λίγο πριν φύγω με σταμάτησε πιάνοντάς μου το χέρι και δίνοντας μου την προφητεία για την κόρη σου Ντέιμον. " Όταν ο κύκλος του φωτός και του σκότους αντιστραφεί, όταν η νύχτα πάρει τα ηνία και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού είναι ορατή, ο καρπός μιας απαγορευμένης ένωσης θα γεννηθεί. Άνθρωποι και πλάσματα της νύχτας θα προσκυνήσουν μπροστά του και κανείς δεν θα μείνει ανεπηρέαστος. Θα ενώσει 2 θανάσιμους εχθρούς την ημέρα που η γη θα παγώσει απέναντι στην υπέρμετρη απειλή. Ο θάνατος όμως δεν θα τo αγγίξει στην μάχη... "» ο Κλάους κοίταξε τα αδέρφια που τον παρακολουθούσαν και σταμάτησε να μιλάει. Το υπόλοιπο κομμάτι δεν το είχε πει στην Έλενα και δεν ήταν ανάγκη να το μάθουν ούτε τα αδέρφια. Σήκωσε το κεφάλι του για να δει την Κάθριν να του κάνει νόημα να μην συνεχίσει. Ούτε εκείνη ήθελε να μάθουν.
«Τέλος πάντων, νόμιζα ότι είχε πάρει κάτι και ότι έλεγε βλακείες. Ποτέ δεν πίστεψα τα λόγια της. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια δηλαδή όταν η πρώτη επιβεβαιώθηκε. Τότε κατάλαβα ότι δεν θα αργούσε να πραγματοποιηθεί και η δεύτερη. Όταν κοιμηθήκατε μαζί…» έδειξε τον Ντέιμον και την Έλενα. «Ήμουν σίγουρος ότι εσείς οι 2 θα ήσασταν η αιτία να γεννηθεί. Αν το καλοσκεφτείς η "ένωση" σας είναι απαγορευμένη από πολλές έννοιες. Άσε που η Λίλιθ ήταν ορατή από τη γη.»
Είδε την απορία στα πρόσωπα των αδερφών και έσπευσε να τους εξηγήσει.
«Είναι φυσικό φαινόμενο. Μέσα στον χρόνο, μια-δυο φορές η αθέατη πλευρά της σελήνης είναι ορατή από τη γη. Μόνο λίγοι εκλεκτοί βέβαια μπορούν να δουν αυτό το ουράνιο φαινόμενο και κατά τη διάρκεια αυτού του φαινομένου συμβαίνουν διάφορα. Ε, την τελευταία φορά γεννήθηκε η κόρη σας. Αυτή η σελήνη συνδέεται με τις σχέσεις. Είναι η εικόνα μας σχετικά με την σεξουαλικότητα, την δύναμη ή ακόμα και τα βίαια ένστικτά. Οι απορρίψεις που έχουν γίνει στο παρελθόν και επηρεάζουν το μέλλον. Σε φιλοσοφικό επίπεδο αυτό το Φεγγάρι λειτουργεί σαν πνευματικό κέντρο που ελέγχει τα αόρατα μέρη του συναισθηματικού μας κόσμου ενώ το ορατό Φεγγάρι την συναισθηματική μας έκφραση. Λόγω της αρχής του καθρέπτη της Καμπάλα, η Λίλιθ θα μπορούσε να συμβολίζει τον καταπιεσμένο εαυτό μας, που ζει στις φαντασιώσεις μας. Ο αστερισμός λένε ότι προκαλεί αυτοκτονίες, θανάτους και δαιμονικές καταστροφές. Όλοι οι λαοί πρόσεχαν ιδιαίτερα αυτό το αστέρι. Οι Άραβες το ονόμαζαν Ρας Αλ- Γκουλ που σημαίνει Κεφάλι του Δαίμονα και θεωρούνταν η γυναίκα του διαβόλου. Οι Κινέζοι το καλούσαν Τσέιχ Σε που σημαίνει στοιβαγμένα σώματα.
Στην πράξη ο αστερισμός αυτός μεταφέρει δυνατό πάθος που εκφράζεται μέσω του πλανήτη που συνδέεται με όψη. Υπάρχει και άλλη μια θεωρία για την χαμένη πρώτη σύζυγο του Αδάμ. Έφυγε από τον Παράδεισο και έγινε η γυναίκα του διαβόλου.»
«Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά? Και πως στο καλό τα ξέρεις εσύ?» Ο Ντέιμον προσπαθούσε να κρατήσει την ψυχραιμία του τόση ώρα αλλά δεν του ήταν καθόλου εύκολο. Και το γεγονός ότι ο Κλάους ήξερε τόσα για την κόρη του δεν βοηθούσε.
«Έκανα μια "μικρή" έρευνα για να δω τι ακριβώς συμβαίνει με την κόρη σου. Και όσων αφορά τη σχέση όλων αυτών η μικρή, Ντέιμον, θα έχει δυνάμεις που εσύ ούτε καν τις έχεις ονειρευτεί. Και το ότι γεννήθηκε κάτω από την επιρροή της σελήνης απλά εντείνει το μέγεθος της δύναμής της. Δεν νομίζω να μην έχετε παρατηρήσει την αλλαγή που μπορεί να προκαλέσει στις αντιδράσεις και τα συναισθήματά σας όταν είναι κοντά. Το ότι σας βγαίνει ευκολότερα η σκοτεινή σας πλευρά.»
Οι υπόλοιποι απλά κοιταχτήκαν μεταξύ τους. Σε κανέναν δεν είχε περάσει απαρατήρητο αυτό το γεγονός. Πως θα μπορούσε εξάλλου? Όλοι φέρονταν αλλόκοτα γύρω της.
«Εκείνη είναι η αιτία. Μεγαλώνοντας οι δυνάμεις της θα αυξάνονται και...»
«Κάτι μας κρύβεις. Τι κρύβεις? Έχουμε δικαίωμα να ξέρουμε.»
«Ντέιμον, τίποτα δεν έρχεται χωρίς ένα τίμημα. Όλη αυτή η δύναμη που θα συγκεντρωθεί στο πρόσωπό της θα έχει ένα κόστος. Λέγεται "μαινάδα του αίματος".» Η Κάθριν έμεινε στήλη άλατος ακούγοντας τα λόγια του καθώς μια ανατριχίλα διαπέρασε το σώμα της και ο τρόμος ήταν χαραγμένος στο πρόσωπό της. «Θες να τους πεις εσύ?» την ρώτησε. Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. «Η "μαινάδα του αίματος" είναι μια κατάσταση στην οποία μπορεί να επέλθει όταν ένα ισχυρό αρνητικό συναίσθημα όπως το μίσος, ο θυμός, η απόγνωση κ.τ.λ. την κυριέψει και βγάλει στην επιφάνεια την σκοτεινή της πλευρά. Μπορεί να αφανίσει ολόκληρους πολιτισμούς σε αυτήν την κατάσταση. Θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό και να συμφιλιωθεί με την φύση της. Πιστεύω ότι αυτό μπορείτε να το κάνετε.»
«Σταμάτα.» του είπε ο Ντέιμον πιάνοντας το κεφάλι του. «Δεν αντέχω άλλο. Δηλαδή η κόρη μου θα είναι καταραμένη?»
«Όλοι δεν είμαστε?» του απάντησε ο Κλάους θλιμμένα. Κανείς δεν μίλησε. «Καθήκον σου, και της Έλενας φυσικά, είναι να την κρατάτε σταθερή. Να μην της προκαλείτε ταραχή ή να την αφήσετε ανεξέλεγκτη. Μέχρι να έρθω φυσικά.»
«Ορίστε?» του είπε ο Ντέιμον καθώς σηκωνόταν απότομα από την καρέκλα του.
«Ντέιμον, η κόρη σου είναι προορισμένη για μεγάλα πράγματα. Θα γίνει η αρχηγός της προσωπικής μου φρουράς όταν μεγαλώσει αρκετά.» του είπε χαμογελώντας.
«Δεν υπάρχει περί...» Δεν πρόλαβε να τελειώσει και ο Κλάους τον κρατούσε σφιχτά από τον λαιμό.
