Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Γλυνό

Σε μία δυστοπική κοινωνία, γεμάτη απελπισία και οδύνη, διχασμένη ανάμεσα σε εξουσία και παρακμή, ο πρίγκιπας Βλάντυμορ αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι για να βρει την αγάπη, στο πρόσωπο της όμορφης Άννας. Η Άννα είναι μια γοητευτική γυναίκα που τη συναντάει ο Βλάντυμορ στα όνειρα του και τον προστάζει να την απελευθερώσει από τη φυλακή της. Η φυλακή της είναι το κάστρο Αίζενμπαρκ, ιδιοκτησία ενός μοχθηρού και τιμωρού θεού. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδίου ο Βλάντυμορ θα πρέπει να περάσει από πολλές επικίνδυνες δοκιμασίες. Αφιλόξενα μέρη και παρανοϊκές οντότητες θα βρεθούν μπροστά του για να του διδάξουν το μίσος και το κακό.
Η καταπολέμηση κάθε δοκιμασίας θα τον οδηγήσει σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο, μέχρι να βρει τον χαμένο του εαυτό. Έναν εαυτό που δεν γνώριζε και που πεισματικά αγνοούσε. Έναν εαυτό που αντί για αγάπη θα φέρει μίσος. Έναν εαυτό που αντί για λύτρωση θα φέρει θάνατο. Αυτό είναι το Ευαγγέλιό του. Αυτή είναι η Καινή Διαθήκη του. Αυτό είναι το σχέδιό του, και εσείς το κρατάτε στα χέρια σας.

Ο Μεσσίας του Θανάτου είναι ένα μυθιστόρημα υπαρξιακού τρόμου, ένα φιλοσοφικό δοκίμιο για το κακό, το μίσος, την εκδίκηση, τη φύση και τα ένστικτα του ανθρώπου. Πραγματεύεται την αιώνια σύγκρουση του ανθρώπου με τον Θεό. Πρόκειται για ένα πολύ σκοτεινό και σκληρό μυθιστόρημα, για αναγνώστες που ψάχνουν κάτι διαφορετικό, κάτι πέρα από τη συμβατική αφήγηση ενός «καθώς πρέπει» λογοτεχνικού έργου. Ο Μεσσίας του Θανάτου απευθύνεται σε αναγνώστες που αποδέχονται τα όνειρα τους αλλά θέλουν να γνωρίσουν και τους εφιάλτες τους. Ο Μεσσίας του Θανάτου απευθύνεται σε εσάς. Ταξιδέψτε στον εφιάλτη του...

Ο Παναγιώτης Γλυνός γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.  Σπουδάζει σκηνοθεσία στο New York College και έχει σκηνοθετήσει αρκετές μικρού μήκους ταινίες. Έχει αρθρογραφήσει στο περιοδικό Συμπαντικές Διαδρομές, ενώ έχει γράψει και πολλά αδημοσίευτα ακόμα διηγήματα και ποιήματα. Ένα από τα διηγήματά του «Κραυγές» έχει συμπεριληφθεί στην ανθολογία διηγημάτων «Θρύλοι του Σύμπαντος ΙΙΙ». Ο Μεσσίας του Θανάτου είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. 

1. Πες μας λίγα πράγματα για τον εαυτό σου. Τι δεν θα μάθουμε για σένα από το βιογραφικό που υπάρχει στο βιβλίο.

Η αλήθεια είναι πως πέρα από το βιογραφικό μου που υπάρχει στο βιβλίο, δεν έχω να πω πολλά, ίσως λόγω της μοναχικής ζωής που ζω. Είμαι αρκετά νέος, είκοσι χρονών και  τις εμπειρίες και τις συνήθειες που θα έπρεπε να ζεί κάθε νέος, όπως να βγαίνει έξω, να φλερτάρει, να πίνει ποτά και να περνάει καλά με την παρέα του, εγώ προσωπικά δεν τις ζω, όχι από προσωπική επιλογή, αλλά ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους ανθρώπους ή πιο σωστά θα έπρεπε να πω, αυτοί δεν τα πάνε καλά μαζί μου. Και για αυτόν τον λόγο έχω έναν πολύ στενό κύκλο φίλων. Είμαι μοναχικό, κυρίως, άτομο και προσπαθώ με κάθε τρόπο να επιβιώσω με αυτό. Πέρα από την συγγραφή βιβλίων, σπουδάζω σκηνοθεσία και έχω γυρίσει και αρκετές μικρού μήκους ταινίες, όπως και πολλά μουσικά βιντεοκλίπ.

2. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με τη λογοτεχνία και πως ήταν το ταξίδι της συγγραφή για σένα;

Από μικρός διάβαζα πολλά βιβλία˙ κυρίως λογοτεχνία τρόμου. Στα δέκα μου -ίσως και πιο μικρός- έγραφα μικρές ιστορίες με δράκους και δεινόσαυρους, ενώ στα δεκαπέντε μου άρχισα να γράφω τα πρώτα μου διηγήματα τρόμου, επηρεασμένα από την μυθολογία Κθούλου του Λάβκραφτ. Από μικρός μισούσα το σχολείο, ένιωθα ότι με «ευνούχιζε», άρα τα βιβλία που διάβαζα και τα διηγήματα που έγραφα με απελευθέρωναν από το «σαδιστικό» δογματισμό της κοινωνίας, κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με ό, τι ασχολούμαι και δημιουργώ. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το πρώτο μου βιβλίο, το μυθιστόρημα «Ο Μεσσίας του Θανάτου», που αν και δημιουργός του βιβλίου, ένιωθα περισσότερο ότι ήμουν «οδοιπόρος» στο ταξίδι, παρά «Θεός» του.

3. Τι σε ενέπνευσε να γράψεις το συγκεκριμένο μυθιστόρημα;

Πολλά, κυρίως όμως ο τρόπος ζωής μου και η άποψη μου για την ανθρωπότητα και την ζωή γενικότερα. Μια έντονη πεσιμιστική πεποίθηση ότι όλα είναι μάταια και ότι ο άνθρωπος είναι το χειρότερο είδος ζωού που έχει αναπνεύσει σε αυτόν τον πλανήτη. Επηρεασμένος και από την φιλοσοφία του Σοπενχαούερ και από την απαράμιλλη σαγήνη των γραπτών του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, πιο συγκεκριμένα από το έπος του «Η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ», αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο, αρκετά βίαιο και απαισιόδοξο, αλλά ταυτοχρόνως να διαπραγματεύεται μια αιώνια ανθρώπινη φιλοσοφία, την φιλοσοφία της ζωής και του θανάτου.

4. Τι είναι αυτό που θα ήθελες να περάσεις στο αναγνωστικό κοινό μέσα από το βιβλίο σου;

Ότι όλα στην ζωή είναι μάταια και ότι οι νόμοι, οι κανόνες και οι θρησκείες που δημιούργησαν άλλοι για μας, μας κρατάνε κλειδωμένους στο μπαούλο μας και μας λοβοτομούν καθημερινώς καθιστώντας μας ψυχικά νεκρούς.

5. Ποιο σημείο, πιστεύεις, σε δυσκόλεψε περισσότερο στην συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;

Μου πήρε πέντε μήνες να το τελειώσω και μάλιστα υπήρχε μια περίοδος που είχα σταματήσει να το γράφω, γιατί δυσκολευόμουν να το συνεχίσω. Η πρόκληση στο να γράφεις ένα βιβλίο είναι όταν εκθέτεις τον εαυτό σου.Αυτό που είναι επώδυνο και δύσκολο για μένα στην συγγραφή ενός βιβλίου είναι η ενδοψυχική μου σύγκουση.

6. Από πού εμπνεύστηκες τους χαρακτήρες της ιστορίας σου; Είναι όλοι δικά σου επινοήματα ή κάποιοι είναι εμπνευσμένοι από άτομα της καθημερινότητάς σου;

Όλοι οι χαρακτήρες μου έχουν και από ένα στοιχείο του εαυτού μου, από τον πιο αγαθό μέχρι και τον πιο σιχαμερό. Σίγουρα έχω βασιστεί και σε άλλα πράγματα. Άλλωστε παρθενογένεση δεν υπάρχει στην τέχνη.

7. Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη όταν έγραψες την τελευταία λέξη στο βιβλίο σου;

Η πρώτη λέξη που λέω μετά από κάθε δοκιμασία που αντιμετωπίζω: «τετέλεσται».

8. Αν επέλεγες να ήσουν ένας ήρωας της ιστορίας σου, ποιος θα ήταν αυτός;

Δύσκολη ερώτηση, γιατί οι χαρακτήρες στο βιβλίο μου είναι όλοι σπέρμα μου. Σίγουρα έχω βαρεθεί να είμαι θνητός, άρα θα προτιμούσα να είμαι κάποιος Θεός.

9. Μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν πως γνωρίζουν εξαρχής το τέλος του βιβλίου τους, ενώ κάποιοι άλλοι ότι η ιστορία τους οδηγεί στο τέλος που θέλει εκείνη να δώσει. Ποια από τις δύο εκδοχές ίσχυσε για σένα;

Στο συγκεκριμένο έργο γνώριζα το τέλος, άρα το ταξίδι είχε σημασία.

10. Πολλοί στην Ελλάδα απορρίπτουν τη φανταστική λογοτεχνία. Ποια είναι η δική σου θέση απέναντί τους;

Δεν θεωρώ ότι απορρίπτουν την φανταστική λογοτεχνία, άλλωστε γιατί οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι να ανατυπώνουν δεκάδες βιβλία του φανταστικού από ξένους συγγραφείς, αν δεν πούλαγαν; Το κακό είναι ότι  οι έλληνες απορρίπτουν την Ελληνική φανταστική λογοτεχνία, που ένα μέρος της είμαι και εγώ ο ίδιος και σαφώς η ελληνική λογοτεχνία έχει σοβαρές ελλείψεις στον φανταστικό τομέα, αλλά πιστεύω πως με λίγο ψάξιμο μπορεί κάποιος να βρει διαμαντάκια.

11. Θα ήθελες να ασχοληθείς και με ένα άλλο είδος λογοτεχνίας, πέρα από το φανταστικό ή με ένα άλλο είδος γραφής (ποίηση, σενάριο κ.ο.κ);

Η αλήθεια είναι πως ήδη έχω αρχίσει να ασχολούμαι με άλλο είδος λογοτεχνίας πέρα από το φανταστικό. Ασχολούμαι με τον κινηματογράφο, ενώ έχω ήδη γράψει ένα δεύτερο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο από τις Συμπαντικές Διαδρομές, το οποίο είναι λιγότερο λογοτεχνία και περισσότερο φιλοσοφία.

12. Ποιες ώρες της ημέρας, θα έλεγες, ότι σε εμπνέουν περισσότερο να γράφεις;

Σίγουρα το βράδυ, ειδικότερα από τα μεσάνυχτα και μετά, όταν ξυπνάει ο εγκληματίας μέσα μου. Όταν όλα είναι ήσυχα και οι κοινοί θνητοί κοιμούνται για να ξυπνήσουν αύριο σε μια ακόμα μίζερη πραγματικότητα. Είμαι παιδί της νύχτας, αυτό είναι σίγουρο.

13. Έχεις άλλα μυθιστορήματα στα σκαριά; Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Όπως προανέφερα στην προηγούμενη ερώτηση,τον Απρίλιο θα κυκλοφορήσει ένα νέο μου βιβλίο, αλλά δεν είναι μυθιστόρημα. Μετά εγώ θα κάνω ένα μικρό διάλειμμα από την συγγραφή βιβλίων για να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο. Για κάποιο μελλοντικό μυθιστόρημα τίποτα δεν είναι σίγουρο, εξαρτάται από τις καταστάσεις που θα βιώσω ή που θα βιώνω εκείνη την περίοδο.

14. Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια;

Δεν μου αρέσει να μιλάω για το μέλλον, το θεωρώ τρομερά ματαιόδοξο. Επιπλέον αν και είμαι λάτρης της φιλοσοφίας είμαι τρομερά προληπτικός, αρά δεν πρόκειται να μιλήσω  σε κανέναν για τίποτα σχετικό με το μέλλον μου.                       

15. Μετά τη λογοτεχνία ποια είναι η επόμενη αγαπημένη σου τέχνη;

Ο κινηματογράφος.

16. Περίγραψε με πέντε λέξεις τον εαυτό σου.

Εγωιστής, αλαζόνας, ανυπόμονος, παρανοϊκός, ευαίσθητος.

17. Πες μας ένα αστείο περιστατικό που σου συνέβη κατά τη διάρκεια της συγγραφής ή της έκδοσης.

Από περιστατικά έχω πολλά, θα μιλήσω όμως για ένα που έγινε κατά το στάδιο της έκδοσης. Όταν ο εκδότης διάβασε το βιβλίο μου είχε πει, πως μόλις οι γονείς μου το διαβάσουν  θα με πάνε για εξορκισμό. Ένα παρόμοιο περιστατικό έγινε και με το δεύτερο μου βιβλίο, όταν ο εκδότης το διάβασε μου είπε «Είσαι τρελός για δέσιμο». Αυτά για μένα είναι τα καλύτερα κοπλιμέντα.

18. Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να εκδώσει το βιβλίο του και σε κάποιον που τώρα ξεκινά να ασχολείται με τη συγγραφή;

Συμβουλές δεν έχω, ο καθένας μόνος του και ό, τι καταφέρει. Για μένα το δύσκολο όμως -και θα ήθελα να το αναφέρω- είναι η στιγμή του αποχωρισμού του δημιουργού με το δημιούργημα˙ αυτό, όσοι ασχοληθούν με κάποια τέχνη, να ξέρουν ότι δεν είναι ευχάριστο. Επιπλέον, μην είστε ανυπόμονοι για κανέναν λόγο. Να επιμεληθείτε το κείμενό σας εσείς οι ίδιοι και να το διαβάζετε ξανά και ξανά.

19. Σε ένα βιβλίο, γίνεται ταυτόχρονα καλή και κακή κριτική από τους αναγνώστες. Πώς αντιδράς και στις δυο αυτές περιπτώσεις;

Προσωπικά λατρεύω και τις δύο πλευρές, γιατί ασχολούνται μαζί μου. Το χειρότερο για μένα είναι να μην ακούγεται καμία φωνή από καμία πλευρά.

20. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, πού μπορεί να βρει το βιβλίο σου;

Υπάρχει σε πολλά βιβλιοπωλεία της Αθήνας αλλά και εκτός Αττικής. Κάποια στην Αθήνα που γνωρίζω και ξέρω σίγουρα ότι το έχουν είναι η Πρωτοπορία, ο Τζανακάκης και το Solaris.  

Θρύλοι του Σύμπαντος ΙΙΙ (ανθολογία ελληνικού φανταστικού διηγήματος)

Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές 2014

"Οι κραυγές" του Παναγιώτη Γλυνού

Καθίστε αναπαυτικά και αφήστε τις φιλόδοξες πένες πενήντα Ελλήνων συγγραφέων του φανταστικού να σας ταξιδέψουν από τα βάθη του σκοτεινού σύμπαντος μέχρι τα ακόμα μεγαλύτερα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Σαλπάρετε στο καράβι του ήλιου και αρμενίστε μαζί τους στα πολύχρωμα και θυελλώδη νερά της φαντασίας. Γνωρίστε τους εξωγήινους εισβολείς που προδόθηκαν από την ίδια τους την δύναμη, τον χτίστη που έκανε τη λάθος συμφωνία. Χαθείτε σε εικονικούς κόσμους και αναρωτηθείτε ποιος είναι στ’ αλήθεια ο πραγματικό χωροχρόνος, γνωρίστε το τίμημα να ζεις για πάντα, ακούστε τις κραυγές του τρόμου, τον θρήνο των δράκων και τον λυγμό των λυκανθρώπων, μάθετε το τίμημα της παντοτινής ομορφιάς, περιηγηθείτε σε καταραμένα πλοία και σε πεδία διαστημικών μαχών, περπατήστε σε ματωμένες πανσέληνους, νιώθοντας το εξωγήινο αίμα να βράζει στις φλέβες σας, νιώστε την αιώνια παγωνιά του διαστήματος και πριν πουλήσετε την τελευταία σας ανάμνηση, μην ξεχάσετε να κάνετε τα πρωινά θελήματα σας για το προσωπικό σας φάντασμα. Αλλά προπαντός μην λησμονήσετε ότι η αγάπη ζει πραγματικά αιώνια.

Αυτές και άλλες πολλές ιστορίες σας περιμένουν να τις απολαύσετε στην καινούργια ανθολογία των Θρύλων του Σύμπαντος.

Και μία συμβουλή: Ποτέ, μα ποτέ, μην εμπιστευτείτε τους κλώνους σας και τις διαφημίσεις του μέλλοντος και ποτέ μην επιτρέψετε να ξεχάσετε ότι είστε άνθρωποι.

Ευχαριστούμε τον Παναγιώτη Γλυνό για την καταπληκτική συνέντευξή του και του ευχόμαστε καλή λογοτεχνική σταδιοδρομία. 

Ελπίζουμε να σας άρεσε και αυτή η συνέντευξή μας. Αν το βιβλίο του σας κίνησε το ενδιαφέρον, πάρτε μέρος στην κλήρωση του Moonlight Tales για ένα αντίτυπο του "Ο Μεσσίας του Θανάτου"

Για να δηλώσετε συμμετοχή, πατήστε εδώ!

Μέχρι την επόμενη συνέντευξη, keep reading!