Ερωτηματολόγιο Συνεντεύξεων Moonlight Tales
Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Είναι μία συλλογή 70 μικρών σε έκταση πεζογραφημάτων με διακριτό ένα καλλιεργημένο, ανάλαφρο και χιουμοριστικό λογοτεχνικό ύφος, μέσω των οποίων επιχειρώ να διερευνήσω θεωρητικά κάποια κοινωνικά -στο μεγαλύτερο μέρος τους- ζητήματα. Οι τίτλοι των κειμένων βασίζονται σε αντιφάσεις ή συγκρίσεις, δημιουργώντας ένα λογοπαίγνιο, π.χ. «Περί μοιχείας και λοιπών εδεσμάτων», το οποίο αφενός προϊδεάζει τον αναγνώστη για το θέμα προς ανάγνωση και αφετέρου τον προκαλεί να ανακαλύψει τη συσχέτιση τίτλου-κειμένου.
Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Το δοκίμιο, όπως το δηλώνει και η λέξη, είναι μια δοκιμή, μια απόπειρα για προσέγγιση και προβληματισμό πάνω σε θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο. Είναι μια σύντομη μελέτη που πραγματεύεται διαφόρων ειδών θέματα, εν προκειμένω κοινωνικά.
Πρόθεσή μου με αυτό το βιβλίο είναι να εκθέσω σκέψεις και προβληματισμούς όλων μας για «Ό,τι γυρίζει γύρω μας», για πράγματα δηλαδή που μας αγγίζουν καθημερινά, άλλον λιγότερο άλλον περισσότερο, συνέχεια ή κατά διαστήματα, ακόμα και με μια περιοδικότητα ίσως. Η ειδοποιός διαφορά σε αυτά τα δοκίμια, όμως, είναι η χρήση ενός πιο ανάλαφρου ύφους λογοτεχνικής γραφής – εξ ου και το «ελαφρά» του υπότιτλου. Είναι κείμενα σατυρικά, γραμμένα με γερές δόσεις χιούμορ που φτάνει κάποιες φορές στον σαρκασμό, ακόμα και στον αυτοσαρκασμό.
Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Να έβρισκα χρόνο για πιο πολύ διάβασμα ακόμα. Να έγραφα και να διέθετα τα γραπτά μου στο ευρύ αναγνωστικό κοινό πιο γρήγορα απ’ ότι το έκανα. Να μην επηρεαζόμουν συναισθηματικά από τη γνώμη κάποιων οικείων μου που δεν κατανοούσαν την ανάγκη μου να γράφω, δεν θεωρούσαν το έργο μου «δουλειά» και με τον τρόπο τους μου χαλούσαν τη διάθεση και κατ’ επέκταση την έμπνευσή μου.
Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Λατρεύω το διάβασμα. Διαβάζω παιδιόθεν ό,τι πέφτει στα χέρια μου. Πιστεύω πως το κάθε τι προσφέρει γνώση, διεύρυνση της σκέψης, όξυνση της αντιληπτικής μας ικανότητας – από τους τίτλους των εφημερίδων ως ένα απλό φέιγ βολάν. Αγαπώ ιδιαίτερα τα διηγήματα, αλλά και τα μυθιστορήματα και τα επιστημονικά συγγράμματα που αναφέρονται στις θεωρίες και τις έρευνές μας για το σύμπαν.
Ως συγγραφέας θα έλεγα πως είμαι πεζογράφος, το είδος που κυρίως αγαπώ και υπηρετώ είναι τα διηγήματα. Λατρεύω τη δυσκολία της μικρής φόρμας… Δε φοβάμαι όμως να τολμώ και να εκθέτω τον εαυτό μου σε ό,τι μου επιβάλει η έμπνευσή μου.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Μα πώς είναι δυνατόν να διαλέξω ένα; Τι θα ήταν μια ιστορία χωρίς όλα όσα αναφέρετε να βρίσκονται σε ισορροπία; Και μάλιστα δεν είναι μόνο αυτά που είναι απαραίτητα για να χτιστεί μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Ο τόπος παίζει ρόλο, ο χρόνος στον οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα, η έκταση του κειμένου, το ύφος, όσα δίνονται αλλά και όσα υπονοούνται… Είναι πολλά λοιπόν αυτά που «συνεργάζονται» για να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα, με χαρακτήρα.
