Άνοδος
Η Κάτια, μετρώντας τις πληγές της, προσπαθεί να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της και να πορευτεί στο δύσβατο μονοπάτι που ανοίγεται μπροστά της, με προορισμό την αναζήτηση των αγαπημένων της προσώπων. Κάθε βήμα μοιάζει αβέβαιο και ικανό να την οδηγήσει στον πάτο του γκρεμού των αμφιβολιών.
Παράλληλα, σκοτεινοί υπερασπιστές και κουβαλητές φωτός, γνωστά και νέα πρόσωπα προσπαθούν να εκπληρώσουν τους δικούς τους σκοπούς. Αποκαλύψεις, συμμαχίες, συνομωσίες και ερωτήματα έρχονται στο προσκήνιο για να ξεμπλέξουν το κουβάρι των γεγονότων, ενώ ταυτόχρονα υφαίνουν έναν καινούργιο ιστό εξελίξεων.
Ένα είναι βέβαιο… Αυτή η μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Σημείο Μηδέν
«Όταν οι ισορροπίες έχουν χαθεί
και οι ρόλοι είναι πλέον δυσδιάκριτοι,
πώς μπορεί κανείς να κρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος;»
Στη Μεγάλη Πόλη, η Μαρίνα λαμβάνει μια επιστολή που την πληροφορεί για τον θάνατο της γιαγιάς της.
Στη Δρύπη, η Αλκμήνη μαθαίνει πως όσο και να προσπαθείς να κρυφτείς, το πεπρωμένο σε βρίσκει πάντα.
Στους Κήπους της Γαλήνης, ο Πάρης συνειδητοποιεί ότι οι επιλογές μας κοστίζουν περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε. Την ίδια στιγμή, ο Αδάμ εξουσιάζει το μέρος και υφαίνει την εκδίκησή του οργανώνοντας νέες συμμαχίες.
Στις Κατακόμβες, ο Σεθ και ο Άρης, με τη βοήθεια της Κάτιας, καταλαβαίνουν ότι όσο τα περιθώρια στενεύουν και οι πιθανές λύσεις μειώνονται, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
Σκοτεινοί Υπερασπιστές και Κουβαλητές του Φωτός θα κληθούν να πολεμήσουν στη Μεγάλη Μάχη. Ποιος θα κυριαρχήσει; Μπορεί να τελειώσει κάτι που υφίσταται αέναα στον χώρο και τον χρόνο; Ποιο είναι το σημείο μηδέν της αέναης μάχης που εξελίσσεται γύρω μας;
Η Άννα Σπανογιώργου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοχό Θεσσαλονίκης, όπου ζει μέχρι σήμερα. Έχει σπουδάσει στο τμήμα Εμπορίας και Διαφήμισης στη Θεσσαλονίκη, με εξειδίκευση στον τομέα των πωλήσεων.
Η ενασχόλησή της με τον γραπτό λόγο, την οδήγησε αρχικά στη στιχουργία, με την οποία εκφράζει αναζητήσεις και ανησυχίες μέσα από το πρίσμα της φαντασίας, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Αργότερα, η ιδέα της συγγραφής εξελίχθηκε ως μία επιπλέον πτυχή της δημιουργικότητάς της και την οδήγησε στην ολοκλήρωση του πρώτου της μυθιστορήματος «Αέναη Μάχη: Η Πτώση» (βιβλίο 1), Εκδόσεις Πηγή (2016). Ακολούθησε το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Αέναη Μάχη: Άνοδος», Εκδόσεις Πηγή (2018). Το διήγημά της «Η Σκιά» συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό έργο «Το έπος της φαντασίας: Αδιέξοδο» των εκδόσεων iWrite (2017), που προέκυψε από τον διαγωνισμό του φεστιβάλ Fantasmagoria. Στο ίδιο φεστιβάλ διακρίθηκε και το διήγημά της «Αγγελικό» το 2020. Συμμετέχει στιχουργικά στα album των Julian’s Lullaby “Dreaming of your fears” (2011, STF Records) & “Prisoner of emotions” (2016, Musica).
