«Τι είπαν στην αστυνομία;» ρώτησε ο Σάιμον.
«Είπαν ότι χωρίς αποδείξεις δεν μπορούν να κάνουν κάτι» απάντησε ο Άλεξ.
«Και δε θα κάνουμε τίποτα; Θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια;» ρώτησε ο Σαμ.
«Εννοείται πως δε θα μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Απλά θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί» απάντησε ο Μάικλ που εδώ και αρκετή ώρα καθόταν σιωπηλός.
Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε ξαφνιάζοντας τα τέσσερα αγόρια.
«Περιμένουμε κανέναν;» ρώτησε ο Σάιμον χαμηλόφωνα.
Ο Άλεξ κοίταξε ανήσυχα τον Μάικλ. «Μάικ;»
Όποιος βρισκόταν πίσω από την πόρτα άφησε το κουδούνι και άρχισε να χτυπάει δυνατά την πόρτα.
«Μάικλ, το ξέρω πως είσαι μέσα» φώναξε ο Τζόρτζ Τόμσεν. Ο Μάικλ σηκώθηκε από τον καναπέ και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Πήρε μια βαθιά ανάσα και άνοιξε.
«Κύριε Τόμσεν…»
«Πού είναι; Πού είναι η κόρη μου;» τον διέκοψε εκνευρισμένος. Ο Μάικλ έμεινε σιωπηλός.
«Κύριε Τόμσεν…»
«Πού είναι η Έμιλι; Τι της κάνατε;»
«Η Έμιλι… Η Έμιλι αγνοείται». Ο Τζόρτζ έχασε τον έλεγχο και έπιασε τον Μάικλ από τον λαιμό της μπλούζας του.
«Το ήξερα πως θα πάθαινε κάτι κακό. Είχα δίκιο που δε σας εμπιστεύτηκα ποτέ. Εσείς οι Ντάνιελς είστε διάβολοι!» του φώναξε έξω φρενών.
«Κύριε Τόμσεν… Ηρεμίστε!» φώναξε ο Άλεξ τραβώντας τον προς τα πίσω. Ο Τζόρτζ άφησε τον Μάικλ και έκανε ένα βήμα πίσω.
«Αν ψάχνετε κάποιον να κατηγορήσετε αυτός είναι ο πατέρας μου. Του έδωσε την Έμιλι απλόχερα».
«Σε ποιον;» ρώτησε μπερδεμένος ο Τζόρτζ.
«Δε σας έχει πει τίποτα η Έμιλι;» ρώτησε ξέπνοα ο Μάικλ.
«Δηλαδή αυτός ο τύπος έχει απαγάγει την Έμιλι;» ρώτησε ο Τζόρτζ.
Είχαν καθίσει στο τραπέζι της κουζίνας και τα αγόρια του είχαν εξηγήσει τα πάντα.
«Ειδοποιήσαμε την αστυνομία, αλλά είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι χωρίς αποδείξεις» απάντησε ο Σαμ.
«Και τι είδους αποδείξεις χρειάζονται ακριβώς;»
«Τον Μάγο να απαγάγει κάποιον υποθέτω» απάντησε ο Άλεξ.
«Είναι πολύ επικίνδυνος, έτσι δεν είναι;» Ο Μάικλ κατέβασε το κεφάλι του.
«Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα τους βρούμε ζωντανούς. Μπορεί να είναι ήδη αργά».
«Δεν το πιστεύεις αυτό που λες. Το βλέπω στα μάτια σου. Μην τα παρατάς. Δεν πρέπει να τα παρατήσουμε. Αυτοί οι άνθρωποι μάς χρειάζονται» είπε ο Τζόρτζ.
«Θα μας βοηθήσετε;» ρώτησε μπερδεμένος ο Σάιμον.
«Έχω έναν φίλο που μπορεί να μας βοηθήσει. Είναι Χαρισματικός οπότε θα δώσει περισσότερη προσοχή» απάντησε ο Τζόρτζ.
«Πώς μπορεί να μας βοηθήσει αυτός ο φίλος σου;» ρώτησε ο Άλεξ.
«Είναι Ομοσπονδιακός».
«ΟΚ» είπε ο Άλεξ. «Μπορείτε να τον καλέσετε τώρα;» είπε ανυπόμονα.
«Φυσικά» έβγαλε το κινητό του και πήγε στην πίσω αυλή. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα επέστρεψε στην κουζίνα. «Έρχεται από εδώ» είπε.
«ΟΚ. Τι θα χρειαστεί να του πούμε;» ρώτησε ο Μάικλ.
«Τα πάντα υποθέτω» απάντησε ο Τζόρτζ.
Λίγη ώρα αργότερα ένα μαύρο αυτοκίνητο πάρκαρε έξω από το σπίτι. Ο Τζόρτζ πήγε για να ανοίξει.
«Φίλιπ. Πώς είσαι;» του είπε.
«Τόμσεν! Χρόνια και ζαμάνια».
«Πάμε μέσα».
Ο Μάικλ καθόταν μόνος στο σαλόνι. Ο Άλεξ, ο Σάιμον και ο Σαμ είχαν φύγει.
«Από εδώ ο Μάικλ-»
«Ντάνιελς. Ξέρω ποιος είναι» είπε ο Φίλιπ διακόπτοντας τον Τζόρτζ. Ο Μάικλ τον είχε ξανά δει κάπου, αλλά δε θυμόταν πού.
«Λοιπόν» είπε ο Φίλιπ και κάθισε στον καναπέ απέναντι από τον Μάικλ. «Είμαι όλος αυτιά».
Ο Μάικλ ξεκίνησε να λέει όλες τις πληροφορίες που γνώριζαν για τον Μάγο και ο Φίλιπ τους άκουγε με προσήλωση. Ο Μάικλ τού έδωσε τέλος και τη διαδρομή για τις αποθήκες.
«Κοιτάξτε… Θα σας πω την αλήθεια. Χωρίς αποδείξεις δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Θα προσπαθήσουμε να αναλάβουμε εξ’ ολοκλήρου την υπόθεση κάτι που μέχρι αύριο θα έχει γίνει. Θα τον παρακολουθούμε στενά. Αν δε μας καταλάβει θα είναι θέμα ημερών».
Το κινητό του Τζόρτζ χτύπησε. «Συγγνώμη. Πρέπει να απαντήσω» είπε και βγήκε στον κήπο.
«Κύριε Φίλιπ…»
«Σε παρακαλώ, Μάικλ. Σκέτο Φίλιπ» τον διέκοψε.
«Μπορώ να σας ζητήσω μια χάρη;»
«Πες μου».
«Ο Μάγος δεν είναι ο μόνος που πρέπει να ερευνήσετε».
«Υπάρχει και κάποιος άλλος που έχεις κατά νου;»
«Ναι… Τον πατέρα μου». Ο Φίλιπ κοίταξε μπερδεμένος τον Μάικλ.
«Τι ακριβώς έχει κάνει ο πατέρας σου;»
«Πολλά».
«Μάικλ… Είσαι ένας εξαιρετικός νεαρός και για αυτό τον λόγο δε θα σου πω ψέματα. Ερευνούμε τον πατέρα σου εδώ και αρκετό καιρό όμως δεν έχουμε βρει κάτι».
«Είναι επικίνδυνος».
«Το ξέρουμε. Ο Μάγος όμως είναι μεγαλύτερο πρόβλημα. Όταν ξεμπερδέψουμε μαζί του θα ασχοληθούμε και με τον Κρίστοφερ. Ίσως θα μπορούσες να μας βοηθήσεις όταν έρθει η ώρα».
«Θα χαρώ πολύ να σας βοηθήσω». Ο Τζόρτζ επέστρεψε στο σαλόνι.
«Λοιπόν;»
«Εγώ να πηγαίνω. Τζόρτζ, χάρηκα που τα ξαναείπαμε».
Ο Κρίστοφερ συνόδεψε τον Φίλιπ μέχρι το αυτοκίνητό του και επέστρεψε στο σπίτι. «Έχει πάει αργά. Φεύγω και εγώ».
Ο Μάικλ έκλεισε την μπαλκονόπορτα.
«Εντάξει».
«Μάικλ… Συγγνώμη για αυτό που σου είπα πριν. Δεν το εννοούσα».
«Έχετε δίκιο. Είμαστε δαίμονες. Μια μάστιγα. Μια αρρώστια… Δε θα είναι ποτέ ασφαλής με τον πατέρα μου Αρχηγό. Για αυτό, κύριε Τόμσεν, σας παρακαλώ, όταν όλο αυτό τελειώσει πρέπει να πάρετε την Έμιλι από εδώ. Πάρτε την όσο πιο μακριά γίνεται».
Rene Rafael