Θέλω να κυοφορήσω τον πόνο μου.
Τη σκέψη ανασκαλεύω
Στον βυθό του ωκεανού να φτάσω.
Εκεί που ξεκινούν όλα...
Ο αρχέγονος ομφάλιος λώρος,
το ατέρμονο σκοτάδι,
οι θαμμένες σε όστρακα κραυγές,
τα αιμοβόρα παράσιτα της ηδυπάθειας.
Τώρα κοίταξέ με:
φροντίζω τη θλίψη μου,
την ντύνω όπως της αρμόζει.
Τη συνθέτω,
τη σκηνοθετώ,
τη σκιαγραφώ.
Γιατί σε αυτή βρήκα
τον θησαυρό του κοραλλιογενούς μου υφάλου.
Myra