«Επιτέλους!» είπε ο Μάικλ βλέποντας το τελευταίο πακέτο από σελίδες να ολοκληρώνεται.
Είχαν εκτυπώσει επί έξι φορές τα στοιχεία που βρήκαν μέσα στο κουτί.
Από στιγμή σε στιγμή περίμεναν τον Άλεξ, την Ντέμυ, τον Σάιμον και τον Σαμ να έρθουν από το σπίτι της για να ξεκινήσουν την έρευνα.
«Μέισον, πως πάει η βιβλιοδεσία;» ρώτησε η Έμιλ, βάζοντας τις σελίδες από τα τελευταία δυο αντίγραφα στην σειρά.
«Όλα μια χαρά» της απάντησε ο Μέισον.
«Ευτυχώς που ο πατέρας του Σαμ είχε το απαραίτητο εξάρτημα για να κάνουμε την βιβλιοδεσία» είπε ο Μάικλ πηγαίνοντας δίπλα στην Έμιλι για να την βοηθήσει.
Το κουδούνι χτύπησε και η Έμιλι έδωσε στον Μάικλ τα τελευταία χαρτιά. «Πάω να ανοίξω» είπε βγαίνοντας από το δωμάτιο.
«Πώς επέστρεψες το κουτί;» ρώτησε ο Μάικλ.
«Έχω έναν φίλο που το κανόνισε» απάντησε ο Μέισον.
Ο Μάικλ τον κοίταξε μπερδεμένος.
«Τηλεκίνηση» απάντησε ο Μέισον.
«Α!»
Η Έμιλι κατέβηκε τις σκάλες σχεδόν τρέχοντας. Άνοιξε την πόρτα και αντίκρισε την Ντέμυ και τον Άλεξ με τις βαλίτσες τους στο χέρι.
«Ήρθαμε κατ’ ευθείαν από το αεροδρόμιο» είπε ο Άλεξ εξουθενωμένος.
«Περάστε μέσα» είπε η Έμιλι κάνοντας στην άκρη για να περάσουν. «Ο Σάιμον και ο Σαμ;»
«Μόλις έφτασαν κι εκείνοι» απάντησε η Ντέμυ αγκαλιάζοντάς την. «Ο Μάικ;»
«Είναι επάνω με τον Μέισον».
Ο Σάιμον και ο Σαμ πέρασαν το κατώφλι.
«Γεια Έμς» είπε εύθυμα ο Σάιμον.
«Που θα καθίσουμε;» ρώτησε η Ντέμυ.
«Στην τραπεζαρία» απάντησε η Έμιλι. «Ντι, Άλεξ φέρνω καφέ. Φαίνεται να τον χρειάζεστε».
Η Ντέμυ πήρε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης. «Αχ ναι! Καφέ».
Ο Μάικλ και ο Μέισον κατέβηκαν τις σκάλες με τα βιβλία στα χέρια τους.
«Ήρθαν όλοι;» ρώτησε ο Μάικλ.
«Ναι» απάντησε η Έμιλι βάζοντας σε έναν δίσκο τις κούπες με τους ζεστούς καφέδες.
«ΟΚ. Πάω να αφήσω τα βιβλία και έρχομαι να σε βοηθήσω» της είπε και κατευθύνθηκε προς την τραπεζαρία.
«Λοιπόν!» είπε ο Μάικλ αφήνοντας τα βιβλία στο τραπέζι. «Αυτό είναι το βιβλίο με τα στοιχεία που βρήκαμε μέσα στο κουτί, στο σπίτι των Κρέιν». πρόσθεσε μοιράζοντας από ένα στον καθένα. «Όχι πολλές σελίδες, αλλά ήδη ξέρουμε το βασικότερο όλων, την πραγματική ταυτότητα του Γκρέγκ».
«Ελπίζω να μην έχετε κανονίσει κάτι» είπε η Έμιλι που έφτασε στην τραπεζαρία με τους καφέδες. «Αυτή η ιστορία ίσως να τραβήξει μέχρι το βράδυ».
Η Ντέμυ άρπαξε την κούπα με τον καφέ και ήπιε μια γουλιά. «Καφεΐνη!» είπε νευρικά.
