Παρουσίαση Βιβλίου: Μετάλλαξη

Το καλοστημένο σύστημα των δεκατεσσάρων πόλεων της Ενότητας Ειρήνης έχει λύσει σχεδόν όλα τα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και βιοποριστικά προβλήματα. Εκτός από ένα.

Τις μεταλλάξεις.

Οι μεταλλάξεις είναι όντα που, λόγω του γονιδίου Ρ5, έχουν αποκτήσει συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές ικανότητες. Είναι πλάσματα που μπορούν να ανάβουν λάμπες με την αφή τους και να ελέγχουν από απόσταση μικρά και μεγάλα, μεταλλικά αντικείμενα. Ιστορικά γεγονότα και αμέτρητες επιστημονικές έρευνες μιλούν για τον απόλυτο κίνδυνο που είναι αναγκαίο να απαλειφθεί.

Οι μεταλλάξεις πρέπει να πεθάνουν.

Είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Οι μεταλλάξεις μοιάζουν με ανθρώπους, συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι και μιλούν σαν άνθρωποι. Δεν παύουν, όμως, να είναι η συντριπτική μειοψηφία, όντα ασταθή, λάθη της φύσης, με μοναδικό σκοπό να φέρουν την καταστροφή.

Ή μήπως δεν είναι;

Τι είναι οι μεταλλάξεις; Πόσες υπάρχουν; Αποτελούν πραγματικό κίνδυνο;

Η Αιμιλία είναι μία μετάλλαξη που κρύβεται από τον κόσμο. Πιστεύει πως είναι ένα γενετικό τέρας και έχει μία παράλογη επιθυμία: θέλει να ζήσει.

Ο Ορφέας είναι επίσης μετάλλαξη. Ξέρει τα μυστικά πίσω από το γονίδιο Ρ5. Μαζί με μία ομάδα, που κρύβεται στις σκιές, προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια.

Μία κοινωνία που τρέφεται από την τρομοκρατία και τον φόβο…

Καλώς ήρθατε στην Ενότητα Ειρήνης!



Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι λάτρεψα αυτό το βιβλίο, όχι για το πόσο καλογραμμένο και καλοστημένο είναι -αν και ισχύουν και τα δύο και θα ασχοληθούμε μαζί τους στην πορεία-, αλλά για το ότι με ταξίδεψε πίσω στα νιάτα μου, όταν μετά το σχολείο πήγαινα στο βιβλιοπωλείο και αγόραζα φαντασίες και δυστοπίες με τα ράφια.



Η Μετάλλαξη είναι ένα βιβλίο στο εξώφυλλο του οποίο περιμένεις να δεις ξένο ονοματεπώνυμο. Όχι ότι οι Έλληνες συγγραφείς έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από αυτούς του εξωτερικού. Αυτό θα έλλειπε! Αλλά κάτι τόσο καλοδουλεμένο (ναι, όσες λέξεις μου έρχονται, για να περιγράψω τη Μετάλλαξη είναι σύνθετες με πρώτη συνθετικό το καλό) πρέπει να έχει περάσει από επεξεργασία έμπειρου συγγραφέα, ατζέντη, μεγάλου ξένου και εγχώριου εκδοτικού, μεταφραστή, διορθωτή και επιμελητή, σωστά;



ΛΑΘΟΣ!.



Η Μετάλλαξη δια χειρός Ναταλίας Βαϊοπούλου φτάνει στα χέρια μας από τις Εκδόσεις Πηγή και τα διθυραμβικά μου σχόλια δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με το γεγονός ότι η ιστορία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους αναγνώστες μέσω του Moonlight Tales, αν και είναι ένα από τα πράγματα που με κάνουν ιδιαίτερα περήφανη για το μπλογκ.



Αυτό που λάτρεψα στο βιβλίο, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, είναι το πόσο καλοφτιαγμένο από τεχνικής άποψης φαίνεται ακόμα και σε κάποιον που δεν έχει ιδιαίτερες συγγραφικές γνώσεις. Ιστορία γεμάτη δράση και ανατροπές, στήσιμο κόσμου με συνοχή και προσοχή στη λεπτομέρεια, απλή -αλλά όχι απλοϊκή- και to-the-point γραφή και χαρακτήρες όπως μας αρέσει να τους βλέπουμε: έχοντας επαφή με την πιο συναισθηματική πλευρά τους, αλλά χωρίς να γίνονται κουραστικοί, Μπέλα Σουάν, Σούκι Στακχάουζ, Χάρι Πότερ! Παίρνουν πρωτοβουλίες και είναι υπεύθυνοι της δικής τους ιστορίας (πάλι, Μπέλα Σουάν, Σούκι Στακχάουζ, Χάρι Πότερ).



Αυτά όμως τα ξέρετε. Αν είχατε στο μυαλό σας να διαβάσετε τη Μετάλλαξη, θα τα έχετε ακούσει όλα ήδη, γιατί αυτή είναι η ομόφωνη ετυμηγορία του σώματος των αναγνωστών. Εγώ θέλω να μείνω σε αυτό που μου έκανε πραγματική εντύπωση διαβάζοντας το βιβλίο. Οπότε, όπως έτρεξα να βροντοφωνάξω και στο Goodreads: το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας είναι πόσο ρεαλιστική φαίνεται.



Υποτίθεται ότι η μυθοπλασία πρέπει να θυμίζει πραγματική ζωή, ώστε το κείμενο να επιτρέπει στους αναγνώστες δυνατότητα αβίαστης ενσυναίσθησης, αλλά ποιος μπορούσε να υποθέσει πριν το διαβάσει ότι μία ιστορία επιστημονικής φαντασίας στημένη σε μία δυστοπική κοινωνία αρκετούς αιώνες μακριά από τη δική μας (in a galaxy far, far away), όπου κομμάτι του πληθυσμού αποτελείται από τύπου x-men μεταλλάξεις (καμία σχέση) μπορεί να αντανακλά προβλήματα του 21ου αιώνα; Υποθέτω ότι ο ρατσισμός και ο φόβος απέναντι σε διάφορες ομάδες ανθρώπων έχουν την τάση να ανακυκλώνονται και να επιστρέφουν, σαν απαράδεκτες ενδυματολογικές επιλογές των ‘80s, σε καμία περίπτωση όμως δεν περίμενα τόσο ακριβή απεικόνιση του προβλήματος από κάθε οπτική γωνία.



Κοινώς, in my book, δεν υπάρχει κάποιος τομέας όπου να απέτυχε η νεαρή Βαϊοπούλου.



Για να συνοψίσουμε λοιπόν, έχουμε ένα καλογραμμένο, καλοστημένο, καλοδουλεμένο και καλοφτιαγμένο βιβλίο (σε καλό να μας βγει), εφάμιλλο αυτών που μετατρέπονται σε σενάρια από το Χόλιγουντ. Σε περίπτωση που δεν έχει γίνει προφανές ακόμα, μου άρεσε πολύ.



Εύη Φρυγανά