Ποίηση Μyra - Ερωτικό

 Δεν είχα ξανακούσει τόσο όμορφες συγχορδίες.

 Σαν να έπαιζε η καρδιά σου μελωδίες,

 προσεκτικά.

 Μην τυχόν και σπάσουν οι γραμμές

 του κοσμικού σου πενταγράμμου.

 Όπως πρόλαβες και (τις) όρισες,

 στην ημιαποστέωσή σου.

 Σιγά σιγά πρόφερες τις λέξεις.

Μήπως και καταλάβω την απογύμνωση

στο αιμάτωμα των τόνων.

Χτυπιόντουσαν, βυθίζονταν στο λαρύγγι σου.

Μαίνονταν ακόμη μάχες στο βλέμμα σου.
Τι πέρασες και δε διανοήθηκες τούτο;

Ήμασταν στην ίδια Κόλαση!

Σ ‘όμοιο σκοτάδι εκσφενδονιστήκαμε.

Περπατήσαμε ανάμεσα στα διψασμένα στάρια.

Γάγγραινες δικών μας σαρκικά μας μάγκωσαν.

Άπλωσες ηδονικά τα εκλεπτυσμένα χέρια σου στην πλάτη μου

Να σιγουρευτείς για τη μορφή μου.

(Τα δάχτυλά σου νοτισμένα απ’ τους κατακλεισμούς.)

Διαισθανόσουν κάτι ξεχασμένες αξίες να φυτρώνουν.

Ίσως είχες την πεποίθηση ότι γεννήθηκε μια αγριοτριανταφυλλιά,

στα χαλάσματα.

Μας βρήκες, αγαπημένε μου! 

Myra