«Δεν είχε καφέ στο Μαϊάμι;» ρώτησε ο Σαμ κοιτάζοντας την Ντέμυ παραξενεμένος
«Κοίτα την δουλεία σου Άμπερς!» είπε η Ντέμυ ανοίγοντας το βιβλίο της.
Ο Σάιμον κοίταξε τον Μάικλ. «Φίλε, έχουμε και σχολείο. Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε μόνο με αυτή την ιστορία».
«Το ξέρω. Για αυτό είπαμε ότι θα τελειώσουμε αυτό το βιβλίο σήμερα» είπε ο Μάικλ.
Η Έμιλι πήρε μια βαθιά ανάσα. «Λοιπόν; Τι περιμένουμε τότε;»
Ήταν μεσημέρι όταν έκαναν το πρώτο τους διάλλειμα για να φάνε μεσημεριανό.
«Λοιπόν…» είπε κουρασμένος ο Σάιμον τρίβοντας τα μάτια του. «Μέχρι στιγμής ξέρουμε ότι ο Γκρέγκ είναι γιος του Σκότ Κρέιν, δηλαδή ετεροθαλής αδελφός της Ντενίζ. Η μητέρα του λεγόταν Άννα, αλλά προς το παρόν δεν ξέρουμε το επίθετο της. Ο Κρέιν γνώρισε την Άννα πριν τον γάμο του με την Σύλβια, έκαναν τον Γκρέγκ ,τον οποίο αναγνώρισε ,αλλά δεν είχε καμία επαφή μαζί του. Κράτησε ωστόσο επαφή με την Άννα ,η οποία μέχρι το 8ο έτος της ηλικίας του Γκρέγκ, δηλαδή μέχρι το σημείο που έχουμε διαβάσει, είχε αλλάξει πόλη τέσσερις φορές. Χρειάζομαι ένα μπέργκερ… τώρα!»
Η Έμιλι κοίταξε τον Μάικλ. «Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις!» του είπε.
«Θα έρθω κι εγώ μαζί σου» είπε ο Μέισον.
«Θένξ» είπε ο Μάικλ λιγάκι ανακουφισμένος.
«Μαζέψτε τα!» είπε η Έμιλι. «Τσακίστε τις σελίδες για να μην ψαχνόμαστε».
Ο Μάικλ και ο Μέισον έφυγαν από το σπίτι.
«Ποιος ξέρει τι άλλο θα ανακαλύψουμε;» είπε η Ντέμυ.
«Μπορούμε για λίγη ώρα να μην μιλάμε για αυτό;» είπε η Έμιλι πιάνοντας το κεφάλι της.
«Έχει δίκιο η Έμς» είπε ο Σαμ.
«Πώς πήγε το ταξίδι στο Μαϊάμι;» ρώτησε ο Σάιμον.
«Πέρα από το γεγονός ότι είχαμε την παραλία στα εκατό μέτρα και δεν μπορούσαμε να κάνουμε μπάνιο; Τέλεια!» είπε ο Άλεξ. «Γυρίσαμε όλα τα κοσμικά σπίτια, ρωτώντας για το αν οι Κρέιν έχουν μεγαλύτερο γιο και η απάντηση που παίρναμε ήταν να μας κοιτάνε σαν εξωγήινους».
«Ξεχνάς εκείνη την ψηλομύτα που άρχισε να γελάει» είπε η Ντέμυ.
Ο Άλεξ γέλασε. «Α ναι! Έπρεπε να περάσουμε μια ολόκληρη ημέρα κυνηγώντας άξεστους πλούσιους, για να βρεθεί ένας να μας πει ότι οι Κρέιν δεν έχουν μεγάλο γιο».
«Η αλήθεια είναι πως όταν ρώτησα μια κοσμική κυρία, πρώην φίλη της Σύλβια Κρέι, μου είπε κάτι για ένα μυστικό» είπε σκεπτική η Ντέμυ.
«Λέτε να ήξερε για τον Γκρέγκ;» ρώτησε ο Σαμ.
«Ίσως. Ρε Ντι πως σου ξέφυγε αυτό;» είπε η Έμιλι.
