Στην Αθήνα της οικονομικής κρίσης, την ώρα που ο παλιός κόσμος γκρεμίζεται και οι κοινωνικές ανισότητες φουντώνουν, όλοι βρίσκουν αφορμή για να βγάλουν τον χειρότερό τους εαυτό. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Φίλιππος, ένας νέος με χαμηλή αυτοεκτίμηση ενώ μάταια ψάχνει να βρει δουλειά καταλήγει στον υπόκοσμο. Οι ηθικές του σταθερές καταρρέουν μπροστά στον θυμό που νιώθει και κάθε μέρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην παρανομία. Η θετική επιρροή που δέχεται από έναν ηλικιωμένο παλαιοβιβλιοπώλη τον κάνει να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Προλαβαίνει όμως να επανορθώσει; Η δύσκολη οικονομική συγκυρία, τα κοινωνικά ταμπού και ο φόβος για την επόμενη μέρα τον κρατούν δέσμιο μιας αρρωστημένης κατάστασης από την όποια ελάχιστοι καταφέρνουν να επιστρέψουν.
Ο Άγγελος Καλαμούτσος γεννήθηκε το 1979 στα Βούρβουρα Αρκαδίας. Έζησε ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Τρίπολη και από τα δεκαπέντε του χρόνια μένει μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα Ηλεκτρονικής του Τ.Ε.Ι. Αθηνών και στο τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του Ε.Α.Π. Πατρών. Σήμερα παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και εργάζεται στο χώρο της πληροφορικής. Συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό το 2013 με την έκδοση του μυθιστορήματος «Μη φοβάσαι Μαρία» και της ποιητικής συλλογής «Απόσταγμα Ψυχής» από τις εκδόσεις Bookstars. Το 2018 κυκλοφόρησε το δεύτερό του μυθιστόρημα με τίτλο «Ρόδα Είναι» από τις εκδόσεις Πνοή.
1. Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Ο «Μπάσταρδος πολίτης» είναι παιδί της καραντίνας, καθώς τότε γράφτηκε, όμως αφορά τη δύσκολη δεκαετία της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα. Τώρα που η περίοδος εκείνη πέρασε, θεώρησα πως είναι η στιγμή να μιλήσουμε για όσα έγιναν και το έκανα μέσα από μία πλαστή ιστορία που φέρει την πραγματικότητά μου.
2. Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο που να με εμπνέει, γενικά. Ήταν απλά η στιγμή που ένιωθα δημιουργικός, είχα ελεύθερο χρόνο και έγραψα για όσα με απασχολούν τα τελευταία χρόνια.
3. Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Οι συμβουλές είναι κενές για να περιγράψουν εμπειρίες. Θα με άφηνα να κάνω τα ίδια λάθη. Άλλωστε, έχω ακόμα πολλά να κάνω.
4. Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Μου αρέσει η κλασική λογοτεχνία γιατί συνήθως έχει και τον ρόλο της διδασκαλίας. Όταν γράφω πειραματίζομαι, θέλω να αλλάζω και να βελτιώνομαι αν και δεν το καταφέρνω πάντα. Τελευταία τα έχω βάλει με τον παλιό μου εαυτό και προσπαθώ να τον συντρίψω για να περάσω από πάνω του και να πάω παραπέρα. Κακό πράγμα η στασιμότητα.
5. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Σημαντικό είναι αυτό που αφήνει στον αναγνώστη, μπορεί να θεωρείς πως έχεις βρει τη Dream Team των χαρακτήρων και να μην έχει τελικά να πει τίποτα η ιστορία σου.
6. Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Γύρω στα 24 νομίζω.
7. Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Την ικανότητα γραφής μπορείς να την «αγοράσεις» από έναν επιμελητή κειμένων. Βλέπουμε καθημερινά ανθρώπους που δεν γράφουν να βγάζουν βιβλία και μάλιστα με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Αρκεί να είναι γνωστοί για κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Επιπλέον, αυτό μπορείς να το βελτιώσεις με τη σκληρή δουλειά που αναφέρετε. Επομένως έμεινε η φαντασία η οποία από μόνη της όμως δεν αρκεί, θα πρόσθετα και τη γνώση για να βγει κάτι γόνιμο από μία συγγραφική προσπάθεια. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις καλά αυτό για το οποίο γράφεις. Αν δεν το γνωρίζεις έχεις δυο επιλογές, να ψάξεις να το μάθεις ή να μην το γράψεις καθόλου.
8. Γιατί γράφεις;
Δεν ξέρω, από ματαιοδοξία μάλλον.
9. Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Δεν θα έκανα έναν τέτοιο διαχωρισμό, αυτό που είναι καλό για τον αναγνώστη είναι αυτό που θέλει να βγάζει και ένας συγγραφέας στους αναγνώστες του. Όχι, δεν έχω κάτι να προτείνω πάντως.
10. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Δεν έχω το παραμικρό συγγραφικό σχέδιο για το μέλλον. Το γράψιμο είναι ένα όμορφο δευτερεύον πράγμα στη ζωή μου.
11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Η σελίδα μου στο Facebook. Απαντώ σε όλα τα μηνύματα, εκτός αν πρόκειται για κάποια υπερβολική εκδήλωση θαυμασμού (δεν μου έχει συμβεί ως σήμερα, ήθελα όμως πάντα να πω αυτή την ατάκα).