Πώς να γράψεις τρόμο

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως ο τρόμος, μαζί με την κωμωδία, είναι από τα δυσκολότερα είδη λογοτεχνίας. Το αίσθημα του τρόμου συνήθως προκύπτει από έναν συνδυασμό αισθήσεων, οι οποίες ενεργοποιούνται ευκολότερα σε μία ταινία για παράδειγμα, παρά μέσα από ένα κείμενο.

Υπάρχουν, όμως, κάποια σημεία-κλειδιά που μπορείς να χρησιμοποιήσεις, ώστε να φτάσεις πολύ κοντά στην πρόκληση του τρόμου μέσα από το κείμενό σου. Θα θεωρηθεί πως το πέτυχες, αν ο αναγνώστης κλείσει το βιβλίο τρομαγμένος ή αν το σκέφτεται μετά και ελέγχει τις ντουλάπες, κοιτάζει κάτω από κρεβάτια και διπλοκλειδώνει τις πόρτες.

Πάμε να τα δούμε:

Φτιάξε χαρακτήρες, για τους οποίους ο αναγνώστης νοιάζεται. 

 

Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία μιας ιστορίας (κάθε είδους εδώ που τα λέμε) είναι το να μη θες να πάθει κάτι ένας ή και περισσότεροι χαρακτήρες (συνήθως ο σκύλος :P). Δεν έχει καμία σημασία να γλιτώσει κάποιος, ο οποίος αφήνει παγερά αδιάφορους τους αναγνώστες, ό,τι και αν τον κυνηγάει.

Βασίσου σε φόβους που έχεις και εσύ.  

 

 

Το να γράψεις για κάτι που φοβάσαι ο ίδιος είναι δύσκολο και αποτελεί πρόκληση, όμως σίγουρα το αποτέλεσμα θα βγαίνει μέσα από την ψυχή σου και θα προκαλέσει ευκολότερα το ίδιο συναίσθημα στον αναγνώστη (εκτός αν φοβάσαι τα γλυκά κουτάβια –μη γράψεις για γλυκά κουτάβια). 

 

Μην αποκαλύψεις το «τέρας» πολύ σύντομα.  

 

 

Άφησε τον αναγνώστη να απορεί μαζί με τους χαρακτήρες σου. Η μεγαλύτερη πηγή τρόμου είναι ο φόβος για το άγνωστο. Το να μη γνωρίζουν οι αναγνώστες τι πρόκειται να αντιμετωπίσει ο χαρακτήρας βοηθά στο χτίσιμο της έντασης. Άσε τους να κάνουν ερωτήσεις, να προσπαθούν να μαντέψουν και να κάνουν υποθέσεις. Ακόμα και αν δεν βοηθήσει στη δημιουργία αισθήματος τρόμου, σίγουρα θα καταλήξει ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

Δώσε βάση στην ατμόσφαιρα και στην τοποθεσία.  

 

 

Είναι καλό να αποφύγεις τα κλισέ «στοιχειωμένη έπαυλη», «σπίτι που χτίστηκε πάνω σε παλιό νεκροταφείο» κ.λπ. Κάνε έρευνα και θα ανακαλύψεις πολλά επαρχιακά μέρη σε όλο τον κόσμο που προσφέρονται για μια ιστορία τρόμου.

Χρησιμοποίησε όλες τις αισθήσεις σου.

 

Κλείσε τα μάτια και προσπάθησε να φανταστείς ότι βρίσκεσαι μέσα στην ιστορία σου. Τι βλέπεις; Τι ακούς; Νιώθεις τον άνεμο να χαϊδεύει το δέρμα σου; Τι συναισθήματα σου προκαλεί μόνο το ότι βρίσκεσαι σε ένα τέτοιο μέρος; Αποτύπωσέ τα όλα αυτά μέσα από τους χαρακτήρες σου.

Απόφυγε τα κλισέ.  

 

Πολλές ιστορίες τρόμου χάνουν τη δυναμική τους εξαιτίας των επιλογών που κάνουν οι χαρακτήρες τους. Πόσες φορές φωνάζουμε «μην κατέβεις στο κελάρι», «μην πάρεις την παράκαμψη του δρόμου», αλλά οι χαρακτήρες μάς αγνοούν, φτάνοντάς μας σε ένα σημείο να καταλήγουμε με ένα «ε, καλά να πάθει». Βάλε τους χαρακτήρες σου να αντιδρούν αληθινά, παίρνοντας την πιο σωστή απόφαση για τη δεδομένη στιγμή, κάνοντας τον αναγνώστη να ταυτίζεται και να λέει «και εγώ το ίδιο θα έκανα». Αν οι χαρακτήρες παίρνουν τις σωστές αποφάσεις και πάλι την πατάνε, τότε ο τρόμος γίνεται πιο σοβαρός.

Δες και διάβασε τρόμο. 

 

Μην προσπαθήσεις να γράψεις κάτι, μην έχοντας διαβάσει ποτέ αντίστοιχη λογοτεχνία. Το αποτέλεσμά σου δε θα είναι αυτό που πρέπει. Πάρε ιδέες από ανθρώπους που το έχουν δοκιμάσει και έχουν κριθεί από το κοινό για αυτό, δες τεχνικές κ.ο.κ.



Ο τρόμος ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα είδη λογοτεχνίας, κινηματογράφου, αλλά και προφορικής παράδοσης ακριβώς γιατί είναι κάτι δύσκολο και χρειάζεται φαντασία και ταλέντο. Ωστόσο, δε χάνεις τίποτα να το δοκιμάσεις, εκτός ίσως λίγο από τον ύπνο σου.





Αγγελίνα Παπαδημητρίου