«Δεν μου ξέφυγε. Όταν την ρώτησα για τι πράγμα μιλάει βρήκε μια δικαιολογία και έφυγε» διαμαρτυρήθηκε η Ντέμυ.
«Όπως και να ‘χει το μάθαμε. Ακόμα και αν αυτή η κοσμική κυρία έλεγε στην Ντέμυ ότι ο Κρέιν έχει γιο εκτός γάμου δεν θα μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι ότι είναι αλήθεια» είπε ο Σάιμον.
«Τέλος πάντων αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει αυτή την στιγμή είναι να βρούμε κάποια διεύθυνση και το επίθετο» είπε ο Άλεξ.
«Αν δεν βάλω μπουκιά στο στόμα μου εγώ δεν κάνω τίποτα» είπε ο Σαμ.
Λίγη ώρα αργότερα ο Μάικλ και ο Μέισον έφτασαν με το φαγητό. Αφού τελείωσαν με το μεσημεριανό τους, συνέχισαν πάλι με το βιβλίο.
Η Έμιλι είχε «προχωρήσει» πιο μπροστά από τους υπόλοιπους, φτάνοντας πλέον στις φωτογραφίες.
Στα γράμματα της Άννα υπήρχαν φωτογραφίες του Γκρέγκ απ’ όταν ήταν μικρός.
Έφτασε στην τελευταία από αυτές, όπου ο Γκρέγκ πρέπει να ήταν γύρω στα 17. Ήταν σε ένα πάρκο. Ένα πάρκο που κάτι της θύμιζε. Έμεινε για αρκετά δευτερόλεπτα κοιτάζοντας την φωτογραφία.
«Έμς;» ρώτησε ο Μάικλ.
«Το ξέρω αυτό το πάρκο» είπε η Έμιλι κοιτάζοντας επίμονα την φωτογραφία.
Ο Μάικλ πλησίασε την Έμιλι. «Τι συμβαίνει;»
Η Έμιλι έμεινε παγωμένη για λίγα δευτερόλεπτα. Είχε βρεθεί σε αυτό το μέρος. Ήταν σίγουρη. Πετάχτηκε από την καρέκλα της και έτρεξε στο σαλόνι. Έβγαλε όλα τα άλμπουμ και άρχισε να ψάχνει με μανία , μέχρι που βρήκε την φωτογραφία που έψαχνε. Ήταν η τελευταία φωτογραφία που είχε τραβήξει με τους γονείς της στην πόλη που έμεναν πριν μετακομίσουν, στο Μπέικερσφιλντ.
Ο Μάικλ έφτασε στο σαλόνι φοβισμένος. «Έμς, μίλα μου σε παρακαλώ»
Η Έμιλι έβγαλε την φωτογραφία από το άλμπουμ και του την έδειξε. «Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε μια μέρα πριν μετακομίσουμε εδώ».
Ο Μάικλ πλησίασε την Έμιλι και κάθισε δίπλα της στον καναπέ. «Θες να πεις ότι…»
«Ο Γκρέγκ ζούσε στο Στόκτον!» είπε η Έμιλι.
«Έμς; Είσαι καλά;» είπε η Ντέμυ που εμφανίστηκε στο σαλόνι.
Η Έμιλι της έδωσε την φωτογραφία. «Εσύ τι λες;»
«ΟΚ, η Έμιλι ζούσε στο Στόκτον και ο Γκρέγκ ζούσε στο Στόκτον» είπε ο Σάιμον κοιτάζοντας την φωτογραφία της Έμιλι και την φωτογραφία του Γκρέγκ. «Μόνο εγώ δεν το θεωρώ τυχαίο;»
Η Έμιλι έπιασε το μέτωπο της. «Για να είμαστε ακριβείς, εγώ μετακόμισα εδώ όταν ήμουν τεσσάρων. Η φωτογραφία του Γκρέγκ τραβήχτηκε όταν ήταν δεκαοκτώ, δηλαδή πριν από περίπου δέκα χρόνια. Αυτό σημαίνει…»
«Ότι ο Γκρέγκ και η μητέρα του μετακόμισαν στο Στόκτον αφού η Έμς είχε έρθει εδώ» πρόσθεσε ο Μάικλ.
