Ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα η Αλίκη κάθεται στον κήπο, όταν ξαφνικά ένα Άσπρο Κουνέλι, που φοράει σακάκι και κοιτάει το ρολόι του, περνάει από δίπλα της τρέχοντας. Η Αλίκη αποφασίζει να το ακολουθήσει. Όταν, όμως, μπαίνει μαζί του στην κουνελότρυπα βρίσκεται ξαφνικά στη Χώρα των Θαυμάτων. Έναν κόσμο μαγικό, γεμάτο αξέχαστους χαρακτήρες όπως ο Τρελοκαπελάς, η Ψευτοχελώνα και η μονίμως θυμωμένη Ντάμα Κούπα. Έναν κόσμο όπου όλα είναι αλλόκοτα, όπως ένα ποτό που σε μικραίνει και ένα γλυκό που σε μεγαλώνει, μια γάτα που μπορεί να γίνει αόρατη, ένα πάρτι τσαγιού κολλημένο στον χρόνο και μια δύστροπη βασίλισσα από τραπουλόχαρτα.
Το κλασικό έργο παιδικής και φανταστικής λογοτεχνίας του Βρετανού συγγραφέα και μαθηματικού Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον, γνωστού με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1865. Θεωρείται από τα δημοφιλέστερα έργα μυθοπλασίας της αγγλικής γλώσσας, με αφήγηση, δομή και χαρακτήρες που έχουν ασκήσει τεράστια επιρροή σε μικρούς και μεγάλους. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 175 γλώσσες, ενώ έχει μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο και στο θέατρο.
Μετά τις πρώτες δέκα διασκευές της σειράς Κλασικά Εικονογραφημένα, άλλα τρία βιβλία βγαίνουν από τις Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη: Πίτερ Παν του Τζέιμς Μπάρι (θα ακολουθήσει παρουσίαση), Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Τσαρλς Ντίκενς (θα ακολουθήσει γιορτινή παρουσίαση) και Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων του Λιούις Κάρολ, για το οποίο και είμαστε εδώ.
Αν θέλετε να διαβάσετε για τον Μάγο του Οζ, με το οποίο ασχοληθήκαμε μερικούς μήνες πριν, πατήστε εδώ.
Ούτε αυτή τη φορά θα αναλωθώ σε αναφορές στην ιστορία, καθώς όλοι την ξέρουμε λίγο πολύ και ακόμα και αν δεν έχουμε διαβάσει το βιβλίο, έχουμε δει την ταινία. Κυρίως όμως δεν μπορώ να δικαιολογήσω στον εαυτό μου επικριτικά σχόλια για κλασικά βιβλία, που έχουν αγαπηθεί τόσο πολύ. Έχοντας ξεκαθαρίσει και αυτό λοιπόν, πάμε να δούμε τα υπόλοιπα.
Αγοράζοντας το βιβλίο θα πρέπει να περιμένετε πάλι το χαρακτηριστικό σκληρόδετο και παράλληλα αφράτο εξώφυλλο για το οποίο έκανα λόγο την προηγούμενη φορά (δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το περιγράψω, εμπιστευθείτε με όμως, είναι καταπληκτικό), ακόμα περισσότερο όμως να είστε προετοιμασμένοι για ακόμα μία πανέμορφη εικονογράφηση.
Παρότι τα σκίτσα κάθε βιβλίου τα έχει επιμεληθεί διαφορετικός καλλιτέχνης (αυτή τη φορά τα εύσημα πάνε στη Manuela Adreani), η δομή είναι ίδια, το αποτέλεσμα πραγματικά πανέμορφο και το αίσθημα της συνοχής, που απαιτείται στις σειρές, δεν χάνεται ποτέ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όλη η εικονογράφηση έχει γίνει με μία παστέλ παλέτα, προσεγγίζοντας τη σουρεαλιστική και πληθωρική ιστορία της Αλίκης από νέα οπτική, την οποία όμως είμαι σίγουρη ότι δεν μπορεί παρά να τη βρείτε πολύ γοητευτική και πέρα για πέρα ταιριαστή.
Λόγω των παραπάνω, το βιβλίο αποτελεί μία καλή επιλογή για παιδιά και για μεγάλους. Προσωπικά έχω αρχίσει να συλλέγω τη σειρά και δεν έχω σκοπό να σταματήσω στο άμεσο μέλλον.
Μπορείτε να βρείτε τα Κλασικά Εικονογραφημένα των εκδόσεων Χάρτινη Πόλη εδώ: