Storm III (Κεφάλαιο 19)

Τώρα

Η Έμιλι κοίταξε τους γονείς της σοκαρισμένη.

«Η Άννα Τζέικοπσον είδε όραμα με εμένα και τον Μάικλ... να καιγόμαστε ζωντανοί;»

Ο πατέρας της χαμήλωσε το κεφάλι του.«Δεν έχεις ιδέα τι περνούσαμε τόσο καιρό κρατώντας το μυστικό».

«Εμείς φταίμε» είπε η μητέρα της με ύφος θλιμμένο.

«Όχι!» είπε η Έμιλι θυμωμένη.«Δεν φταίτε εσείς. Ούτε η Άννα. Ο Γκρεγκ είναι τρελός, όχι εξ' αιτίας σας... αλλά επειδή θα γινόταν ούτως ή άλλως. Δεν σας κατηγορώ για ό,τι συμβαίνει, και ούτε κι εσείς θα πρέπει να το κάνετε».

Οι γονείς της έμειναν για λίγο σιωπηλοί. Ένιωθαν ντροπή, ενοχές που δεν είχαν μιλήσει τόσο καιρό.

«Τι έγινε μετά;» ρώτησε Έμιλι θέλοντας να μάθει οτιδήποτε που μπορεί να την αφορούσε.

«Η Αμάντα... είπε στην γιαγιά σου ότι απαλλαγήκαμε από τις Δυνάμεις μας. Δεν το μετέφερε στο Συμβούλιο των Γηραιών. Το κράτησε μυστικό απ' όλους. Αυτό που έκανε όμως, ήταν να μας “εξορίσει” από το Μπέικερσφιλντ» είπε ο Τζορτζ.

«Η Αμάντα Σίμονς δεν ήταν πάντα Σκοτεινή;»

«Όχι ήταν μια από τις καλύτερες Φωτεινές. Η γιαγιά σου ήθελε να την προωθήσει για Αρχηγό αλλά όταν έμαθα ότι της τα είπε όλα μάλωσα μαζί της και λίγες μέρες μετά την Αποφοίτηση έγινε Σκοτεινή. Υποθέτω θεώρησε τη μετάβαση της σε Σκοτεινή ως τη σωστή τιμωρία, παρ’ όλα αυτά εγώ την έχω συγχωρήσει» είπε η μητέρα της, μη μπορώντας να κρύψει την πικρία της.

«Αφού η γιαγιά σας είχε εξορίσει πώς γυρίσαμε πίσω;»

Ο Τζορτζ χαμογέλασε, κοιτάζοντας γλυκά την Έμιλι.«Νομίζω πως μαλάκωσε όταν της είπαμε ότι γεννήθηκες εσύ. Δεν ήρθε στον γάμο... ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε, αλλά όταν της είπαμε ότι έχει πλέον μια εγγονή, μας ζήτησε να γυρίσουμε πίσω».

«Θα μπορούσατε να μου το είχατε πει» είπε με μια δόση απογοήτευσης η Έμιλι. «Γιατί δεν το κάνατε;»

Η Αλίσια χαμήλωσε το βλέμμα γεμάτη ντροπή. «Γιατί φοβόμασταν ότι θα μας κατηγορούσες για αυτά που συμβαίνουν».

«Ποτέ δεν θα το έκανα αυτό. Ειδικά όταν έχω προσπαθήσει κι εγώ να απαλλαγώ από τις Δυνάμεις μου».

Έμειναν σιωπηλοί για λίγα δευτερόλεπτα.

«Δεν είναι δικό μου το μυστικό, για αυτό και δεν θα το πω σε κανέναν» είπε ενώ σηκωνόταν. «Πρέπει να πάω πάνω για να διαβάσω».

Έκλεισε την πόρτα του δωματίου της και κάθισε στο κρεβάτι της σκεπτική.

«Υπάρχει κάτι άλλο που δεν μου έχουν πει;» σκέφτηκε.

Αποκλείεται να της έκρυβαν κάτι άλλο, απλά το γεγονός ότι της είχαν αποκρύψει τόσο σημαντικά γεγονότα την έκαναν καχύποπτη.

Rene Rafael