Ποίηση Ράνια Ταλαδιανού - Ο Ένας

Την αναστάτωσε τόσο πολύ που όλα της τα κύτταρα αναρίγησαν.
Με ένα του βλέμμα οι σκέψεις της οργίασαν.
Την πλήγωσε ανεπανόρθωτα και της έκοψε τα φτερά
Μα κάθε μέρα έκτοτε η καρδιά του πονά
Πριν πέσει εκείνος ήταν εκεί για να την κρατήσει.
Μέσα στην παραζάλη πλησίασε τα χείλη της που τον είχαν μεθύσει.
Δεν τη φίλησε πριν κοιμηθεί, την άφησε μόνη για να τον σκεφτεί.
Την πόνεσε η απουσία και η προσμονή κι όταν ξύπνησε τον βρήκε εκεί.