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Ξεκίνησα να γράφω μικρή, στο σχολείο ακόμη. Μικρές ιστορίες, ποιήματα. Με πήρε πολλά όμως χρόνια για να μπορέσω να ασχοληθώ μόνο με αυτό, ως κύριο έργο και όχι ως πάρεργο στον ελεύθερο χρόνο μου.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Νομίζω πως το πιο κρίσιμο από όλα τα κρίσιμα που αναφέρετε είναι κάτι που δίχως του τίποτε δεν μπορεί να παραχθεί… Η έμπνευση.
Πρέπει να έχεις έμπνευση για να μπορείς να γράψεις. Η έμπνευση είναι κάτι αρκετά πιο πολύπλοκο από το απλό «μου ήρθε μια ωραία ιδέα»! Σαφώς όμως χρειάζεται φυσικό τάλαντο μαζί με οργάνωση, μεθοδικότητα, σκληρή δουλειά, συγγραφική δεινότητα, φαντασία κ.λπ. για να «γεννηθεί» τελικά ένα βιβλίο, χωρίς να μείνει σε θεωρητικό επίπεδο στο πίσω μέρος του μυαλού μας ή σε ένα συρτάρι σε πρόχειρες σημειώσεις…
Γιατί γράφεις;
Γιατί το αγαπάω. Είναι ο τρόπος μου να συμμετέχω στα κοινά. Είναι ο δρόμος να θίγω τα κακώς κείμενα αλλά και να επικοινωνώ τα αγαθά, τα άξια λόγου. Να επικοινωνώ μηνύματα και ιδέες. Με τη γραφή μοιράζω τον εαυτό μου και παράλληλα μετέχω σε μια διαδικασία του λόγου, του νου και της νόησης, γίνομαι μέρος μιας ευρύτερης «δεξαμενής ιδεών». Είναι η βαλβίδας ασφαλείας μου έτσι ώστε να ακουστεί η διαφυγή του πεπιεσμένου, του συμπυκνωμένου, του μη ειπωμένου ακόμη.
Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Δεν θεωρώ ότι κάθε συγγραφέας και κάθε αναγνώστης «πρέπει» να διαβάσει κάποιο βιβλίο συγκεκριμένα. Είναι τόσο τεράστιο το έργο που έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια γραμματεία (και όχι μόνο στο είδος της λογοτεχνίας) που θα ήταν τουλάχιστον άδικο να υποδείξω ένα σύγγραμμα μόνο. Οι αναγνωστικές προτιμήσεις του κάθε ανθρώπου είναι ο γνώμονας.
Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Αν με ρωτάτε τι έχω έτοιμο προς έκδοση, αυτό είναι μία συλλογή ερωτικών ποιημάτων που βρίσκεται στο στάδιο της αρχικής επιμέλειας. Επίσης, μία συλλογή διηγημάτων, την οποία ολοκλήρωσα και την ξανακοιτάω πριν τη στείλω να πάρει το δρόμο της κι αυτή προς τους αναγνώστες.
Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Μπορούν να επικοινωνούν μαζί μου μέσω του προσωπικού μου mail [evangelou.kissa@gmail.com] ή μέσω του mail της λογοτεχνικής ιστοσελίδας «Λόγω Γραφής» που διευθύνω [logografis@gmail.com]. Επίσης, μπορούν να με βρουν στο Facebook ή με μήνυμα στο Messenger της Λόγω Γραφής.