Μπήκε στο δωμάτιο του μωρού περιμένοντας να βρει το παράθυρο ανοιχτό και το μωρό να λείπει. Έβγαλε μια ανάσα ανακούφισης όταν βρήκε εκείνον να το κρατάει στην αγκαλιά του.
Είχε γυρισμένη την πλάτη του προς την πόρτα αλλά με το που άκουσε την Έμιλι να μπαίνει στο δωμάτιο γύρισε αργά και της έκανε νόημα να σωπάσει. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα έβαλε απαλά το μωρό πίσω στην κούνια.
«Είναι λες και μπορεί να καταλάβει πότε θα φύγεις από το σπίτι» ψιθύρισε ο Μάικλ.
«Μακάρι να μπορούσα να την έχω μαζί μου όλη μέρα» είπε η Έμιλι κοιτάζοντας τη μόλις εννιά μηνών κορούλα τους.
Ο Μάικλ την τύλιξε στην αγκαλιά του.
«Γιατί δε με ξύπνησες;»
«Φαινόσουν τόσο γαλήνιος».
Ο Μάικλ της έδωσε ένα γλυκό φιλί.
«Καλή επιτυχία»
«Σ’ αγαπώ».
«Κι εγώ σ’ αγαπώ».
«Φεύγω. Ελπίζω να βρω το σπίτι όπως το αφήνω και όχι βομβαρδισμένο» φώναξε κατεβαίνοντας γρήγορα τις σκάλες.
***
Έφτασε στην γκαλερί και μπήκε μέσα τρέχοντας.
«Καλημέρα» είπε στην κοπέλα από το ανθοπωλείο.
«Καλημέρα, κυρία Ντάνιελς».
«Κυρία Τόμσεν» τη διόρθωσε η Έμιλι αυστηρά.
«Τώρα βρήκες να ξανά γίνεις φεμινίστρια, Έμς;» είπε η Ντέμυ γελώντας.
«Ντι!» είπε η Έμιλι αγκαλιάζοντάς την.
«Το πιστεύεις πως σήμερα είναι η μεγάλη ημέρα; Τα κατάφερες».
«Τα καταφέραμε. Μην ξεχνάς πως έχεις κι εσύ τη μεγάλη σου ημέρα».
«Ας είναι καλά η μητέρα του Άλεξ».
«Αυτή που λες ότι δε σε συμπαθεί;» ρώτησε γελώντας η Έμιλι.
«Δε με συμπαθεί σου λέω. Μας έδωσε την γκαλερί μόνο και μόνο επειδή συμπαθεί εσένα και τον Μάικλ».
«Δεν μπορεί να σου φέρεται τόσο άσχημα».
«Κι όμως».
«Λοιπόν… Να η ευκαιρία σου να την εντυπωσιάσεις και να της δείξεις πως αξίζεις καλύτερη συμπεριφορά».
«Τα λουλούδια είναι έτοιμα. Θα έρθουν εδώ στις έξι. Τα ποτά είναι ήδη εδώ. Ο στολισμός θα έρθει στις τέσσερεις και ο Dj θα περάσει από εδώ στις δώδεκα, για να πάρει την playlist με τα τραγούδια που θέλεις να παίξει».
«Το catering;»
«Α ναι! Και το catering θα είναι εδώ στις έξι και μισή. Ο Σάιμον με τον Άλεξ έχουν αναλάβει τον φωτισμό. Ο κόσμος θα αρχίσει να μπαίνει περίπου στις επτά με επτά και μισή. Θα προβάλουμε σε εκείνον τον τοίχο κάποια από τα προηγούμενα έργα σου. Τα φώτα θα είναι χαμηλωμένα και με το που τελειώσουν τα slides τα φώτα σιγά σιγά θα ανάψουν και θα εμφανιστείς εσύ. Θα πεις μερικά λόγια, θα αποκαλυφθούν τα έργα σου και θα αρχίσει η έκθεση. Λοιπόν;»
«Ουάου, Ντι… Πραγματικά δούλεψες πολύ για αυτή την έκθεση» είπε έκπληκτη η Έμιλι.