«Δεν στο ζήτησα.» του είπε μέσα από τα δόντια του «Εξάλλου η Έλενα έχει ήδη συμφωνήσει.» Ο Ντέιμον γύρισε και κοίταξε την Έλενα τρομαγμένος
«Λυπάμαι. Ή αυτό ή θα την σκότωνε με το που γεννιόταν.» του είπε δακρυσμένη.
«Φτάνει!» Ήταν η σειρά του Στέφαν τώρα. «Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αν θα συνεχίσετε ή όχι. Αλλά εγώ φεύγω από δω.»
«Στέφαν…» η Έλενα προσπάθησα να πάει προς το μέρος του αλλά την σταμάτησε.
«Μη. Απλά, δώσε μου λίγο χρόνο να το χωνέψω ότι έχεις παιδί με τον αδερφό μου.» της είπε χαμογελώντας θλιμμένα και εξαφανίστηκε από το δωμάτιο.
«Θα του μιλήσω εγώ.» της είπε η Κάθριν ακουμπώντας το χέρι της στον ώμο της Έλενα και εξαφανίστηκε και εκείνη ακολουθώντας τον Στέφαν.
«Και εγώ φεύγω. Χρειάζομαι λίγο αέρα.» είπε και ο Ντέιμον καθώς προχωρούσε προς την εξώπορτα. Η Έλενα δεν έκανε τον κόπο να τον σταματήσει. Ήξερε ότι περισσότερο από όλους εκείνος ήθελε χρόνο. Ποτέ δεν είχε υποχρεώσεις σε κανέναν και δεν είχε καμία δέσμευση και ξαφνικά βρέθηκε με ένα παιδί. Έριξε το κεφάλι της πίσω στην πολυθρόνα και έκλεισε τα μάτια της.
«Δώσε του χρόνο.» της είπε ο Κλάους ενώ ερχόταν και στεκόταν δίπλα της.
«Αυτό δεν κάνω τόσους μήνες?» του απάντησε πικραμένα.
«Στο είχα πει ότι έπρεπε να μιλήσεις νωρίτερα.»
«Νόμιζα ότι είχα χρόνο.» Η Έλενα άνοιξε τα μάτια της και άρχισε να βηματίζει πέρα-δώθε.
«Κανείς δεν έχει Έλενα.» Και δυστυχώς για εκείνη είχε δίκιο. Νόμιζε ότι μπορούσε να το καθυστερήσει λίγο ακόμα. Της άρεσε να βλέπει τα αδέρφια δεμένα με την κόρη της. Που να φανταζόταν ότι σχεδόν θα αλληλοσκοτώνονταν όταν το μάθαιναν. Ποιόν κορόιδευε? Το ήξερε. Απλά ήλπιζε να το προλάβαινε. «Ευτυχώς που ήρθαμε γρήγορα. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν...» έκανε να συνεχίσει ο Κλάους αλλά τον σταμάτησε.
«Μην το πεις.» Συνέχιζε να βηματίζει. Δεν ήθελε να σκέφτεται τι θα συνέβαινε αν δεν είχαν φτάσει εγκαίρως. Τι θα είχαν βρει? Τον Ντέιμον και την κόρη της νεκρούς? Θα είχε προλάβει άραγε ο Ντέιμον να το αποτρέψει? Είχε η μικρή την δύναμη να αποφύγει την επίθεση του Στέφαν? Το κεφάλι της κόντευε να εκραγεί.
«Εγώ φεύγω.» της είπε ο Κλάους.
«Φυσικά.» του απάντησε ειρωνικά. Φτάνοντας όμως στην πόρτα γύρισε και την κοίταξε
«Ξεκουράσου Έλενα. Η νύχτα είναι ακόμα στην αρχή.» Και με αυτό χάθηκε μες την νύχτα. Αυτός ο άνθρωπος μιλούσε πάντα με γρίφους. Αλλά ήταν σίγουρη ότι για μια ακόμα φορά είχε δίκιο. Η νύχτα δεν είχε τελειώσει...
Nadia