Ο Άλεξ σταύρωσε τα χέρια του σκεπτικός. «Πόσο είναι ο Γκρέγκ; Είκοσι πέντε; Το πολύ είκοσι οκτώ;»
«Περίπου ναι» απάντησε η Έμιλι.
«Αυτό δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Σωστά;» ρώτησε ο Σαμ.
«Εμένα δεν μου φαίνεται καθόλου τυχαίο» απάντησε ο Σάιμον.
Ο Σάιμον πήρε μια βαθιά ανάσα. «Αυτή η ιστορία περιπλέκεται ακόμα περισσότερο αντί να ξετυλίγεται».
«Τι θα κάνουμε;» ρώτησε η Ντέμυ.
«Λοιπόν, τελειώσαμε το βιβλίο. Ό, τι πληροφορίες υπήρχαν για να βρούμε, τις βρήκαμε. Μόνο ένα πράγμα μας μένει» είπε η Έμιλι.
«Ποιο;» ρώτησε η Ντέμυ.
«Θα πάμε στο Στόκτον!» απάντησε εκείνη.
«Τέλεια. Ακόμα μια εκδρομή» είπε ο Άλεξ.
«Δεν χρειάζεται να πάμε όλοι. Θα πάω μόνο εγώ και η Έμς» είπε ο Μάικλ.
«Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε το Λύκειο όπου φοιτούσε ο Γκρέγκ ανάμεσα σε όλα τα Λύκεια του Στόκτον και να ρωτήσουμε για εκείνον» είπε η Έμιλι προσπαθώντας να κάνει τα παιδιά να καταλάβουν ότι δεν θα τους έφτανε μια μέρα.
«ΟΚ, το πιάσαμε το νόημα» είπε ο Σάιμον. «Θα έρθουμε κι εμείς».
«Εμ… παιδιά;» ακούστηκε ο Σαμ με έναν περίεργο τόνο στην φωνή του. «Το είδατε αυτό;» είπε δείχνοντάς τους μια τσακισμένη σελίδα στο βιβλίο του.
Τα παιδιά πλησίασαν και κοίταξαν προς την κατεύθυνση που τους έδειχνε.
Σε ένα γράμμα του Σκότ και της Άννα υπήρχε κάτι στο χαρτί που έμοιαζε με λεκέ. Ο Σαμ σήκωσε το χαρτί ψηλά στο φως και τα γράμματα φάνηκαν πιο καθαρά.
«Άννα Τζέικοπσον» διάβασε ο Άλεξ.
«Η ιστορία ξετυλίγεται» είπε ο Σάιμον σκεπτικός.
«Θα αποφασίσεις ποτέ; Ξετυλίγεται ή όχι αυτή η ιστορία;» ρώτησε εκνευρισμένος ο Άλεξ.
Ο Μάικλ τον κοίταξε μπερδεμένος.
«Τηλεκίνηση» απάντησε ο Μέισον.
«Α!»
Η Έμιλι κατέβηκε τις σκάλες σχεδόν τρέχοντας. Άνοιξε την πόρτα και αντίκρισε την Ντέμυ και τον Άλεξ με τις βαλίτσες τους στο χέρι.
«Ήρθαμε κατ’ ευθείαν από το αεροδρόμιο» είπε ο Άλεξ εξουθενωμένος.
«Περάστε μέσα» είπε η Έμιλι κάνοντας στην άκρη για να περάσουν. «Ο Σάιμον και ο Σαμ;»
«Μόλις έφτασαν κι εκείνοι» απάντησε η Ντέμυ αγκαλιάζοντάς την. «Ο Μάικ;»
«Είναι επάνω με τον Μέισον».
Ο Σάιμον και ο Σαμ πέρασαν το κατώφλι.
«Γεια Έμς» είπε εύθυμα ο Σάιμον.
«Που θα καθίσουμε;» ρώτησε η Ντέμυ.
«Στην τραπεζαρία» απάντησε η Έμιλι. «Ντι, Άλεξ φέρνω καφέ. Φαίνεται να τον χρειάζεστε».
Η Ντέμυ πήρε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης. «Αχ ναι! Καφέ».