«Είναι η πρώτη σου έκθεση, Έμς… Φυσικά και θα έβαζα τα δυνατά μου για να είναι η καλύτερη».
«Και για να εντυπωσιάσεις τη μητέρα του Άλεξ» είπε η Έμιλι πειρακτικά.
«Ναι… Και για αυτό».
***
Η Έμιλι γύρισε στο σπίτι της για να ετοιμαστεί. Ο Μάικλ θα ερχόταν στην έκθεση κατευθείαν από τη δουλειά. Το μωρό το είχαν αφήσει στους γονείς της. Επέστρεψε στην γκαλερί και μπήκε από την πίσω πόρτα.
«Όλα έτοιμα;» ρώτησε αγχωμένη.
«Ναι. Όλα έτοιμα» είπε η Ντέμυ εξίσου αγχωμένη.
«Μωρό μου, χαλάρωσε» είπε ο Άλεξ αγκαλιάζοντας την Ντέμυ. «Όλα θα πάνε καλά».
«Έμιλι!» είπε χαρούμενη η μητέρα του Άλεξ. «Μην είσαι αγχωμένη. Όλα θα πάνε μια χαρά. Η έκθεσή σου θα είναι η πιο επιτυχημένη σε ολόκληρο το Λος Άντζελες. Έκανες εξαιρετική δουλειά… Και ολομόναχή σου».
«Τη βοήθησα κι εγώ» είπε η Ντέμυ.
«Ναι, χρυσό μου… Ναι» είπε αδιάφορα η μητέρα του Άλεξ χωρίς να την κοιτάξει. «Λοιπόν, εγώ πηγαίνω μπροστά με το υπόλοιπο πλήθος».
Μόλις απομακρύνθηκε η Ντέμυ άρπαξε ένα ποτήρι σαμπάνια.
«Είδες; Είδες πως μου φέρεται; Με μισεί!»
«Μωρό μου, μη λες βλακείες. Η μητέρα μου σε λατρεύει».
«Ουάου. Έτσι φέρεται σε όσους λατρεύει; Αναρωτιέμαι τι κάνει σε όσους αντιπαθεί» είπε η Ντέμυ κατεβάζοντας το μισό ποτό.
«Ντι… Σε παρακαλώ… Άσε το ποτό. Δε σκοπεύω να παρουσιάσω μια αγχωμένη και μεθυσμένη οργανώτρια» είπε η Έμιλι παίρνοντας το ποτήρι από το χέρι της.
«Έχει δίκιο» είπε ο Άλεξ.
Η Ντέμυ γύρισε και τον κοίταξε εκνευρισμένη. «Εσύ πήγαινε στον φωτισμό σου γιατί τα δικά μου λαμπάκια έχουν ανάψει… Σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει».
Ο Άλεξ έφυγε χωρίς να μιλήσει. Δεν ήθελε να το παραδεχτεί, αλλά ήξερε πως η μητέρα του φερόταν όντως άσχημα στην Ντέμυ και αυτό τον ενοχλούσε.
«Ο Άλεξ δε φταίει σε τίποτα. Γιατί του φέρεσαι έτσι;» ρώτησε η Έμιλι εκνευρισμένη.
«Γιατί θέλω να πάρει το μέρος μου. Το παίζει πάπια αλλά έχει δει πως μου φέρεται».
«Λοιπόν… Αυτό που θέλω από εσένα είναι να ηρεμήσεις. Δούλεψες πολύ σκληρά για αυτή την έκθεση για να επιτρέψεις στη μητέρα του Άλεξ να σου χαλάσει όλα όσα έκανες. Εντάξει;»
Η Ντέμυ σώπασε για λίγα δευτερόλεπτα.
«Εντάξει» είπε γεμάτη αποφασιστικότητα. Μια κοπέλα ήρθε και ψιθύρισε κάτι στην Ντέμυ και έφυγε. «Έμς… Ξεκινάμε».
