Παρουσίαση Βιβλίου - Μια Βόλτα στον Παράδεισο

Η Αλίκη είχε μάθει πια να ζει με την απώλεια. Και η κάθε μέρα θα της μάθαινε πως η προηγούμενη ίσως να ήταν και καλύτερη από αυτή που μόλις είχε έρθει. Το ταξίδι από την Αθήνα στη μαγευτική Σαντορίνη έμελλε να είναι καθοριστικό για την ίδια. Οι διακοπές της στα νησιά του Ιονίου, και συγκεκριμένα στην Κέρκυρα, θα ήταν η ευκαιρία να κατασταλάξουν οι σκέψεις της. Η βόλτα στον Παράδεισο ερχόταν την κατάλληλη στιγμή και την έσωζε από την καταστροφή. Άραγε πόσες βόλτες δικαιούται ο καθένας μας για να μπορέσουν να εξιλεωθούν οι αμαρτίες μας; Μία είναι αρκετή ή ίσως χρειάζεται και μία ακόμη βόλτα στον Παράδεισο;





Το "Μια Βόλτα στον Παράδεισο" ακολουθεί τη ζωή της Αλίκης, την οποία ως αναγνώστες γνωρίζουμε στην εφηβεία της. H ιστορία της ξεκινάει θα λέγαμε από μια "τυχαία" χρονική στιγμή, που όμως αποδεικνύεται σημαντική για την πρωταγωνίστρια όσο περνούν οι σελίδες και ο αναγνώστης συνδέει τα κομμάτια. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου βλέπουμε τα πρώτα βήματα της Αλίκης στον έρωτα με τον Πέτρο, έναν χαρισματικό νέο που την αγαπάει με όλη του την ψυχή. Ο Κώστας, ένας άντρας τον οποίο ποτέ δεν αγάπησε, είναι πανταχού παρόν σε όλο της το ταξίδι, που είναι γεμάτο στροφές και σκαμπανεβάσματα. Μυστήριο καλύπτει γεγονότα της ζωής της, το οποίο ξεδιαλύνεται με "βόλτες" στον Παράδεισο, άλλοτε κυριολεκτικές και άλλοτε μεταφορικές. Τι εννοώ; Δεν μπορώ βασικά να εξηγήσω, γιατί έχουμε πει, εδώ είμαστε spoil-free land. 

Το "Μια Βόλτα στον Παράδεισο" είναι ένα ρομαντικό θα έλεγα βιβλίο - ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στην αρχή. Μυστήριο μπλέκεται στη συνέχεια, όσο ξεδιπλώνονται τα γεγονότα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον ψυχισμό των χαρακτήρων, αφού όσο ακολουθούμε τα γεγονότα έχουμε μέσα της προσωρινής πρωτοπρόσωπης αφήγησης την ευκαιρία να βλέπουμε για λίγο μέσα στο μυαλό των ηρώων. Οι εξελίξεις είναι γρήγορες και οι χαρακτήρες αρκετά πειστικοί στην πλεινότητά τους, αφού είναι άνθρωποι με πάθη, αδυναμίες και ελαττώματα, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτά που βρίσκουν στο διάβα τους. 

Συνολικά ήταν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που με έκανε να συμπαθήσω αλλά και να αντιπαθήσω χαρακτήρες, να συγκινηθώ και να νευριάσω. Η έννοια του Παραδείσου και ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε ήταν αρκετά εμπνευσμένος και το τέλος μού άφησε μια γλυκόπικρη γεύση.


Έλενα Παπαδοπούλου