Συνέντευξη με τον Γιώργο Παπαθανασίου

Αυτό που έχω καταλάβει απ’ τη ζωή μου μέχρι τώρα είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να τους αγαπάνε».

«Η αγάπη πονάει γλυκά τις καρδιές».

«Όλα ξεκινούν από την αγάπη και τη συμφιλίωση με τον εαυτό μας».

«Πιστεύω πως η αγάπη είναι το φάρμακο της λύπης».

Έτσι μεγάλωνε η Πανωραία Καρέλη. Σ’ έναν κόσμο που ήθελε να τον ομορφύνει μονάχα με το φως των ματιών της. Ποιος θα μπορούσε μια μέρα να σταθεί, να κοιτάξει και να αγαπήσει αυτά τα μάτια;

Η ιστορία ενός κοριτσιού, μεγαλωμένου με την αξία της αγάπης ως υπέρτατο αγαθό, που ήθελε να αγαπήσει και να αγαπηθεί όσο τίποτα άλλο σ’ αυτή τη ζωή.

Η επιθυμία της αυτή θα την οδηγήσει στον πρώτο της παιδικό έρωτα. Το αγόρι εκείνο θα τη συναντήσει στα τρυφερά χρόνια της παιδικής ανεμελιάς και αθωότητας. Μεταξύ τους αναπτύσσεται ένα πολύ δυνατό αίσθημα που θα τους γεμίσει με όμορφες εικόνες τα νεανικά τους χρόνια.

Με το πέρασμα των χρόνων, η αγάπη αυτή θα δυναμώνει όλο και πιο πολύ.

Θα μπορέσει, όμως να υπερνικήσει τις δυσκολίες που δίχως να μας ρωτήσει μας φέρνει η ζωή; Άραγε, φτάνει μονάχα η αγάπη να κρατήσει δύο ανθρώπους μαζί για πάντα;

Ο Γιώργος Παπαθανασίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λιβαδειά. Έλαβε το πρώτο βραβείο στον Παμβοιωτικό διαγωνισμό Ποίησης Νέων το 1989 και διακρίθηκε στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Ποίησης στην Καλλιθέα. Όταν, από πολύ μικρός, έγραψε μια ιστορία, συνειδητοποίησε πόσο τον έλκυε η γραφή. Πριν από δύο χρόνια όμως, διαμορφώθηκε μέσα του η ιδέα γι’ αυτό το μυθιστόρημα. Όσο έγραφε, η σκέψη του δεν μπορούσε να σταματήσει παρά μονάχα σ’ εκείνη τη δύναμη που κρατάει ακόμα το σύμπαν ενωμένο. Και αυτή η δύναμη που τον μαγνήτισε δεν είναι άλλη από τη δύναμη της αγάπης. Από κει ξεκίνησε, κρατώντας την άκρη του νήματος για να βρει το δρόμο του. Πιστεύει ότι χωρίς τη δύναμη της αγάπης κανένα θαύμα δεν μπορεί να συμβεί στον κόσμο. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του μυθιστορήματός του που σήμερα σας παρουσιάζει.

Συνέντευξη με τον Γιώργο Παπαθανασίου

1. Πες μας κάτι που δεν θα βρούμε στο βιογραφικό σου.

Είμαι ένας άνθρωπος ρεαλιστής αλλά με συναίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής μου σ’ αυτόν τον κόσμο. Να κάνω ότι κάνω, όσο μπορώ τίμια και ν’ αγαπώ και να πιστεύω στον εαυτό μου και στον άνθρωπο. Την αγάπη που έχω για τις γυναίκες και η οποία φαίνεται ολοκάθαρα και στο βιβλίο που έγραψα, και όπως μου έχουν γράψει σε κάποιες κριτικές, μου τη μεταλαμπάδευσε η μητέρα μου, που δε βρίσκεται πια στη ζωή εδώ και λίγο καιρό. Είχα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια και για το μόνο για το οποίο μπορεί να περηφανευτώ είναι για τη μητέρα μου. Στάθηκε πλάι μου σε όλες τις καλές και δύσκολες στιγμές του βίου μου. Η αγνή και άγια ψυχή της με έμαθε τι θα πει αγάπη, καλοσύνη και ανθρωπιά. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο χάρισμα. Αυτό το χάρισμα που έχω, να γράφω, μου το έδωσε ο Θεός. Και θα προσπαθήσω να μη το κρύψω αλλά να το πολλαπλασιάσω, να το καλλιεργήσω, ώστε να γίνει καρπός που να μπορεί να χορτάσει έστω με δυο ψίχουλα απ’ την ψυχή μου, ο κόσμος.