Τα slides άρχισαν να εμφανίζονται στον μεγάλο τοίχο. Από στιγμή σε στιγμή θα ξεκινούσε η έκθεσή της. Τα slides τελείωσαν και τα φώτα άναψαν σιγά σιγά. Η Έμιλι προχώρησε και βρέθηκε απέναντι από τον κόσμο.
«Σας ευχαριστώ που χαραμίσατε το βράδυ σας για να έρθετε στην έκθεση μιας νέας ζωγράφου με σχετικά μηδενική εμπειρία» είπε η Έμιλι προσπαθώντας να τους κάνει να γελάσουν. Κάτι που πέτυχε. «Αυτή είναι η πρώτη μου προσωπική έκθεση και θα είχε έρθει νωρίτερα αν δεν είχα μείνει έγκυος από τον καταπληκτικό σύζυγό μου που ήθελε περισσότερο να αποκτήσουμε ένα παιδί παρά λεφτά». Το κοινό γέλασε για ακόμα μια φορά. «Πέρα από την πλάκα και τον χαβαλέ, θέλω να ευχαριστήσω την καλύτερή μου φίλη, την Ντέμυ Σόουλς, η οποία είναι η επικεφαλής της οργάνωσης όλης της έκθεσης. Όλα τα παιδιά που βοήθησαν. Καθώς και τον άντρα μου που, παρόλα τα νεύρα και τις απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά μου, ήταν εκεί και μου έδινε δύναμη και έμπνευση. Αλλά κι εσάς που μάλλον κάτι καλό θα είδατε και αποφασίσατε να κόψετε εισιτήρια είκοσι δολαρίων για να δείτε την έκθεσή μου. Κυρίες και κύριοι, απολαύστε».
Οι πίνακες αποκαλυφτήκαν και ο κόσμος σκορπίστηκε.
Η Έμιλι πήγαινε συνέχεια και μιλούσε με κριτικούς τέχνης αφήνοντας την Ντέμυ μόνη της μέχρι που τελικά βρήκε την ευκαιρία να κάνει ένα διάλλειμα.
«Πώς το βλέπεις;» ρώτησε αγχωμένη η Ντέμυ.
«Οι κριτικοί φαίνονται ενθουσιασμένοι και με τους πίνακες αλλά και με την οργάνωση. Έκαναν πολλά θετικά σχόλια για εσένα. Γιατί δεν έρχεσαι και εσύ να μιλήσεις μαζί τους; Κάνε τους καλή εντύπωση και θα κερδίσεις σίγουρα μερικές θετικές σειρές στο άρθρο που θα γράψουν».
«Δεν ξέρω. Φοβάμαι πως η μητέρα του Άλεξ θα πεταχτεί και θα αρχίσει να λέει αρνητικά σχόλια».
«Θα είμαι κι εγώ μαζί σου. Και μα τω Θεώ, Ντι, δε νομίζεις πως ήρθε η ώρα να σηκώσεις το ανάστημά σου; Θες να γίνεις από εκείνες τις νύφες που φοβούνται την κακιά πεθερά τους και σκύβουν το κεφάλι από ντροπή; Αν δεν κάνεις κάτι εσύ, θα κάνω εγώ και δε βλέπω να ξανακάνω καμία έκθεση σε αυτή την γκαλερί. Πάμε» είπε αρπάζοντάς την.
«Κυρίες και κύριοι, από εδώ η κοπέλα πίσω από αυτή την καταπληκτική οργάνωση. Η Ντέμυ Σόουλς» είπε η Έμιλι εύθυμα στους κριτικούς.
«Επιτέλους η δεσποινίς Σόουλς με σάρκα και οστά. Είχα την εντύπωση πως θα μένατε εκεί πέρα μόνη σας για πάντα» είπε ένας γοητευτικός κριτικός από ένα περιοδικό τέχνης.
Η Ντέμυ χαμογέλασε αβίαστα.
