Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Η Γαλάτεια, είναι μια δεκαεφτάχρονη κοπέλα που ζει στο Πέτενγουϊμ της Σκωτίας το έτος 1618. Έχοντας δει με τα ίδια της τα μάτια την κατάληξη των ανθρώπων που έχουν κατηγορηθεί για μαγεία, και γνωρίζοντας ότι οι κατηγορίες δεν ήταν αληθινές, περνάει όλα της τα χρόνια μέσα στον φόβο και την αυτοαμφισβήτηση. Άραγε, σε εκείνη που είναι πραγματική μάγισσα, τι θα μπορούσαν να κάνουν εάν την έπιαναν; Πόσο θα υπέφεραν εξαιτίας της οι άνθρωποι που αγαπάει, με την υπόνοια ότι την βοηθούσαν; Πέρα λοιπόν από το ότι νιώθει επικίνδυνη εξαιτίας της μαγείας της, θεωρεί υπεύθυνο τον εαυτό της για τα περισσότερα δεινά που βρίσκουν την οικογένειά της. Έχει πάρει εδώ και καιρό την απόφαση να φύγει όσο πιο μακριά γίνεται από το μέρος που ζει και κάνει ότι περνά από το χέρι της για να την υλοποιήσει. Όταν όμως έρχεται στη ζωή της ο έρωτας, όλα αλλάζουν. Η ανάγκη της να φύγει αντικρούεται με την ανάγκη της να βρίσκεται κοντά του και τα πράγματα περιπλέκονται σε τέτοιο βαθμό, που βγαίνουν από τον έλεγχό της. Ο έρωτας μοιάζει να καταφέρνει να την βγάλει από την φυλακή που έχει φτιάξει η ίδια για τον εαυτό της. Μόνο που το αντίτιμο για όλα, είναι η άβυσσος…
Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Δεν έχω σαφή απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Γιατί όλο στήσιμο της πλοκής αυτής της σειράς ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια, μόνο από το όνομα «Γαλάτεια». Υπάρχει ένας μύθος σε ένα από τα χωριά της Χαλκιδικής -την Γαλάτιστα- που λέει ότι στον πύργο που υπάρχει εκεί ζούσε κάποτε μια πριγκίπισσα που την έλεγαν Γαλάτεια και από αυτήν πήρε και το όνομά της ο τόπος. Μεγάλωσα με αυτές τις ιστορίες και λάτρευα θαρρώ από πάντα αυτό το όνομα -αλλά και την εποχή του μεσαίωνα. Κάτι με τραβάει, με μαγεύει στο σκοτεινό που κουβαλούν εκείνα τα χρόνια. Αλλά το πώς εξελίχτηκε η ιδέα από ένα όνομα, σε μια σειρά βιβλίων που άνετα γεμίζουν ένα ολόκληρο ράφι βιβλιοθήκης, είναι κάτι που αδυνατώ να σας απαντήσω. Θα πω πως εμπνεόμουν από κάθε ερέθισμα και συνεχίζω να εμπνέομαι από τα πάντα. Φτιάχνω την ιστορία μου λιθαράκι λιθαράκι, προσεχτικά και με πολλή αγάπη όπως κάνεις όταν χτίζεις το σπίτι που ονειρεύεσαι να μείνεις για πάντα μέσα του. Είναι απλά… μαγική εμπειρία!
Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Γράψε πρώτα, επιμελήσου αργότερα. Επιμελήσου πολύ, αλλά όχι τόσο ώστε να καθυστερείς την έκδοσή του. Και αν αμφιβάλλεις για κάτι, κοίτα το. Η εσωτερική μας φωνούλα πάντα βγαίνει σωστή στο τέλος.
Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Μου αρέσει η φαντασία σε όλες τις υποκατηγορίες της και προτιμώ να γράφω φαντασία επίσης. Όμως θα διαβάσω και ρομαντική λογοτεχνία αλλά και δράμα, ανάλογα πάντα με το τι χρειάζεται να μελετήσω όταν έρχεται η ώρα να γράψω κάτι νέο.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Ο ανταγωνιστής για μένα μπαίνει πρώτος. Ο ήρωας εξελίσσεται βάσει των εμποδίων που του βάζει ο ανταγωνιστής -είτε αυτός είναι φυσικό πρόσωπο είτε καταστάσεις. Όλοι όμως χρίζουν της ίδιας μεταχείρισης στο στήσιμο ενός βιβλίου με την ίδια ακριβώς βαρύτητα στους χαρακτήρες τους κατ’ εμέ.
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Ξεκίνησα από 10 ετών να γράφω -περισσότερο ποιήματα και μικρές ιστορίες. Ώριμα πλέον ξεκίνησα στα 24 μου, όπου και ολοκλήρωσα το πρώτο μου μυθιστόρημα και έκτοτε δεν σταμάτησα ποτέ να κάνω μαθήματα αλλά και να γράφω.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Δύσκολο να διαλέξω… Το κάθε ένα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το άλλο. Τι είναι η ικανότητα γραφής χωρίς φαντασία; Ή η φαντασία χωρίς ικανότητα γραφής; Και όλα αυτά προϋποθέτουν σκληρή δουλειά… Αλλά αν είναι ανάγκη, θα πω η φαντασία. Αυτή μας παρακινεί να μάθουμε να γράφουμε και έτσι δουλεύουμε σκληρά αν θέλουμε να βγάλουμε ένα καλό βιβλίο.
Γιατί γράφεις;
Είναι το οξυγόνο μου… Αν δεν το κάνω δεν είμαι καλά. Έχω να πω πολλές ιστορίες, νιώθω πως έχω να δώσω πολλή αγάπη και στην πραγματική ζωή δεν μπορεί να γίνει στον απόλυτο βαθμό που εγώ χρειάζομαι για να νιώσω ελεύθερη. Οπότε επιλέγω να τα δώσω όλα μέσα από τα γραπτά μου…
Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Α) Το «Σκάφανδρο του αισιόδοξου» του Άλλαν Πέρσυ για τους συγγραφείς (γιατί πέρα απ’ οποιαδήποτε μελέτη πρέπει πρώτα να φροντίσουμε την ψυχή του καλλιτέχνη μέσα μας που δυστυχώς, βιώνει συνεχώς την ανασφάλεια και την αναβολή.
Β) Και όλα τα βιβλία της Cassandra Clare για τους αναγνώστες -επειδή την λατρεύω.
Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Πολλά βιβλία- διαφόρων ειδών, πολλές ζωγραφιές και ανοιχτή αγκαλιά για όποιον χρειάζεται βοήθεια και μπορώ να συμβάλλω με κάποιον τρόπο.
Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Είμαι περισσότερο ενεργή στο Instagram αλλά ενίοτε και στις σελίδες μου στο Facebook & Facebook