Περίληψη πρώτου βιβλίου
Πέρασαν είκοσι χρόνια ηρεμίας, αλλά ο πόλεμος χτυπά ξανά την πόρτα του Ζέλκεμαρ. Ο βασιλιάς Ντέσμοντ αντιμετωπίζει μια αδικαιολόγητη εισβολή, που δε σκοπεύει να αφήσει ατιμώρητη. Οι Κυβερνήτες της Ένωσης των Συντεχνιών δε συμφωνούν για το αν θα πρέπει να βοηθήσουν τον Βασιλιά. Καθένας τους έχει τους δικούς του λόγους για να εμπλακεί στον πόλεμο, αλλά οι φωνές που αρνούνται είναι ηχηρές. Όλα αυτά συμβαίνουν όσο η Αλάρυα, μια νεαρή κοπέλα προικισμένη με τη δύναμη του Νερού, αναζητά τα Κλειδιά του Τιτάνα, μιας πανάρχαιας φυλακής που δεν πρέπει να ανοίξει. Σύντομα, θα ανακαλύψει πως έχει φίλους, φίλους που δε γνώριζε, φίλους που είναι δεμένοι μαζί της στην ίδια μοίρα: να προστατέψουν τον κόσμο της Λανιακέα από τη φρίκη που αναδύεται στο αρχαίο βουνό.
Περίληψη δεύτερου βιβλίου
Ο κόσμος της Λανιακέα ξαναζεί τους εφιάλτες του παρελθόντος, όσο οι Φύλακες προσπαθούν να γιατρέψουν τις πληγές τους. Έρχεται η ώρα να πληρωθεί το τίμημα κάθε επιλογής. Σκορπισμένοι και τσακισμένοι από την τελευταία τους ήττα, οι Έξι Φύλακες των Στοιχείων καλούνται να αντιμετωπίσουν πλέον ανοιχτά τους Τρεις Αθάνατους και τις στρατιές τους, που έρχονται έτοιμοι να διεκδικήσουν την απόλυτη δύναμη.
Ο Σπύρος Κιορσάββας γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στη Δράμα. Είναι ημιφιλόλογος, με πάθος για την αγγλική γλώσσα, τα anime, τη φαντασία και τα αστεία πολικού ψύχους. Έχει γράψει τα τρία από τα τέσσερα βιβλία της σειράς “Το Χρονικό της Λανιακέα” και μια μικρή συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Συμπαίκτες στην Ίδια Σκακιέρα”. Έχει δουλέψει ως περιπτεράς, συνοδός Α.Μ.Ε.Α., βοηθός κουζίνας και βενζινοπώλης και η αγαπημένη του ασχολία είναι να μελετά τον άνθρωπο και τη σχέση του με τις γάτες.
1. Να σου κάνουν σπόιλερ για το τέλος κάθε βιβλίου όταν
ξεκινάς να το διαβάζεις ή να μην μαθαίνεις ποτέ πλήρως τι συνέβη;
Ξεκάθαρα το δεύτερο! Τι λόγο έχω να το διαβάσω μετά; Είναι σαν να σου λένε “ετοιμάσαν τα παιδιά
πάρτι-έκπληξη για σένα, παίξ’ το έκπληκτος”. Ε, δε ξενερώνεις λίγο;
2. Θα προτιμούσες να ξεχάσεις την πλοκή του βιβλίου που γράφεις ή τους χαρακτήρες;
Ουφ… Να ξεχάσω την πλοκή. Με τους χαρακτήρες δένομαι περισσότερο. Μπορώ να τους βάζω να παίζουν χαρταετομαχίες σε κάποιο άλλο βιβλίο, οπότε it’s ok, I guess.
3. Ο δολοφόνος να είναι πάντα ο μπάτλερ ή ένας χαρακτήρας
που εμφανίστηκε στο τελευταίο κεφάλαιο;
Στη δεύτερη περίπτωση μένω με την κλασσική απορία “τίνος είσαι εσύ;” Οπότε
προτιμώ έναν established χαρακτήρα, όχι τον ξεκάρφωτο θείο που απαιτεί να τον
θυμάμαι, ενώ έχω να τον δω από τα 2 μου.
4. Να είναι όλα τα ονόματα χαρακτήρων κοινότυπα ή εξαιρετικά ιδιαίτερα;
Ανάλογα. Αν είναι ονόματα του τύπου “Ασπάλαθος Σταυρικοσαυρίδης”, τότε καλύτερα να τον λένε Μπάμπη Σκέτο τον άνθρωπο…
5. Πρωταγωνιστής που είναι υπερβολικά χαρούμενος ή μονόχνοτος;
Μονόχνοτος. Καμιά φορά, ο υπερβολικά χαρούμενος δεν ξέρει τι του γίνεται. Βέβαια, ο αγαπημένος μου πρωταγωνιστής έβερ είναι ο Monkey D. Luffy, οπότε δε ξέρω πόσο ειλικρινής είμαι τώρα…
6. Παρατραβηγμένη ή κοινότυπη πλοκή;
Κοινότυπη λογική ζω κάθε μέρα. Παρατραβηγμένη παρακαλώ, δυο μερίδες, να πάρω και για το σπίτι.
7. Να γράφεις από εδώ και πέρα μόνο σε χαρτί ή πληκτρολογώντας με ένα μόνο δάχτυλο;
Δε θα προδώσω εγώ την πρόοδο και την επιστήμη! Με τη μύτη θα πληκτρολογώ, αν χρειαστεί!
8. Σειρά βιβλίων με συμμετρία και άσχημα εξώφυλλα ή το αντίθετο;
Το αντίθετο. Τι να την κάνω τη συμμετρία, αν το εξώφυλλο δε βλέπεται;
9. Να λείπει μία σελίδα από σημαντικό σημείο ή να λείπουν πέντε σελίδες από την αρχή;
Επειδή είμαι κακός άνθρωπος, να λείπει μια σελίδα από σημαντικό σημείο!
10. Να χάσεις τα πρώτα πέντε κεφάλαια του βιβλίου ή όλες τις διορθώσεις;
Όλες τις διορθώσεις. Μπορεί τα πέντε πρώτα κεφάλαια να τα έγραψα πριν εξήντα επτά χρόνια και να μη θυμάμαι τίποτα. Οι διορθώσεις είναι και δουλειά του επιμελητή * laughs in evil *.
11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου οι αναγνώστες;
Αν δεν έχουν τον αριθμό μου, κάτι που εύχομαι γιατί είμαι Millennial και δε σηκώνω ποτέ τηλέφωνα, μπορούν να με βρουν στο Facebook (Spyros Kio), Instagram (spyroskio) και να ανάψουν της φρυκτωρίες σε οποιαδήποτε ανατολική κορυφή. Θα είμαι εκεί, τρώγοντας ποπ κορν.