Ο Μάικλ και ο Μέισον κατέβηκαν τις σκάλες με τα βιβλία στα χέρια τους.
«Ήρθαν όλοι;» ρώτησε ο Μάικλ.
«Ναι» απάντησε η Έμιλι βάζοντας σε έναν δίσκο τις κούπες με τους ζεστούς καφέδες.
«ΟΚ. Πάω να αφήσω τα βιβλία και έρχομαι να σε βοηθήσω» της είπε και κατευθύνθηκε προς την τραπεζαρία.
«Λοιπόν!» είπε ο Μάικλ αφήνοντας τα βιβλία στο τραπέζι. «Αυτό είναι το βιβλίο με τα στοιχεία που βρήκαμε μέσα στο κουτί, στο σπίτι των Κρέιν». πρόσθεσε μοιράζοντας από ένα στον καθένα. «Όχι πολλές σελίδες, αλλά ήδη ξέρουμε το βασικότερο όλων, την πραγματική ταυτότητα του Γκρέγκ».
«Ελπίζω να μην έχετε κανονίσει κάτι» είπε η Έμιλι που έφτασε στην τραπεζαρία με τους καφέδες. «Αυτή η ιστορία ίσως να τραβήξει μέχρι το βράδυ».
Η Ντέμυ άρπαξε την κούπα με τον καφέ και ήπιε μια γουλιά. «Καφεΐνη!» είπε νευρικά.
«Δεν είχε καφέ στο Μαϊάμι;» ρώτησε ο Σαμ κοιτάζοντας την Ντέμυ παραξενεμένος
«Κοίτα την δουλεία σου Άμπερς!» είπε η Ντέμυ ανοίγοντας το βιβλίο της.
Ο Σάιμον κοίταξε τον Μάικλ. «Φίλε, έχουμε και σχολείο. Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε μόνο με αυτή την ιστορία».
«Το ξέρω. Για αυτό είπαμε ότι θα τελειώσουμε αυτό το βιβλίο σήμερα» είπε ο Μάικλ.
Η Έμιλι πήρε μια βαθιά ανάσα. «Λοιπόν; Τι περιμένουμε τότε;»
Ήταν μεσημέρι όταν έκαναν το πρώτο τους διάλλειμα για να φάνε μεσημεριανό.
«Λοιπόν…» είπε κουρασμένος ο Σάιμον τρίβοντας τα μάτια του. «Μέχρι στιγμής ξέρουμε ότι ο Γκρέγκ είναι γιος του Σκότ Κρέιν, δηλαδή ετεροθαλής αδελφός της Ντενίζ. Η μητέρα του λεγόταν Άννα, αλλά προς το παρόν δεν ξέρουμε το επίθετο της. Ο Κρέιν γνώρισε την Άννα πριν τον γάμο του με την Σύλβια, έκαναν τον Γκρέγκ ,τον οποίο αναγνώρισε ,αλλά δεν είχε καμία επαφή μαζί του. Κράτησε ωστόσο επαφή με την Άννα ,η οποία μέχρι το 8ο έτος της ηλικίας του Γκρέγκ, δηλαδή μέχρι το σημείο που έχουμε διαβάσει, είχε αλλάξει πόλη τέσσερις φορές. Χρειάζομαι ένα μπέργκερ… τώρα!»
Η Έμιλι κοίταξε τον Μάικλ. «Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις!» του είπε.
«Θα έρθω κι εγώ μαζί σου» είπε ο Μέισον.
«Θένξ» είπε ο Μάικλ λιγάκι ανακουφισμένος.
«Μαζέψτε τα!» είπε η Έμιλι. «Τσακίστε τις σελίδες για να μην ψαχνόμαστε».
Ο Μάικλ και ο Μέισον έφυγαν από το σπίτι.
«Ποιος ξέρει τι άλλο θα ανακαλύψουμε;» είπε η Ντέμυ.
«Μπορούμε για λίγη ώρα να μην μιλάμε για αυτό;» είπε η Έμιλι πιάνοντας το κεφάλι της.
«Έχει δίκιο η Έμς» είπε ο Σαμ.
«Πώς πήγε το ταξίδι στο Μαϊάμι;» ρώτησε ο Σάιμον.