Ερωτηματολόγιο Συνεντεύξεων Moonlight Tales
1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Η Αέναη Μάχη είναι μια τριλογία φαντασίας. Διαπραγματεύεται τις έννοιες του καλού και του κακού, με έναν λίγο διαφορετικό τρόπο, προσπαθώντας να περάσει στον αναγνώστη το μήνυμα ότι οι «ταμπέλες» πολλές φορές μάς οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Η ιστορία ξεκίνα με την πρωταγωνίστρια, Κάτια, να προσεγγίζεται -εν αγνοία της- από την πλευρά των Σκοτεινών Υπερασπιστών, τους όποιους γνωρίζουμε στο πρώτο μέρος «Η πτώση». Στο δεύτερο μέρος (Άνοδος) γνωρίζουμε καλύτερα τους Κουβαλητές του Φωτός, ενώ το τρίτο βιβλίο «Σημείο Μηδέν» μας οδηγεί μέσα από σκοτεινά αλλά και φωτεινά μονοπάτια στο τέλος. Μόνο που… υπάρχει άραγε τέλος σε μία αέναη μάχη;
2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Η ανάγκη για έκφραση. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να μου έκανε «κλικ». Ήθελα απλά να φτιάξω μια ιστορία, στην οποία ο αναγνώστης θα χρειαζόταν να συνδέσει πράγματα μεταξύ τους, να προβληματιστεί και τον βάλω να σκεφτεί. Θέλησα αυτή η ιστορία να έχει έναν χαρακτήρα παραμυθιού και ενώ είναι φαντασίας να μην μοιάζει απόμακρη. Να θεωρεί κάποιος διαβάζοντας, ότι όλα αυτά συμβαίνουν κάπου κοντά του. Και ακριβώς για αυτόν το λόγο δεν χρησιμοποιώ υπαρκτές τοποθεσίες. Γραφώ π.χ. «Μεγάλη Πόλη», η οποία θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε πόλη.
3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Πολλές πραγματικά. Αλλά μια θεωρώ την πιο βασική: να μην φοβάμαι να είμαι ο συγγραφικός μου εαυτός.
4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Μπορώ να διαβάσω τα πάντα, αλλά αγαπώ περισσότερο τα βιβλία φαντασίας, τα αστυνομικά, τα μυστηρίου και τρόμου. Και αν κάποιο συνδυάζει περισσότερα από ένα είδος, ακόμη καλύτερα!
Όσον αφορά τη συγγραφή, η φαντασία με κερδίζει, τουλάχιστον προς το παρόν!
5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Όλα. Γιατί είναι οι χαρακτήρες που χτίζουν την ιστορία. Ακόμη και ο πιο μικρός χαρακτήρας, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε κάποιο σημείο.
6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Απ’ όσο θυμάμαι, πάντα έγραφα κάτι. Όχι οργανωμένο, περισσότερο έκφραση των εσωτερικών μου αναγκών. Συνειδητοποιημένα όμως, γύρω στα είκοσι πέντε.
7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Βρίσκω τον τίτλο «καλό βιβλίο» κάπως αυστηρό. Αυτό που είναι καλό για εσάς, μπορεί να μην είναι για έμενα. Όμως, πιστεύω στον όρο «αξιοπρεπής δουλειά» και νομίζω κάθε λογοτέχνης, που σέβεται τον εαυτό του και το αναγνωστικό του κοινό, θα πρέπει να φροντίζει να προσέχει όλα τα σημεία, ώστε αυτό που παρουσιάζει να είναι η καλύτερη εκδοχή του έργου του.
8. Γιατί γράφεις;
Έχω ξανά αναφέρει αυτά τα λόγια, αλλά αυτήν είναι η πραγματική απάντηση: γράφω για να κάνω τους εσωτερικούς μου δαίμονες να σωπάσουν, καθώς παρακολουθούν αυτά που αφηγούμαι. Είναι μια λύτρωση, μια παύση πραγματικότητας, που με γαληνεύει.
9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Δεν μου αρέσουν τα λογοτεχνικά πρέπει. Γιατί πρέπει να έχω διαβάσει π.χ. το τάδε βιβλίο; Υπερασπίζομαι την υποκειμενικότητα της γνώμης και το δικαίωμα να μας αρέσουν ή να μην μας αρέσουν κάποια πράγματα. Αλίμονο, αν βάλουμε «πρέπει» στην τέχνη. Γιατί η τέχνη ήταν, είναι και θα είναι πάντα αυτό που «δεν πρέπει». Ή τουλάχιστον αυτό θα ήθελα εγώ να είναι.
10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Να περιμένετε κάτι διαφορετικό από την Αέναη Μάχη, κάτι στο όποιο πιστεύω πάρα πολύ. Ακόμη δεν έχει τελειώσει η διαδικασία της συγγραφής, αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένη με την ιδέα και ελπίζω να μην απογοητεύσω τους αναγνώστες μου!
11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Στο Facebook ή εδώ και μέσω Instagram ή στο e-mail: anna_spanogiorgou@yahoo.gr
Σας ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη συνέντευξη!