«Θέλει να σε δει» είπε ο Μέισον περιμένοντας στην πόρτα. Η Έμιλι σηκώθηκε απρόθυμα και πήγε στην πόρτα με γρήγορα βήματα. Ο Μέισον την έκλεισε δυνατά. «Πώς είσαι;» τη ρώτησε.
«Γιατί μπαίνεις στον κόπο και ρωτάς αφού δε σε νοιάζει;» είπε η Έμιλι ειρωνικά.
«Γιατί το λες αυτό;» ρώτησε μπερδεμένος.
«Με έχεις βγάλει νοκ άουτ χίλιες φορές, σχεδόν μου έχεις σπάσει το κεφάλι και έχεις πάρει το μέρος ενός τρελού που θέλει να σκοτώσει σχεδόν όλους τους φίλους σου συμπεριλαμβανόμενης και εμένα. Αυτά σου κάνουν;» Ο Μέισον κοίταξε την Έμιλι επίμονα.
«Δίκιο έχεις. Δε θα έπρεπε καν να μπω στον κόπο να νοιαστώ. Σε λίγες ώρες άλλωστε θα είσαι νεκρή» αποκρίθηκε και έφυγε. Η Έμιλι κοίταξε τον Μέισον να φεύγει εκνευρισμένος. Κάτι μέσα της της έλεγε πως κάτι συνέβαινε με εκείνον. Φερόταν περίεργα. Μια άλλη πόρτα άνοιξε και ο Γκρεγκ εμφανίστηκε κεφάτος.
«Έμιλι. Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!»
«Ναι, ε; Και γιατί χαίρεσαι που με βλέπεις;»
«Γιατί σήμερα επιτέλους θα έχω τις δυνάμεις σου».
«Έτσι νομίζεις;»
«Είμαι τόσο κοντά στο να σε λυγίσω. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα μικρό σπρωξιματάκι. Ένα τελευταίο όραμα».
«Σχετικά μ’ αυτό… Δε θέλω να μου δώσεις ένα ακόμα τιποτένιο όραμα».
«Ορίστε;»
«Θες τις δυνάμεις μου; Παρ’ τες με τη βία. Δεν πρόκειται να σου δώσω την ευκαιρία να με σκοτώσεις με τις ηλίθιες ιδέες σου».
«Έμιλι, γιατί δεν παραδέχεσαι ότι φοβάσαι;»
«Φοβάμαι; Γιατί να φοβάμαι;»
«Γιατί βρήκα την αδυναμία σου. Ξέρεις πως θα σε λυγίσω, Έμιλι. Αυτό φοβάσαι. Φοβάσαι ότι θα λυγίσεις τελικά. Σου έδωσα το μέλλον σου με τον Μάικλ στη ζωή σου. Δάκρυσες όταν τον είδες στο όραμά σου».
«Δε θέλω ένα μέλλον με κανέναν. Δε θέλω ένα μέλλον όπου όλοι οι φίλοι μου θα είναι νεκροί. Ξέχασες να κάνεις ρεαλιστικά τα ηλίθια σου οράματα. Δεν είμαι εγώ αυτή που φοβάται. Εσύ φοβάσαι. Φοβάσαι πως δε θα με λυγίσεις ποτέ!»
«Αν λοιπόν δε φοβάσαι, γιατί δε θες να σου δείξω το μέλλον σου;»
«Γιατί δε θέλω. Είναι τόσο απλό».
«Λοιπόν… Δεδομένου ότι δεν είσαι εδώ με τη θέλησή σου αλλά σε έχω απαγάγει και επειδή δεν είμαι και πολύ δημοκρατικός, θα σου δείξω το μέλλον σου είτε το θες είτε όχι».
«Όχι… Όχι» είπε η Έμιλι και έτρεξε προς την πόρτα. Έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της και τα πάντα σκοτείνιασαν.
***
Άνοιξε τα μάτια της προσπαθώντας να καταλάβει τι είχε γίνει. Ένιωσε τα χέρια της δεμένα πολύ σφιχτά.
Όχι! σκέφτηκε τρομοκρατημένη.
«Καλά ξυπνητούρια» είπε ο Γκρεγκ διαβολικά.
«Δεν έχεις το δικαίωμα να το κάνεις αυτό. Δε συμφώνησα» είπε η Έμιλι απεγνωσμένα.
«Έχω το δικαίωμα να κάνω ό, τι θέλω. Και δεν μπορείς να με σταματήσεις».
«Σε παρακαλώ. Μην το κάνεις αυτό».
«Μην ανησυχείς, Έμιλι. Αυτή τη φορά θα τα κάνω όλα σωστά. Αυτή τη φορά θα σε κάνω να δεις αυτό που πραγματικά θες. Θα σου δώσω το μέλλον σου… Με τον Μάικλ».
«Όχι… Όχι, σε παρακαλώ… Όχι!»
Η κραυγή της διακόπηκε από τον έντονο και βίαιο ηλεκτρισμό που διαπέρασε όλο της το σώμα αφήνοντάς την αναίσθητη.
Rene Rafael