«Πέρα από το γεγονός ότι είχαμε την παραλία στα εκατό μέτρα και δεν μπορούσαμε να κάνουμε μπάνιο; Τέλεια!» είπε ο Άλεξ. «Γυρίσαμε όλα τα κοσμικά σπίτια, ρωτώντας για το αν οι Κρέιν έχουν μεγαλύτερο γιο και η απάντηση που παίρναμε ήταν να μας κοιτάνε σαν εξωγήινους».
«Ξεχνάς εκείνη την ψηλομύτα που άρχισε να γελάει» είπε η Ντέμυ.
Ο Άλεξ γέλασε. «Α ναι! Έπρεπε να περάσουμε μια ολόκληρη ημέρα κυνηγώντας άξεστους πλούσιους, για να βρεθεί ένας να μας πει ότι οι Κρέιν δεν έχουν μεγάλο γιο».
«Η αλήθεια είναι πως όταν ρώτησα μια κοσμική κυρία, πρώην φίλη της Σύλβια Κρέι, μου είπε κάτι για ένα μυστικό» είπε σκεπτική η Ντέμυ.
«Λέτε να ήξερε για τον Γκρέγκ;» ρώτησε ο Σαμ.
«Ίσως. Ρε Ντι πως σου ξέφυγε αυτό;» είπε η Έμιλι.
«Δεν μου ξέφυγε. Όταν την ρώτησα για τι πράγμα μιλάει βρήκε μια δικαιολογία και έφυγε» διαμαρτυρήθηκε η Ντέμυ.
«Όπως και να ‘χει το μάθαμε. Ακόμα και αν αυτή η κοσμική κυρία έλεγε στην Ντέμυ ότι ο Κρέιν έχει γιο εκτός γάμου δεν θα μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι ότι είναι αλήθεια» είπε ο Σάιμον.
«Τέλος πάντων αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει αυτή την στιγμή είναι να βρούμε κάποια διεύθυνση και το επίθετο» είπε ο Άλεξ.
«Αν δεν βάλω μπουκιά στο στόμα μου εγώ δεν κάνω τίποτα» είπε ο Σαμ.
Λίγη ώρα αργότερα ο Μάικλ και ο Μέισον έφτασαν με το φαγητό. Αφού τελείωσαν με το μεσημεριανό τους, συνέχισαν πάλι με το βιβλίο.
Η Έμιλι είχε «προχωρήσει» πιο μπροστά από τους υπόλοιπους, φτάνοντας πλέον στις φωτογραφίες.
Στα γράμματα της Άννα υπήρχαν φωτογραφίες του Γκρέγκ απ’ όταν ήταν μικρός.
Έφτασε στην τελευταία από αυτές, όπου ο Γκρέγκ πρέπει να ήταν γύρω στα 17. Ήταν σε ένα πάρκο. Ένα πάρκο που κάτι της θύμιζε. Έμεινε για αρκετά δευτερόλεπτα κοιτάζοντας την φωτογραφία.
«Έμς;» ρώτησε ο Μάικλ.
«Το ξέρω αυτό το πάρκο» είπε η Έμιλι κοιτάζοντας επίμονα την φωτογραφία.
Ο Μάικλ πλησίασε την Έμιλι. «Τι συμβαίνει;»
Η Έμιλι έμεινε παγωμένη για λίγα δευτερόλεπτα. Είχε βρεθεί σε αυτό το μέρος. Ήταν σίγουρη. Πετάχτηκε από την καρέκλα της και έτρεξε στο σαλόνι. Έβγαλε όλα τα άλμπουμ και άρχισε να ψάχνει με μανία , μέχρι που βρήκε την φωτογραφία που έψαχνε. Ήταν η τελευταία φωτογραφία που είχε τραβήξει με τους γονείς της στην πόλη που έμεναν πριν μετακομίσουν, στο Μπέικερσφιλντ.
Ο Μάικλ έφτασε στο σαλόνι φοβισμένος. «Έμς, μίλα μου σε παρακαλώ»
Η Έμιλι έβγαλε την φωτογραφία από το άλμπουμ και του την έδειξε. «Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε μια μέρα πριν μετακομίσουμε εδώ».
