Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας, ο αναγεννημένος πάλαντιν Έντγκαρ Χέβενσκαρ αναζητά τη θέση του σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά. Μαζί με την πανέμορφη Έλεανορ, τον βετεράνο πολεμιστή Γκόντορακ και τον αινιγματικό μάγο Κόλερμον, θα βρεθούν στο επίκεντρο ιστορικών εξελίξεων. Ο μυστηριώδης άνδρας που θα αποτελέσει το πέμπτο μέλος της ομάδας τους έρχεται να ανατρέψει όλες τις ισορροπίες. Οι πράξεις τους θα καθορίσουν το μέλλον ενός ολόκληρου βασιλείου...
Μετά την επιτυχία της Επανάστασης, στους δίδυμους θρόνους κάθονται ο Ρον ντε Παϊάρ κι η Έλεανορ Άντερμουν. Το νέο καθεστώς φαίνεται να πατάει γερά στα πόδια του… είναι όμως έτσι; Ο πάλαντιν του Φεριν, Έντγκαρ Χέβενσκαρ, βασιλικός φρουρός πλέον, βασανίζεται από τρομερές αμφιβολίες κι υποψίες, που πρόκειται να επαληθευτούν με τον χειρότερο τρόπο. Όταν ο εσωτερικός εχθρός και το σχέδιό του αποκαλυφθούν, τίποτα μα τίποτα δε θα μείνει το ίδιο. Ούτε καν αυτός...
Ο Σπύρος Παπαλέξης είναι δικηγόρος και ζει στο Χαλάνδρι μαζί με τη σύζυγό του, Μαργιάννα, και τον Δημήτρη, τον μικρό τους γιο. Αρέσκεται στα ταξίδια (παντός είδους) και προσπαθεί να ζει περισσότερες ζωές απ’ όσες δικαιούται. Για τον λόγο αυτόν, διαβάζει βιβλία, γράφει όπου και όποτε μπορεί, και ασχολείται ερασιτεχνικά με την ηθοποιία και το θέατρο. Αν κι έχει συγγράψει κατά καιρούς αρκετά μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, ποιήματα και στίχους τραγουδιών, η τριλογία του “Έντγκαρ Χέβενσκαρ” από τις εκδόσεις «Ελκυστής» αποτελεί την πρώτη του εκδοτική απόπειρα. Επίσης έχει συμμετάσχει στη συλλογή διηγημάτων “Νιώθω”, επίσης από τις εκδόσεις «Ελκυστής», με το διήγημα: “Συνειδητοποιώ: Το Όνειρο που Μιλούσε”.
Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Η τριλογία του Έντγκαρ Χέβενσκαρ είναι μια περιπέτεια ηρωικής φαντασίας που εκτυλίσσεται στον σκοτεινό κόσμο του Ναρός. Παράλληλα με την εξέλιξη της ιστορίας, παρακολουθούμε και τη αλλαγή στον ψυχισμό του κεντρικού ήρωα.
Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Πηγή έμπνευσης μπορούν να αποτελέσουν τα πάντα: από ένα αντικείμενο, έως μία απλή σκηνή ή φράση της καθημερινότητας.
Η συγκεκριμένη ιστορία είναι η υλοποίηση της επιθυμίας μου να δημιουργήσω τον δικό μου εναλλακτικό, φανταστικό κόσμο.
Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Να ολοκληρώσει τη συγγραφή της τριλογίας πριν ακόμη εκδοθεί το πρώτο της μέρος ή έστω να έχει καταλήξει στον συνολικό και όσο το δυνατόν πιο λεπτομερή σχεδιασμό της. Επίσης να μην εστιάζει και αναλώνεται σε λεπτομέρειες οι οποίες εξυπηρετούν μεν τη δημιουργία του κόσμου, αλλά όχι την ίδια την ιστορία - τουλάχιστον σε αξιόλογο βαθμό.
Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Ως αναγνώστης δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση, αν και πρέπει να πω ότι δε διαβάζω αισθηματικές ιστορίες. Ως συγγραφέας, εκ των πραγμάτων, κλίνω στο είδος της ηρωικής φαντασίας, λόγω της απόλυτης ελευθερίας που προσφέρει.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Εάν πρέπει να επιλέξω ένα, αυτό είναι ο ανταγωνιστής. Αφ' ης στιγμής ο αναγνώστης ταυτίζεται - ιδανικά - με τον πρωταγωνιστή, μπορεί να γεμίσει τα όποια κενά εξ ιδίων. Η πρωτοτυπία όμως, η πολυπλοκότητα και η αληθοφάνεια του ανταγωνιστή θεωρώ πως μπορούν να απογειώσουν ακόμα κι ένα μέτριο βιβλίο.
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Θα πρέπει να επιστρέψω στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όταν η δασκάλα μας μάς ζήτησε να γράψουμε ένα ποίημα. Κάπως έτσι απελευθερώθηκε αυτό το κάτι που μέχρι σήμερα αποζητά μάταια να επιστρέψει στο κελί του.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Αδυνατώ να επιλέξω, αν και η κρισιμότητά τους αυξομειώνεται ανάλογα με το είδος του βιβλίου: λ.χ. σε μια βιογραφία, η φαντασία αφορά κυρίως τον τρόπο προσέγγισης των πραγματικών γεγονότων, ενώ σε ένα βιβλίο ακραιφνούς φαντασίας παίζει κυρίαρχο ρόλο. Από την άλλη πλευρά, αναρωτιέμαι αν σε μικρής έκτασης διηγήματα, όπου η έμπνευση, η φαντασία και η ικανότητα γραφής του συγγραφέα είναι καταλυτικά, απαιτείται τόσο σκληρή δουλειά (βλ. Πόε)...
Γιατί γράφεις;
Η συγγραφή αποτελεί προϊόν ισχυρής εσωτερικής ανάγκης έκφρασης. Συχνά όμως έχω την αίσθηση ότι εξυπηρετεί κι έναν άλλο, λιγότερο ευγενή σκοπό: την εκπλήρωση της ανάγκης αποδοχής και αναγνώρισης. Υπό το πρίσμα αυτό η συγγραφή είναι μια βαθιά εγωιστική πράξη.
Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Πολύ δύσκολη ερώτηση. Στους αναγνώστες θα πρότεινα τον "Φάουστ" του Γκαίτε, στους δε συγγραφείς τους "Αδερφούς Καραμάζωφ" του Ντοστογιέφσκι. Ομολογώ a priori ότι η δεύτερη επιλογή μου δεν είναι εντελώς αθώα.
Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε περίοδο συγγραφικής καταστολής. Ποικίλες σκέψεις μεν, ούτε τελεία επί χάρτου δε.
Ως εκ τούτου, μάλλον θα ήταν προτιμότερο να μην περιμένετε κάτι από μένα. Άλλωστε έτσι μπορεί να εκπλαγείτε (παρακαλώ ας μην εξετάσουμε το ευχάριστο ή το δυσάρεστο της έκπληξης).
Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Μπορούν να με βρουν στο facebook ως Spyros Papalexis, καθώς και στο mail: spyrospapalexis@yahoo.com.