To Πηγάδι της Κολάσεως - Weekly Inspiration Boost

Οι σκεπτικιστές και οι φιλόσοφοι είναι πλέον πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχει άλλη Κόλαση πέραν αυτής που εδρεύει στα μύχια της ψυχής του ανθρώπου, δεν είναι όμως λίγοι, αυτοί που διαφωνούν μαζί τους, επιλέγοντας να πιστέψουν στην κυριολεκτική ύπαρξη του Άδη. Επιπρόσθετα, υπάρχει κι εκείνη η μερίδα ανθρώπων, που ισχυρίζεται ότι η Κόλαση δεν είναι απλά ένας τόπος υπαρκτός, αλλά ότι έχει ήδη ανακαλυφθεί από τον άνθρωπο, όταν κάπου, κάποτε του φανερώθηκε παρασύροντας τον στα σπλάχνα της. 
Ο θρύλος

Σιβηρία, 1989

Με επικεφαλής τον Δόκτορα Αζάκοφ, μια ομάδα Ρώσων γεωλόγων-επιστημόνων ξεκίνησε να πραγματοποιεί γεωτρήσεις στην χερσόνησο Κόλα, στην καρδιά της παγωμένης Σιβηρίας. Διάνοιξαν μια υπόγεια σήραγγα βάθους 14,5 χιλιομέτρων μέσα στο έδαφος, και το έργο τους αυτό ξεπέρασε κάθε άλλο παρόμοιο εγχείρημα που είχε σημειωθεί στο παρελθόν. Εντούτοις, η ομάδα του Δόκτορος Αζάκοφ δεν έμελλε να γίνει παγκοσμίως γνωστή για τις διαστάσεις της σήραγγάς της, αλλά για ό,τι ελλόχευε στο τέλος της.

Κάποια στιγμή, κατά την διάρκεια των εργασιών, το γεωτρύπανο χάλασε ανεξήγητα και η ερευνητική ομάδα κατέβασε εξοπλισμό στην σήραγγα, για να δει ποια ήταν η αιτία της ζημιάς και πώς αυτή είχε προκληθεί. Σύντομα συνειδητοποίησαν ότι είχαν πέσει επάνω σε ένα μεγάλο «κούφωμα», μια βαθιά, σκοτεινή, υπόγεια κοιλότητα. Εντυπωσιασμένοι από αυτήν την απροσδόκητη ανακάλυψη, βύθισαν ένα –εξαιρετικά ανθεκτικό στη θερμότητα– μικρόφωνο, μαζί με επιπρόσθετο αισθητήριο εξοπλισμό, στο πηγάδι που είχαν σκάψει. Η θερμοκρασία βαθιά μέσα στη γη ήταν 1.000 ° C, ωστόσο το πραγματικό σοκ ήταν οι ήχοι που κατέγραψαν τα μηχανήματα. Ανατριχιαστικές κραυγές, διαπεραστικές στριγκλιές και ουρλιαχτά έμοιαζαν να στοιχειώνουν την απέραντη, υπόγεια κοιλότητα, απόκοσμοι ήχοι, όμοιοι με το ρυάσιμο των ψυχών που φλέγονται αιώνια στην Κόλαση.

Οι περισσότεροι συμμετέχοντες παραιτήθηκαν αμέσως από την αποστολή, με όσους ωστόσο, παρέμειναν στο σημείο να βιώνουν μια ακόμη εφιαλτικότερη εμπειρία την ίδια νύχτα. Ένα νέφος κατάφωτου αερίου άρχισε να αναδύεται από την σκοτεινή σήραγγα, λαμβάνοντας σιγά σιγά τη μορφή γιγάντιου φτερωτού δαίμονα. Μέσα από τις φλόγες αντηχούσε στα ρώσικα μια φράση: «Έχω κατακτήσει…»


Η αλήθεια πίσω από τον μύθο

Η Σοβιετική Ένωση είχε πράγματι προβεί σε διατρήσεις του φλοιού της γης, με μια τρύπα που εκτεινόταν για πάνω από 12 χιλιόμετρα βάθους στη χερσόνησο Κόλα, η οποία βρίσκεται στα σύνορα της Νορβηγίας με τη Φιλανδία. Αφού η επίλεκτη ομάδα έφτασε το βάθος των 12.262 μέτρων το 1989, βρέθηκε αντιμέτωπη με ορισμένες ενδιαφέρουσες γεωλογικές ανωμαλίες, σπάνιους σχηματισμούς πετρωμάτων, ροές φυσικού αερίου και νερού. Παράλληλα, οι θερμοκρασίες έφταναν τους 180ο C, καθιστώντας απαγορευτικά δαπανηρές τις βαθύτερες γεωτρήσεις. Έτσι, οι διαδικασίες διακόπηκαν. Η ομάδα δεν έκανε ποτέ λόγο για υπερφυσικά στοιχεία.  