«Προσπαθούσα να βρω την ψυχραιμία μου… Δε νομίζω πως θέλατε να μιλήσετε σε κάποια που τραυλίζει. Είχα τόσο άγχος. Ίσως και να αγχώθηκα περισσότερο απ’ όσο έπρεπε».
«Πίστεψέ με όλοι έχουν άγχος την πρώτη φορά που κάνουν κάτι τόσο υπέροχο όσο εσύ. Πραγματικά έκανες εξαιρετική δουλειά. Δεν έχω ξανά δει τέτοια εισαγωγή. Ντέμυ Σόουλς, πιστεύω πως είσαι το επόμενο μεγάλο αστέρι στις οργανώσεις εκδηλώσεων» είπε μια νεαρή κριτικός.
«Σας ευχαριστώ πολύ».
«Είμαι της παλιάς σχολής κριτικών και προσωπικά μου αρέσουν οι μινιμαλιστικές εκθέσεις, βρήκα όμως την προσέγγισή σου… αναζωογονητική. Μόλις έφερες μια νέα εποχή στην οργάνωση εκδηλώσεων» είπε μια κριτικός αρκετά μεγάλη.
«Γεια σας» είπε με ψεύτικο χαμόγελο η μητέρα του Άλεξ.
Η Ντέμυ και η Έμιλι κοιταχτήκαν αγχωμένες.
«Κυρία Πάρκερ, η γκαλερί σας πήρε μια γεύση από το μέλλον» είπε ένας κριτικός.
«Σας ευχαριστώ. Πραγματικά οι πίνακες της Έμιλι είναι εκπληκτικοί».
«Μα δεν αναφερόμαστε μόνο στους πίνακες της Έμιλι Τόμσεν. Η οργάνωση που έκανε η δεσποινίς Σόουλς ήταν εξαιρετική».
«Σοβαρά;» ρώτησε γεμάτη ειρωνεία.
Οι κριτικοί κοιταχτήκαν μεταξύ τους.
«Τι θα λέγατε να σας μιλήσω για εκείνους τους πίνακες;» είπε η Έμιλι γρήγορα.
«Βεβαίως» είπαν όλοι.
Η Ντέμυ και η μητέρα του Άλεξ έμειναν μόνες.
«Γιατί με μισείτε; Τι σας έχω κάνει;» είπε η Ντέμυ προσπαθώντας να ηρεμήσει.
«Ορίστε;» είπε με θράσος η μητέρα του Άλεξ.
«Μην κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε. Για αρκετό καιρό κάνω υπομονή αλλά όχι πια. Δε θα καταστρέψετε την έκθεση της καλύτερής μου φίλης και την πρώτη μου μεγάλη δουλειά. Αν έχετε αντίρρηση για τη σχέση μου με τον γιο σας, πείτε το στα ίσια και σε εμένα αλλά και στον Άλεξ».
«Δε σε μισώ».
«Ορίστε;»
«Όλο αυτόν τον καιρό σε περνάω από ένα τεστ».
«Και; Το πέρασα;» είπε με υφάκι η Ντέμυ.
«Ευτυχώς για εσένα, ναι. Σε συμπαθώ, Ντιμίτρα. Αυτό που δε θέλω είναι να μου το παίζεις καλή και συμβιβαστική. Θέλω μια δυναμική κοπέλα για τον γιο μου. Και εσύ είσαι μια πάρα πολύ δυναμική κοπέλα».
«Δηλαδή δεν είστε σκύλα;»
«Τι;»
«Τίποτα» είπε απότομα η Ντέμυ.
«Και τώρα που το λύσαμε… Μπορείτε να σταματήσετε με τον Άλεξ να κάνετε σχέδια για να κλεφτείτε κρυφά από εμένα».
«Πώς;»
«Όλα τα ξέρω».
Η Ντέμυ έμεινε άφωνη.
«Παρεμπιπτόντως συγχαρητήρια. Έκανες όντως εξαιρετική δουλειά» είπε και έφυγε.
Rene Rafael