Storm II (Κεφάλαιο 6)

«Μυστήριο αποτελούν οι εξαφανίσεις που έχουν σημειωθείς τις τελευταίες ημέρες σε διάφορες κομητείες της Καλιφορνία. Μέχρι στιγμής αγνοούνται 25 έφηβοι και 14 ενήλικες».

«Έχουν τρελαθεί όλοι καλοκαιριάτικα;» αναρωτήθηκε η Αμέλια Ντάνιελς.

Έβλεπαν τις ειδήσεις στο Αρχηγείο.

«Δεν ξέρω, μαμά. Πολλά παράξενα συμβαίνουν τώρα τελευταία» αποκρίθηκε ο Μάικλ έντονα.

«Λέτε να είναι κάποιος κατά συρροή δολοφόνος;» είπε η Ρέιτσελ.

«Αν ήταν κατά συρροή δολοφόνος, θα υπήρχαν πτώματα, Ρέιτσελ, δε νομίζεις;» είπε λιγάκι νευριασμένος ο Κρίστοφερ.

Ο Μάικλ κοίταξε τον πατέρα του. «Νομίζεις πως ξέρει κάτι σχετικά με τις εξαφανίσεις;»

«Ποια;» ρώτησε ο Κρίστοφερ.

«Η Έμιλι. Συνέχεια λέει πως συμβαίνει κάτι σοβαρό και πως υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Και όλοι όσοι έχουν εξαφανιστεί είναι Χαρισματικοί».

Η Αμέλια κοίταξε τον Κρίστοφερ. «Πιστεύεις πως είναι σύμπτωση;»

Ο Κρίστοφερ καθόταν σκεπτικός στην πολυθρόνα. «Δε νομίζω πως είναι σύμπτωση» είπε τελικά. «Ξέρει κάτι».

***

Η πόρτα άνοιξε αστραπιαία και ο Κρίστοφερ μπήκε ξανά στο κελί όπου η Έμιλι καθόταν και περίμενε.

«Κι αναρωτιόμουν τόση ώρα πότε θα έρθετε, για να μου σπάσετε τα νεύρα» είπε η Έμιλι γεμάτη ειρωνεία.

«Τι ξέρεις για τις απαγωγές;» τη ρώτησε έντονα.

Η Έμιλι σήκωσε τους ώμους της χαλαρά. «Δεν έχω ιδέα για τι πράγμα μιλάς».

«Εγώ πάλι πιστεύω πως ξέρεις πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω. Ξέρεις κάτι».

«Κι αν ξέρω;»

«Δε θα κάνεις κάτι για να βοηθήσεις;»

«Δεν πρέπει να θέλω κιόλας να βοηθήσω;»

«Μιλάμε για 39 αθώους Χαρισματικούς. Δε θέλεις να τους σώσεις;»

«Τι σου δίνει την εντύπωση πως είναι όλοι τους ζωντανοί;»

«Τι εννοείς;»

Η Έμιλι κοίταξε έντονα τον Κρίστοφερ για λίγα δευτερόλεπτα. «Τίποτα» είπε τελικά όσο πιο χαλαρά μπορούσε.

«Άκουσέ με, κακομαθημένο» της είπε εκνευρισμένος. «Υπάρχουν 39 άνθρωποι… Αθώοι άνθρωποι που η ζωή τους ίσως να βρίσκεται σε κίνδυνο. Θα μας βοηθήσεις είτε το θέλεις είτε όχι».

«Θα σας πω τι ξέρω… Αλλά θέλω κάτι ως αντάλλαγμα» είπε μετά από λίγα δευτερόλεπτα σιωπής.

«Τι θες;»

«Θα σας πω τι ξέρω κι εσείς θα με αφήσετε ελεύθερη».

Ο Κρίστοφερ γέλασε πικρά. «Νομίζεις πως είμαι ηλίθιος;»

«Ηλίθιος όχι… Είσαι πολύ χειρότερος».

«Πώς ξέρω ότι δε θα μας πεις απλά ψέματα μόνο και μόνο για να φύγεις;»

«Όπως είπες κι εσύ έχουμε να κάνουμε με 39 αθώους Χαρισματικούς. Θέλω να βοηθήσω… Όσο μπορώ τουλάχιστον. Σε περίπτωση που ήσουν εσύ βέβαια ένας από τους 39 να είσαι σίγουρος πως δε θα βοηθούσα. Σκεφτείτε το. Αλλά να κάνετε γρήγορα γιατί οι τριάντα εννέα μπορεί να γίνουν σαράντα, σαράντα ένα, σαράντα δύο…»

«Εντάξει, εντάξει. Κατάλαβα» είπε ταραγμένος ο Κρίστοφερ. Πήγε στην πόρτα και γύρισε να την κοιτάξει έντονα. «Το καλό που σου θέλω να ξέρεις όντως κάτι».

***

«Δεν υπάρχει αμφιβολία» είπε ο Μάικλ σκεπτικός. «Ξέρει κάτι!»

«Και τι προτείνεις; Να την αφήσουμε να φύγει;» αποκρίθηκε ο Κρίστοφερ αγχωμένος.

Ο Μάικλ σηκώθηκε από την πολυθρόνα σηκώνοντας ελάχιστα τα χέρια του.

«Και τι θέλεις να κάνουμε; Θα την κρατήσουμε φυλακισμένη εδώ μέσα για πάντα; Κάποια στιγμή θα πρέπει να την αφήσουμε να φύγει. Το θέμα είναι αν θες να την αφήσεις να φύγει, πατέρα» τόνισε με τόση πικρία τη λέξη «πατέρα» που μέχρι κι εκείνος ένιωσε άσχημα.

«Ο Μάικλ έχει δίκιο» είπε η Αμέλια. «Αρκετά την κρατήσαμε».

«Ελπίζω να έχετε δίκιο και να ξέρει κάτι. Αλλά αν λέει ψέματα και την αφήσουμε ελεύθερη, η ευθύνη θα είναι δική σας» είπε τελικά ο Κρίστοφερ και έφυγε για ακόμη μια φορά από τη βιβλιοθήκη.

**

«Λοιπόν;» ρώτησε ανυπόμονα η Έμιλι όταν η πόρτα άνοιξε και ο Κρίστοφερ μπήκε μέσα στο κελί.

«Θα σε αφήσουμε ελεύθερη. Αλλά ελπίζω να μας πεις την αλήθεια».

 Rene Rafael