Το Πεπρωμένο του Ραθ είναι το πρώτο μέρος της ομότιτλης σειράς, που ανήκει στο είδος της υψηλής φαντασίας (high fantasy). Ο Ραθ, ένας στρατιώτης, «ξυπνά» στα μισά μιας μάχης βαριά τραυματισμένος και αποπροσανατολισμένος. Οι μνήμες του φαίνεται να έχουν χαθεί για κάποιον ανεξήγητο λόγο. Το μόνο που θυμάται είναι πως το ξίφος τον ολοκληρώνει. Ήδη από τις πρώτες σελίδες, περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν και ο Ραθ καλείται να ανακαλύψει ποιος ήταν, για να μπορέσει να γίνει αυτός που πρέπει, ώστε να εκπληρώσει το πεπρωμένο του. Μια ιστορία γεμάτη φαντασία και περιπέτεια σ’ έναν κόσμο που ανακαλύπτουμε μαζί με τον ίδιο τον πρωταγωνιστή.
Ξεκινώντας, θα ήθελα να αναφερθώ στη βασική πλοκή, η οποία θα λέγαμε δεν ξεφεύγει από τα κλισέ του είδους. Ένας πρωταγωνιστής με μεγάλη δύναμη, που δε γνωρίζει αρκετά, ξεκινά ένα ταξίδι στο άγνωστο, ώστε να εκπληρώσει ένα πεπρωμένο που πριν λίγο καιρό δε γνώριζε καν. Όμως ο συγγραφέας καταφέρνει να διαφοροποιηθεί μέσω του συστήματος μαγείας και της ενδιαφέρουσας κοσμοπλασίας/γεωγραφίας του κόσμου που έπλασε με μεράκι. Στα θετικά θα κατέτασσα και τους διαλόγους, που είναι αρκετά ρεαλιστικοί, και την αφήγηση σε ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου. Οι χαρακτήρες παρουσιάζουν ενδιαφέρον και το μικρό μέγεθος του βιβλίου το καθιστούν ένα γρήγορο ανάγνωσμα, που κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Συνολικά, παρά την άγουρη ακόμη (σε σημεία) γραφή, τα θετικά στοιχεία μού κράτησαν το ενδιαφέρον. Ο κόσμος του Λευτέρη Ευαγγελινού έχει πολλά ακόμη να δώσει.
Ο Ραθ με τους συνοδοιπόρους του χαράζουν την πορεία τους στα μυστήρια Όρη της Νίραμαρ, εκεί που οι μύθοι λαμβάνουν σάρκα και οστά. Εκεί, το πεπρωμένο του ηχεί σαν βροντερή καμπάνα, που τον φέρνει ακόμα πιο κοντά στο τέλος. Πιο κοντά στην εκπλήρωση της προφητείας που σμίλευε τα γεγονότα του κόσμου επί χίλια χρόνια, μέχρι να χαράξει το μονοπάτι της αναγέννησής του.
Στο Κέρμιν, ο στρατηγός Σίσταρ σηκώνει το λάβαρο της ανθρωπότητας ενάντια στον Δημιουργό. Η ήπειρος παλεύει να ακολουθήσει τις ραγδαίες αλλαγές, αλλά η παλίρροια της νέας εποχής κινδυνεύει να τους πνίξει όλους. Φως και σκοτάδι. Αγάπη και μίσος. Πίστη και προδοσία. Ειρήνη και πόλεμος. Η νέα εποχή πρέπει να τα δει όλα για να κλείσει τα μάτια της ξανά.
Αγαπητοί αναγνώστες, μην ανησυχείτε, δε θα δείτε σπόιλ. Έχω γίνει expert μετά από τόσες διπλές και τριπλές παρουσιάσεις πλέον. This is a safe zone.
Στο δια ταύτα.
Το δεύτερο βιβλίο βρίσκει τον Ραθ ξανά στον δρόμο, αφού το ταξίδι του προς τη γνώση και την εκπλήρωση της προφητείας έχει μόλις ξεκινήσει. Με συνοδοιπόρο τον Συν, αλλά και νέους χαρακτήρες που έρχονται στο προσκήνιο και προστίθενται στην ομάδα, παλεύει με νέες δυνάμεις, αμφιβολίες, κινδύνους και με τον ίδιο του τον εαυτό, ώστε να μπορέσει να σταθεί ενάντια στον Δημιουργό.