2. Το «Η ομορφιά σταμάτησε στα βλέφαρα» είναι το πρώτο σου μυθιστόρημα. Μίλησέ μας γι αυτό.

Είναι μια ιστορία που αφηγούμαι ο ίδιος βουτηγμένη μες στην αθώα ψυχή των παιδικών μου χρόνων και με τα δικά μου μάτια ως αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων. Έτσι ξεκινάει. Είναι μια ιστορία ρεαλιστική. Ο έρωτας δυο νέων που γίνεται με τον καιρό καταστάλαγμα αγάπης. Αγαπούν πολύ τη ζωή και οι δυο και ζουν ανέμελα με το να χαίρονται την αγάπη τους που είναι τόσο δυνατή. Τίποτα δε φαίνεται να τους χωρίζει. Ώσπου έρχεται μια μεγάλη δοκιμασία και η ζωή της ηρωίδας του έργου κρέμεται από μια κλωστή. Η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο. Από εκεί και πέρα συμβαίνουν διάφορα γεγονότα. Ο αναγνώστης που θα μπει βαθιά στην πλοκή του έργου, θα καταλάβει πολύ εύκολα το μήνυμα που θέλω να περάσω σε αυτό το μυθιστόρημα που έγραψα. Ο ένας εξυφαίνεται πολύ καθαρά από την αρχή του βιβλίου. Τον άλλον θα τον ανακαλύψει στο τέλος. Το ύφος της γραφής μου είναι λεπτό και γλαφυρό. Οι διάλογοι απλοί αλλά και ρεαλιστικοί. Υπάρχουν πρόσωπα που με τις αφηγήσεις τους διεγείρουν την συγκίνηση, όπως ο παππούς που μιλάει για τον πόλεμο του ’40 που πήρε μέρος και για τη γυναίκα του που εκτελέστηκε απ’ τους Γερμανούς. Φαίνεται πως όλη η πλάση συμμετέχει σε αυτά τα δρώμενα που συμβαίνουν. Υπάρχει κάτι αναπόδραστο, κάτι μοιραίο που όταν αυτό ταυτίζεται με την αγάπη, προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά και την ουσία που αποτελούν αυτή την όμορφη ιστορία που έγραψα για να τη διαβάσει ο κόσμος.

3. Γιατί ρομαντικό μυθιστόρημα και όχι κοινωνικό ή τρόμου;

Ο μύθος είναι ρεαλιστικός. Η πρόκληση δυνατών συγκινήσεων και τα έντονα συναισθήματα έρχονται να υπενθυμίσουν την ομορφιά της λογοτεχνικής έκφρασης αλλά και της ίδιας της ζωής. Η κυριαρχία της εικόνας είναι υποβλητική. Σε βάζει σε μια ατμόσφαιρα όπου άνθρωποι και φύση συνυπάρχουν σαν αδέρφια τόσο αρμονικά. Και εμπνέονται το ένα από το άλλο. Υπάρχει μια φιλοσοφική θεώρηση της ζωής. Μέσα στο βιβλίο μου καταγράφεται η ιστορία του τόπου, τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα και μεταπολεμικά. Για τα βιβλία τρόμου, έχω την άποψη πως δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Ο κόσμος έχει ανάγκη από Φως .

4. Η αγάπη παίζει σημαντικό ρόλο στη δική σου ζωή;

Η αγάπη παίζει το σπουδαιότερο ρόλο στην ζωή για μένα. Από αγάπη γράφω και για την αγάπη μιλάω. Χωρίς αγάπη, το σύμπαν ολόκληρο θα είχε καταρρεύσει. Δε θα άνθιζαν τα δέντρα ούτε θα υπήρχαν ευτυχισμένοι άνθρωποι. Και κυρίως η αγάπη είναι δυνατότερη απ’ το θάνατο.

