Παρουσίαση Βιβλίου - Σιωπές

 Όλοι µας έχουµε δύο πρόσωπα.

Αυτό που δείχνουμε και αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα. Δύο ζευγάρια με ιστορίες παράλληλες. Δύο ζευγάρια, πρότυπα οικογενειών, που κρύβονται πίσω από κοινωνικές συμβάσεις. Ο Μάξιμος, ένας πετυχημένος και πολλά υποσχόμενος δικηγόρος και η Αλίκη, μια στοργική και δυναμική γυναίκα στο πλάι του που τον στηρίζει σε κάθε του κίνηση. Ο Μανώλης, ένας ευσυνείδητος υπάλληλος που ζει μια σχολαστική ρουτίνα καθημερινά με την γυναίκα του Αγγελική, την κόρη του και τον πατέρα του. Δύο ιστορίες φαινομενικά ασύνδετες που όταν όμως οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, όλα ανατρέπονται με απρόβλεπτες συνέπειες. Φρικτές δολοφονίες ταράζουν τα φαινομενικά ήρεμα νερά της μικρής πόλης του Βορά, μυστικά που κρύβονταν μέσα σε βολικές σιωπές αποκαλύπτονται και τίποτα πια, δεν θα είναι το ίδιο…

 

Η πρώτη μου επαφή με τον Ηλία Στεργίου ήταν μέσα από το Moonlight Tales και την ιστορία «Οι Εξόριστοι», την οποία θεωρώ από τα καλύτερα κοινωνικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει. Έτσι όταν κυκλοφόρησαν οι Σιωπές έσπευσα να προμηθευτώ ένα αντίτυπο. Από τα πρώτα κεφάλαια, αναγνώρισα το ύφος γραφής του Ηλία Στεργίου και οι σελίδες του βιβλίου έφυγαν πριν καν το καταλάβω.

Η ιστορία δεν κινείται σε έναν μόνο άξονα, το οποίο είναι χαρακτηριστικό σε αρκετά έργα του συγγραφέα (το οποίο πάντοτε μου κεντρίζει το ενδιαφέρον). Από τη μια ακολουθούμε την ιστορία του Μάξιμου, ενός πετυχημένου δικηγόρου με πολιτικές βλέψεις, και της γυναίκας του, Αλίκης. Από την άλλη, έχουμε την ιστορία του Μανώλη, ενός απλού υπαλλήλου που αγαπά τη ρουτίνα του, και της Αγγελικής. Δύο ιστορίες φαινομενικά ασύνδετες. Δύο ζευγάρια με διαφορετικές αλλά ήσυχες ζωές που τυχαίνει να ζουν στην ίδια πόλη. Το κουβάρι που έχει πλέξει ο συγγραφέας αρχίζει να ξετυλίγεται με αφορμή μια σειρά δολοφονιών που ανατρέπουν τις ισορροπίες της μικρής πόλης. Ο φόβος φωλιάζει στις καρδιές όλων και κρυμμένες πτυχές έρχονται στο φως.

Στις Σιωπές, ένα μυθιστόρημα μυστηρίου που φλερτάρει με τον τρόμο, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Κάθε χαρακτήρας κρύβει μέσα του μια ασχήμια, η οποία ξεδιπλώνεται αργά. Η πλοκή είναι γρήγορη, γεμάτη ανατροπές και αποκαλύψεις που σοκάρουν. Όλοι, και ταυτόχρονα κανένας, είναι ύποπτοι. Το τέλος έρχεται απρόσμενα να ανατρέψει τα πάντα.

Συνολικά, οι Σιωπές ήταν ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με απλή αλλά όμορφη γραφή, και περιγραφές που δεν κουράζουν τον αναγνώστη. Κλείνοντας το βιβλίο έμεινα με μια γλυκόπικρη γεύση, έχοντας βιώσει το σκότος της ανθρώπινης ψυχής. Για τα προβλήματα εμπιστοσύνης που απέκτησα μετά την ανάγνωση ευθύνεται αποκλειστικά ο Ηλίας Στεργίου. 

 

Έλενα Παπαδοπούλου