Οι λόγοι που οι συγγραφείς δεν τελειώνουν τα βιβλία τους

Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται. 

Παρότι το βιβλίο σε γενικές γραμμές πήρε τα πάνω του από πλευράς πωλήσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, και ενώ θεωρητικά φέτος θα έπρεπε να τα έχω πάει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη χρονιά, νιώθω πως τα πήγα χάλια μέχρι στιγμής. Τα πράγματα με το γράψιμο ήταν δύσκολα. Ο κορονοϊός και η καραντίνα σίγουρα επηρέασαν την ψυχολογία αρκετών συγγραφέων και φυσικά τη δική μου.

Όταν είσαι κουρασμένος σωματικά είναι δύσκολο να συγκεντρωθείς να γράψεις.

Φαίνεται και είναι αυτονόητο, αλλά ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο κουραστικό μπορεί να είναι το να έχεις ένα νέο μέλος στην οικογένειά σου. Μόλις λοιπόν ήρθε ο μπέμπης, διαπίστωσα πως τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Όχι μόνο ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος, αλλά όταν έχω λίγο χρόνο, το τελευταίο πράγμα που σκέφτομαι είναι να καθίσω να γράψω. Ένα από τα λίγα πράγματα που μπορούν να με καταβάλουν και να με κάνουν να χάσω εντελώς τον συγγραφικό προσανατολισμό μου είναι η σωματική καταβολή. 


Έτσι, λοιπόν, φέτος, πέρασα το μεγαλύτερο writer's block της σύντομης συγγραφικής μου πορείας. Βέβαια, πάντα υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις. Εδώ να τονίσω πως έγραψα κάποια πράγματα στην αρχή του έτους, παρόλα αυτά σίγουρα θα μπορούσα να έχω γράψει περισσότερο. Ακόμη και 500 λέξεις να γράφεις την ημέρα, σίγουρα είναι καλύτερο από το να μη γράφεις καθόλου. Στόχος μου μέσα στον Σεπτέμβριο είναι να επανέλθω σιγά σιγά και να ξεκινήσω να γράφω πάλι.

Μην κάνεις επιπλέον πράγματα που θα σε κουράσουν: μια συμβουλή μου που ποτέ δεν τηρώ!

Αυτό είναι μία από τις αδυναμίες μου. Παραδέχομαι πως είμαι generalist και μου αρέσει να κάνω πολλά πράγματα παράλληλα. Η συγγραφή είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάθη μου και από τις αγαπημένες μου ασχολίες, παρόλα αυτά πολλές φορές μπορεί να αφήσω μία ιστορία και να πιάσω μία άλλη, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να έχω δυο-τρεις σειρές ανοιχτές.   Για παράδειγμα, μένει να γραφτεί το τελευταίο μέρος της σειράς Succubus για να κλείσει η σειρά, στην ελληνική σειρά Μυστήριο στο Άλυκο μένει να γραφτεί το τρίτο και τελευταίο βιβλίο (το οποίο ξεκίνησα και έπειτα άφησα), ενώ και το τελευταίο βιβλίο της σειράς Vampire sorcerer απαιτεί να γραφτεί.

Όμως... μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, αποφάσισα να ασχοληθώ και με την κατασκευή βιντεοπαιχνιδιών, και συγκεκριμένα visual novels, με αποτέλεσμα να καταναλώσω αρκετό χρόνο εκεί. Εδώ που τα λέμε, ο λόγος για τον οποίο το έκανα και δικαιολογώ ως ένα μεγάλο μέρος στον εαυτό μου είναι επειδή όταν το μυαλό μου είναι σαν σπαγγέτι. Προτιμώ να γράφω κώδικα από τις ιστορίες μου, μιας και είναι πιο εύκολο.

Τι πήρα από όλα αυτά φέτος

Η συγγραφή έχουμε πει ότι είναι δύσκολη και χρειάζεται αφοσίωση, αλλά όπως φαίνεται δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να κάνω μόνο ένα πράγμα. Μου αρέσει να γράφω, να κάνω σκίτσα και φυσικά να φτιάχνω βιντεοπαιχνίδια.

Μπορεί χρήματα φέτος να μην έβγαλα, αλλά ήταν ένα πολύ δημιουργικό έτος και έμαθα νέα πράγματα. Ελπίζω να επιστρέψω πιο δυναμικά και να ολοκληρώσω το επόμενο διάστημα τις σειρές που άρχισα και να ξεκινήσω τα επόμενα δύο αγγλόφωνα βιβλία μου που έχω στο μυαλό μου.

Αυτό που κατάλαβα είναι ότι οι μεγάλες σειρές βιβλίων δε μου πάνε, μιας και δεν μπορώ να γράφω γρήγορα. Οπότε, από δω και πέρα στόχος μου θα είναι να βγάζω stand alone βιβλία. Έτσι, δε θα χρειάζεται να είμαι δεσμευμένος σε μία σειρά για ένα έτος.

Αλέξανδρος Ίτσιος