Ωσάν λέξεις εμπνευσμένες
από ένα ποίημα.
Ωσάν μια σπίθα που παράγεται
από το ερωτικό σου σήμα.
Ωσάν μανία
που με καταδιώκει μες στα βράδια
και σα τα μάτια του φιδιού
που μοιάζουν με σμαράγδια.
Ωσάν ένα αντίο ανείπωτο
και ένα ποτό που ρέει
για ένα παιχνίδι δίπορτο.
Ωσάν πληγή από μαχαίρι δίκοπο
που μου 'σκισε τη σάρκα
σε χρόνο ανύποπτο.
Ύποπτο μοιάζει το βλέμμα,
το φέρσιμό σου
και ωσάν μανδύας ζοφερός με τυλίγει ο εαυτός
ο αλλοτινός σου.
Να ξεχάσω προσπαθώ τα γεγονότα,
αυτά τα περασμένα.
Μα μάταια
σκέφτομαι όλα τα ρόδα,
τα κάποτε ανθισμένα
να είναι τώρα σάπια,
μαραμένα.
Συγχωρώ σημαίνει θυμάμαι
και όχι ξεχνώ.
Μα εγώ ούτε να συγχωρέσω θέλω
ούτε να θυμηθώ.
Θέλω μόνο το κύκνειο άσμα μου να γράψω,
το στερνό.
Κι ύστερα απ' τον κόσμο αυτόν, τον άθλιο
ας χαθώ.
Jalan