Η ιστορία αναφέρθηκε ότι δημοσιεύθηκε αρχικά το 1990 από τη φινλανδική εφημερίδα Ammennusastia, ένα περιοδικό που δημοσιεύθηκε από μια ομάδα Πεντηκοστιανών Χριστιανών από το Leväsjoki, ένα χωριό στο δήμο Siikainen της Δυτικής Φινλανδίας. Δεν άργησε να διαπιστωθεί από τον δημοσιογράφο Rich Buhler ότι η ιστορία βασίστηκε σε αναμνήσεις μιας επιστολής που τυπώθηκε για την εφημερίδα Etelä Soumen. Όταν ήρθε σε επαφή με τον συγγραφέα της επιστολής, ο Buhler διαπίστωσε ότι είχε αντλήσει την έμπνευση του από μια ιστορία, που εμφανίστηκε σε ένα φινλανδικό χριστιανικό ενημερωτικό δελτίο, με τίτλο Vaeltajat, το οποίο είχε εκδώσει την ιστορία τον Ιούλιο του 1989. Στη συνέχεια, ο συντάκτης του ενημερωτικού δελτίου ισχυρίστηκε ότι η καταγωγή του ήταν ένα άλλο ενημερωτικό δελτίο, με τίτλο Jewels of Jericho, από μια ομάδα Μεσσιανικών Εβραίων στην Καλιφόρνια.

Η ιστορία τελικά, κατέληξε στο αμερικανικό δίκτυο Christian Trinity Broadcasting Network
(TBN), το οποίο τη μετέδωσε στο δίκτυο, ισχυριζόμενο ότι είναι απόδειξη της κυριολεκτικής ύπαρξης της κόλασης. Ομοίως, τα αμερικανικά ταμπλόιντ έτρεξαν με τη σειρά τους την ιστορία και τα αρχεία ήχου άρχισαν να εμφανίζονται σε διάφορες τοποθεσίες στο διαδίκτυο.
Ο Άγκε Ρεντάλεν, νορβηγός δάσκαλος, άκουσε την ιστορία της TBN, ενώ επισκεπτόταν τις Ηνωμένες Πολιτείες και αποφάσισε να διασκεδάσει με αυτήν, προκαλώντας ακόμη περισσότερη μαζική υστερία στα πλήθη. Ο Ρεντάλεν έγραψε στο δίκτυο, αρχικά ισχυριζόμενος ότι δεν πίστευε στην ιστορία, αλλά όταν επέστρεψε στη Νορβηγία, υποτίθεται ότι διάβασε μια πραγματική περιγραφή της. Ο Ρεντάλεν εξιστόρησε όχι μόνο ότι το καταραμένο πηγάδι ήταν πραγματικό, αλλά ότι μια εμφάνιση τύπου νυχτερίδας (μια κοινή εικονογραφική απεικόνιση των δαίμων, όπως στο The Torment of Saint Anthony του Michelangelo ή στο πιο πρόσφατο Bat Boy Εβδομαδιαία Παγκόσμια Νέα) είχε ανέβει έξω από αυτό προτού χαθεί στον ρωσικό ουρανό.  

Η TBN δεν έκανε τίποτα για να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς του Ρεντάλεν, μονάχα έβαλε την ιστορία του ως απόδειξη της εγκυρότητας της αρχικής ιστορίας.
Από τη δημοσιότητά του μύθου, έχουν κυκλοφορήσει πολλές εναλλακτικές εκδοχές του Well to Hell. Το 1992, το γνωστό για τις φάρσες του, περιοδικό Weekly World News των Η.Π.Α. όχι μόνο αναδιηγήθηκε τα συμβάντα, αλλά δημοσίευσε μια εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας, η οποία τοποθετήθηκε στην Αλάσκα, όπου 13 ανθρακωρύχοι σκοτώθηκαν, καθώς ο Σατανάς έβγαινε από την κόλαση.


Επιλογικά

Ο θρύλος του πηγαδιού της Κολάσεως ασκούσε ανέκαθεν ιδιαίτερη γοητεία στους κύκλους των ένθερμων χριστιανών, εφόσον η ίδια η ιστορία αυτή καθεαυτή αποτελούσε πειστήριο ότι η Κόλαση (και συνεπώς ο Θεός) υπάρχει. Οι δημοφιλέστερες καταλήξεις της ιστορίας θέλουν τους επιστήμονες (οι οποίοι είναι εκ φύσεως σύμβολα του αθεϊσμού) να τρέχουν ουρλιάζοντας μακριά από την τοποθεσία, έντρομοι, αφού έχουν μόλις δει τις ακράδαντες αποδείξεις.  


Σήμερα πλέον, είναι γνωστό στους περισσότερους, ότι η εν λόγω ιστορία αποτελεί έναν από τους κλασσικότερους αστικούς θρύλος, τις νέο-μυθολογικές εκείνες ιστορίες δηλαδή, που υπάρχουν, για να διασκεδάζουν αλλά και να διατηρούν την ατμόσφαιρα του μυστηρίου στο σκοτεινό δάσος, που είναι η σύγχρονη αστική ζωή. Όσον αφορά τέλος, τις κραυγές των κολασμένων, πρόκειται απλά για τροποποιημένο απόσπασμα από την ταινία Baron Blood του 1972. 


Το υλικό αντλήθηκε από:


Αν η ιστορία που διάβασες σε ένεπνευσε να γράψει κάτι, στειλ΄ το μας στο moonlightales@gmail.com κι εμείς θα το δημοσιεύσουμε. 


Σβετλίν