Η Έλεν Κουίν είναι νέα, όμορφη, δημοφιλής και, πλέον, νεκρή. Πολύ χαρούμενη για να έχει αυτοκτονήσει, πολύ συμπαθής για να θέλει κάποιος να τη σκοτώσει, θα πουν οι συγγενείς της και θα έχουν δίκιο, καθώς η Αστυνομία δυσκολεύεται να βρει το παραμικρό στοιχείο που να εξηγεί τον θάνατό της.
Η αρχιφύλακας Λόρεν Γουότερστον καλείται να ρίξει φως στον θάνατο μιας γυναίκας που φαίνεται πως κανείς δεν ήξερε πραγματικά. Σχεδόν έναν χρόνο μετά την ανακάλυψη του πτώματος στον Κήπο με τους Υάκινθους και με την εκδίκαση της υπόθεσης, στην οποία θα αναγκαστεί να καταθέσει ψευδώς, να πλησιάζει, η Λόρεν προσπαθεί με νύχια και με δόντια να ισορροπήσει.
Ανάμεσα σε μια σχέση που εξελίσσεται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να διαχειριστεί και με την πιο δύσκολη υπόθεση της καριέρας της μπροστά της, αναζητά την απάντηση στο ερώτημα:
Πώς μια γυναίκα ευτυχισμένη και αγαπητή σε όλους βρίσκεται ξαφνικά κρεμασμένη στην κρεβατοκάμαρά της;
Ο Τοίχος με τις Ανεμώνες πρόκειται για ένα αμιγώς αστυνομικό μυθιστόρημα, αφού απαριθμεί όλα τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει ένα βιβλίο του είδους. Η διαφορετικότητά του έγκειται στο ότι αποτελεί πραγματικά συνέχεια του πρώτου, σπάζοντας το συνηθισμένο των αστυνομικών σειρών που μπορούν να διαβαστούν με ανακατεμένη σειρά. Για αυτό, αν πήρατε ή αν σκοπεύετε να πάρετε τις Ανεμώνες, φροντίστε να διαβάσετε πρώτα τους Υάκινθους.
Η αρχιφύλακας πλέον Λόρεν Γουότερστον καλείται να διαχειριστεί, εν μέσω της τρικυμίας που την άφησαν τα γεγονότα του πρώτου μέρους, την πιο δύσκολη υπόθεση της καριέρας της. Η Έλεν Κουίν, μία γυναίκα όμορφη, πετυχημένη, ανεξάρτητη -που έχει όλα τα καλά, βρε παιδί μου- βρίσκεται κρεμασμένη στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού της. Όλα δείχνουν πως δεν ήταν αυτοκτονία, ωστόσο κανείς δεν μπορεί με απόλυτη σιγουριά να κατονομάσει κάποιον που θα ήθελε το κακό της, μιας και ήταν πολύ αγαπητή σε όλους.
Η Έλεν είναι -για να κλέψω μία φράση της αγαπημένης φίλης Μάρθας- είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα νεκρή. Όσο η Λόρεν ψάχνει απεγνωσμένα για το παρελθόν της, προσπαθώντας να ενώσει τα κομμάτια του παζλ και να ανακαλύψει τον δολοφόνο, ταυτόχρονα κι εμείς προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον χαρακτήρα και τις επιλογές της.
Τι μπορεί να κρύβει το παρελθόν μιας κοπέλας που φαίνεται να έχει ήσυχη και στρωμένη ζωή;
Στα συν του βιβλίου:
Καλογραμμένοι χαρακτήρες και διάλογοι. Δεν χορταίνω ειδικά τις σκηνές με τον αρχιφύλακα Μπόιντ. Αυτόν τον άνθρωπο τον λατρεύω.
Ύποπτοι και στοιχεία. Όσοι είστε φαν της Άγκαθα Κρίστι νομίζω ότι θα το λατρέψετε. Μέχρι το τέλος δεν μπορούσα να βρω ποιος ήταν ο δολοφόνος, ενώ όλοι μου φαίνονταν εξίσου ύποπτοι και αθώοι ταυτόχρονα.
Γραφή. Εντάξει, ξέρουμε ότι η Εύη γράφει εξαιρετικά και πως εγώ κάνω καλή επιμέλεια!
Εξωφυλλάρα! Τι να πω, κάθομαι και το χαζεύω! ΚΑΙ απόλυτη συμμετρία με το πρώτο! ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!
Πίτερ! Αυτό.
Στα πλην:
Ότι πρέπει να δείρουμε την Εύη για να βγάλει το επόμενο γρήγορα.
Λίγες περισσότερες σκηνές με Πίτερ και Μπόιντ δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. (Μου υποσχέθηκε ότι το επόμενο έχει πολλές! Γιέι!)
Αγγελίνα Παπαδημητρίου