5. Έχεις βραβευτεί σαν ποιητής. Τι σήμαινε αυτή η διάκριση για σένα;

Αυτό ήταν το βάπτισμα του πυρός για μένα. Η ευκαιρία να έρθω σε επαφή με τον κόσμο και να με γνωρίσει και ως άνθρωπο που αγαπάει τα γράμματα και τις τέχνες μέσω αυτής της διάκρισης. Μια αναγνώριση σημαίνει ότι σε αποδέχονται και τιμούν το έργο σου.

6. Ποίηση ή λογοτεχνία;

Έχω αφιερωθεί στο μυθιστόρημα. Ήδη αυτό τον καιρό γράφω καινούριο μυθιστόρημα. Αγαπάω πολύ αυτό που κάνω. Η αίσθηση της δημιουργίας ενός ολοκαίνουριου κόσμου από το τίποτα, έχει τη σαγήνη του. Η μεγάλη ευχαρίστηση όταν το έχεις ήδη τελειώσει και το βιβλίο σου έχει εκδοθεί, μοιάζει με την εικόνα μιας κινηματογραφικής αίθουσας, μόλις σβήνουν τα φώτα κι αρχίζει μια καινούρια ιστορία. Αν είναι ενδιαφέρουσα κι ο θεατής είναι προετοιμασμένος, σίγουρα θα φύγει ευχαριστημένος απ’ την αίθουσα όταν τελειώσει το έργο. Έτσι είναι και ο αναγνώστης του βιβλίου.

7. Μίλησέ μας για την εμπειρία της έκδοσης.

Νιώθεις χαρά και είναι φυσικό, όταν βλέπεις ότι αυτό που έγραψες, είναι τυπωμένο σε βιβλίο.

8. Έχεις κάποια συγγραφική παραξενιά; Συγκεκριμένη ώρα συγγραφής, μέρος, γραμματοσειρά;

Τώρα για τη γραφή έχω να πω το εξής: Το σώμα σου το ίδιο σε πληροφορεί πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσεις να γράφεις. Πρέπει να αδειάσεις από μέσα σου απ' όλες τις καθημερινές έγνοιες. Σα να έχεις τρέξει χιλιόμετρα ολόκληρα κι έπειτα χρειάζεται να παίρνεις βαθιές ανάσες, να αυτοσυγκεντρωθείς. Έτσι έρχεται η ηρεμία και η πνευματική διαύγεια. Ακόμη η καλή σωματική και ψυχολογική κατάσταση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια καλή δουλειά. Είναι μια στιγμή τελετουργική η στιγμή που θα αρχίσεις να γράφεις. Ναι! γράφω συνήθως απ’ το πρωί μέχρι το απόγευμα αφού πρώτα περπατήσω στην εξοχή.

9. Τι σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις τη συγγραφή;

Μια μέρα -θα ήμουνα δώδεκα χρονών -έγραψα ένα πεζό κείμενο. Μια ιστορία πολλών σελίδων. Η αγνή παιδική μου ψυχή ερχόταν σε επαφή με έναν καινούριο κόσμο. Όχι αυτόν που διάβαζα στα παραμύθια ή στα μαθήματα του σχολείου αλλά με την δική μου φαντασία, άφηνα το μολύβι να ‘’ζωγραφίσει’’ το τοπίο που έβλεπε και ένιωθε η δική μου η ψυχή. Απόρησα ο ίδιος όταν το διάβασα και πώς έγραφα για πρώτη φορά κάτι εντελώς δικό μου. Το πρωτοδιάβασα στη μητέρα μου. Εκείνη χαμογέλασε με τρυφερότητα και με ενθάρρυνε. Από τότε κατάλαβα πως η γραφή θα γινόταν μια μέρα ύστερα από καιρό, απαραίτητη προϋπόθεση του εκφραστικού μου κόσμου. Η ανάγκη να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα, τις αγωνίες, τον πόνο και τη χαρά μου και να τα αποτυπώσω στο χαρτί. Και ότι σ’ αυτή τη ζωή ήρθα να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου στη δημιουργία του ωραίου και του καλού.

10. Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει μια ιστορία να ξεχωρίσει;

Ο συγγραφέας οφείλει να μάθει και να ξέρει πώς να διεισδύει μες στην ψυχή του αναγνώστη. Ακούει καλύτερα ο αναγνώστης, νιώθει πιο κοντά σου όταν απευθύνεσαι στο συναίσθημα ή στο υποσυνείδητό του. Χρησιμοποιώ κάπου και τον μαγικό ρεαλισμό. Είναι η ανάγκη υπέρβασης του πόνου και της αγωνίας του ανθρώπου μπροστά στο τρομακτικό πρόβλημα του θανάτου και στις υπαρξιακές του ανησυχίες. Πιστεύω, σκοπός της τέχνης, δεν είναι άλλος, απ’ το να επιφέρει τη συγκίνηση στον αναγνώστη.

11. Έχεις σχέσεις με τους αναγνώστες σου;

Είναι πολύτιμη η παρουσία ανθρώπων που διάβασαν το βιβλίο μου και συγκινητική. Η ολοένα και περισσότερη αποδοχή και η αγάπη των αναγνωστών που διάβασαν το βιβλίο μου, μου δίνει δύναμη να συνεχίσω να γράφω. Να φανώ αντάξιος των προσδοκιών τους. Έρχομαι σε επαφή μαζί τους, καθημερινά, μιλάω μαζί τους.

12. Θεωρείς ότι το Moonlight Tales μπορεί να βοηθήσει τους νέους συγγραφείς μέσω της προβολής που λαμβάνουν απ’ το blog;

Μπορεί να βοηθήσει προάγοντας την λογοτεχνική έκφραση και διατηρώντας ένα ποιοτικό επίπεδο. Οι νέοι συγγραφείς έχουν ανάγκη πρόσβασης και προβολής για το λόγο ότι δεν είναι αρκετά γνωστοί στο ευρύ κοινό. Να τους μάθει ο κόσμος. Να τους διαβάσει.

13. Δώσε μια λογοτεχνική συμβουλή στους συγγραφείς του Moonlight Tales.

Να διαβάζουν. Τώρα τι να διαβάζουν, θα μου πείτε; Αυτό είναι υποκειμενικό. Ανάλογα με τα γούστα που έχει ο καθένας. Έχει να κάνει με την ανάγκη για πνευματική καλλιέργεια .Ο συγγραφέας οφείλει να γνωρίζει τον κόσμο και την ψυχή του ανθρώπου όσο μπορεί πιο καλά. Καταλαβαίνετε;

14. Πέρα από τις ιστορίες και τις συνεντεύξεις, στο blog δημοσιεύονται άρθρα με συγγραφικές συμβουλές. Με ποιο θέμα θεωρήσεις εσύ ότι πρέπει να ασχοληθεί μια τέτοια στήλη;

Να μπορεί να γίνεται διάλογος. Μοίρασμα ιδεών, εντυπώσεων για τη λογοτεχνική έκφραση. Με την καλλιέργεια και την αγάπη για το καλό βιβλίο με σεβασμό και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των συγγραφέων.

15. Πώς λαμβάνεις την κριτική που σου γίνεται σαν συγγραφέας;

Αν γίνεται καλοπροαίρετα, μπορεί να βοηθήσει.

16. Τι πρέπει να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;

Ότι θα συνεχίσω να γράφω για την ανθρωπιά, για την κυριαρχία του καλού στον κόσμο, και κυρίως για τη γυναίκα και τη μάνα.

17. Πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί σου; Πού θα βρούμε το βιβλίο σου;

Μπορούν να το προμηθευτούν απ’ τον Ιανό στην Αθήνα, στην Πρωτοπορία και στα βιβλιοπωλεία και να παραγγείλουν το βιβλίο μου, όσοι είναι στην επαρχία από τις εκδόσεις Πηγή, στο τηλ:2311272803. Στη Λιβαδειά θα το βρείτε απ’ το βιβλιοπωλείο του κυρίου Αθανασόπουλου.

Το Moonlight Tales θέλει να ευχαριστήσει τον Γιώργο Παπαθανασίου για τη συνέντεξή του και να του ευχηθεί τα καλύτερα για το μέλλον.

Αν η ιστορία του σας τράβηξε το ενδιαφέρον, πάρτε μέρος στην κλήρωση του Moonlight Tales για 1 αντίτυπο του βιβλίου του "Η Ομορφιά Σταμάτησε στα Βλέφαρα", πατώντας εδώ.

Ελπίζουμε να σας άρεσε αυτή η συνέντευξη. Μέχρι την επόμενη Δευτέρα, keep reading.