Ο Μάικλ πλησίασε την Έμιλι και κάθισε δίπλα της στον καναπέ. «Θες να πεις ότι…»
«Ο Γκρέγκ ζούσε στο Στόκτον!» είπε η Έμιλι.
«Έμς; Είσαι καλά;» είπε η Ντέμυ που εμφανίστηκε στο σαλόνι.
Η Έμιλι της έδωσε την φωτογραφία. «Εσύ τι λες;»
«ΟΚ, η Έμιλι ζούσε στο Στόκτον και ο Γκρέγκ ζούσε στο Στόκτον» είπε ο Σάιμον κοιτάζοντας την φωτογραφία της Έμιλι και την φωτογραφία του Γκρέγκ. «Μόνο εγώ δεν το θεωρώ τυχαίο;»
Η Έμιλι έπιασε το μέτωπο της. «Για να είμαστε ακριβείς, εγώ μετακόμισα εδώ όταν ήμουν τεσσάρων. Η φωτογραφία του Γκρέγκ τραβήχτηκε όταν ήταν δεκαοκτώ, δηλαδή πριν από περίπου δέκα χρόνια. Αυτό σημαίνει…»
«Ότι ο Γκρέγκ και η μητέρα του μετακόμισαν στο Στόκτον αφού η Έμς είχε έρθει εδώ» πρόσθεσε ο Μάικλ.
Ο Άλεξ σταύρωσε τα χέρια του σκεπτικός. «Πόσο είναι ο Γκρέγκ; Είκοσι πέντε; Το πολύ είκοσι οκτώ;»
«Περίπου ναι» απάντησε η Έμιλι.
«Αυτό δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Σωστά;» ρώτησε ο Σαμ.
«Εμένα δεν μου φαίνεται καθόλου τυχαίο» απάντησε ο Σάιμον.
Ο Σάιμον πήρε μια βαθιά ανάσα. «Αυτή η ιστορία περιπλέκεται ακόμα περισσότερο αντί να ξετυλίγεται».
«Τι θα κάνουμε;» ρώτησε η Ντέμυ.
«Λοιπόν, τελειώσαμε το βιβλίο. Ό, τι πληροφορίες υπήρχαν για να βρούμε, τις βρήκαμε. Μόνο ένα πράγμα μας μένει» είπε η Έμιλι.
«Ποιο;» ρώτησε η Ντέμυ.
«Θα πάμε στο Στόκτον!» απάντησε εκείνη.
«Τέλεια. Ακόμα μια εκδρομή» είπε ο Άλεξ.
«Δεν χρειάζεται να πάμε όλοι. Θα πάω μόνο εγώ και η Έμς» είπε ο Μάικλ.
«Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε το Λύκειο όπου φοιτούσε ο Γκρέγκ ανάμεσα σε όλα τα Λύκεια του Στόκτον και να ρωτήσουμε για εκείνον» είπε η Έμιλι προσπαθώντας να κάνει τα παιδιά να καταλάβουν ότι δεν θα τους έφτανε μια μέρα.
«ΟΚ, το πιάσαμε το νόημα» είπε ο Σάιμον. «Θα έρθουμε κι εμείς».
«Εμ… παιδιά;» ακούστηκε ο Σαμ με έναν περίεργο τόνο στην φωνή του. «Το είδατε αυτό;» είπε δείχνοντάς τους μια τσακισμένη σελίδα στο βιβλίο του.
Τα παιδιά πλησίασαν και κοίταξαν προς την κατεύθυνση που τους έδειχνε.
Σε ένα γράμμα του Σκότ και της Άννα υπήρχε κάτι στο χαρτί που έμοιαζε με λεκέ. Ο Σαμ σήκωσε το χαρτί ψηλά στο φως και τα γράμματα φάνηκαν πιο καθαρά.
«Άννα Τζέικοπσον» διάβασε ο Άλεξ.
«Η ιστορία ξετυλίγεται» είπε ο Σάιμον σκεπτικός.
«Θα αποφασίσεις ποτέ; Ξετυλίγεται ή όχι αυτή η ιστορία;» ρώτησε εκνευρισμένος ο Άλεξ.
Rene Rafael