Το δεύτερο βιβλίο της σειράς: Το Πεπρωμένο του Ραθ είναι αισθητά μεγαλύτερο από το πρώτο, περίπου τριπλάσιο, και αυτή η επιλογή έδωσε τον απαραίτητο χώρο και χρόνο στους χαρακτήρες του Λευτέρη Ευαγγελινού να εξελιχθούν. Αρχικά, με τις νέες προσθήκες χαρακτήρων και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, περισσότερες πτυχές τους ήρθαν στο φως. Αυτό είχε ως συνέπεια οι χαρακτήρες να γίνουν πιο ενδιαφέροντες, αληθοφανείς και τρισδιάστατοι. Δεν είναι μόνο φίλοι, είναι και σύντροφοι, θεοί, οικογένεια, γνωστοί και άγνωστοι.
Εκτός από τους χαρακτήρες, των οποίων την εξέλιξη παρακολούθησα με ευχαρίστηση, μου άρεσε επίσης η κοσμοπλασία. Παρ' ότι δεν είμαι φαν της περιγραφής, το οποίο ωστόσο είναι πολύ χαρακτηριστικό του είδους, μου άρεσε που έμαθα περισσότερα για τον κόσμο του συγγραφέα, ο οποίος είναι καλοδομημένος. Η συσχέτιση του φωτός με το καλό στον συγκεκριμένο κόσμο ανατρέπεται, το ίδιο και η έννοια του δημιουργού όπως την ξέρουμε, κάτι που μου κέντρισε σίγουρα το ενδιαφέρον.
Το δεύτερο βιβλίο φαίνεται να προετοιμάζει ήδη το τέλος που έρχεται αφού οι χαρακτήρες μετά τα ταξίδια τους και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις είναι πιο έτοιμοι και δυνατοί να αντιμετωπίσουν το μεγάλο κακό που έρχεται. Τα πρώτα κεφάλαια της προφητείας έχουν εκπληρωθεί και το φινάλε πλησιάζει.
Συνολικά, το δεύτερο βιβλίο "πατάει" πιο σταθερά στα πόδια του. Παρ' ότι κυλάει αρκετά αργά, η δράση ενδιάμεσα, η εξέλιξη των χαρακτήρων και η κοσμοπλασία δίνουν στον αναγνώστη ένα αρτιότερο αποτέλεσμα από ό,τι το πρώτο βιβλίο. Αναμένω με ανυπομονησία τον επίλογο της τριλογίας.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_S-Y9fXzqLpfociDObwL3EVY4uqMNo-MZIhHwC4WwrK9mVSddQ_bm5phaTfeuMuxjj6jiSWxiIaX1lnHW6gdsOIBQnTOqBgGYfFEC3ybURlmMvkzdTXG4trKhjDkH9o870Rq4Fz48U8Lu3wl0zb4-kJhUVfu8dxr4QHqTQ-i8vz7QtFsIjYq5kgeLhTy1/s320/fa91cb_4f4c88df484e4bf19e99ae6769d5883f~mv2.webp)
Άντε τώρα να πω εγώ το οτιδήποτε χωρίς να πετάξω σπόιλ. Ας το αποδεχτούμε, είναι πρακτικά αδύνατο αλλά υπόσχομαι θα είμαι προσεκτική.
Το τέκνο της Λύτρωσης ολοκληρώνει την τριλογία "Το πεπρωμένο του Ραθ" με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η ιστορία ξεκίνησε έχοντας τον Ραθ στο επίκεντρο, ενώ όσο προχωράμε βλέπουμε πως ο "εκλεκτός" είναι μία έννοια σχετική. Σημασία έχουν πολλές οι άνθρωποι που τον πλαισιώνουν, τον ακολουθούν, τον στηρίζουν και πιστεύουν στον σκοπό του.
Το βιβλίο έχει διαφορετικές οπτικές και έτσι έχουμε μια πιο σφαιρική εικόνα. Ακολουθούμε τις σκέψεις και το ταξίδι πολλών χαρακτήρων, δενόμαστε και τους γνωρίζουμε. Αποκτούμε ακόμα πιο σαφή εικόνα του κόσμου, ενώ το παρελθόν ξετυλίγεται και όλα αποκαλύπτονται. Η ολοκλήρωση της προφητείας ζυγώνει και δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Η μάχη με τον δημιουργό έχει ήδη ξεκινήσει.
Αυτό το βιβλίο είναι το πιο ισορροπημένο από τα τρία και φαίνεται η εξέλιξη της πένας του συγγραφέα. Ο ρυθμός είναι πιο σωστός, οι περιγραφές τόσο όσο και ο αφηγητής ο πιο κατάλληλος, για να μας επιτρέψει να μπούμε στο μυαλό όλων αλλά και να εστιάσουμε στον καθένα ξεχωριστά. Απόλαυσα ιδιαίτερα το ταξίδι στους νέους τόπους, τις ιστορίες από το παρελθόν και τη φιλοσοφία του κόσμου, που ξετυλίχθηκε στο 100%. Το βιβλίο με έκανε να κλάψω και να γελάσω και ίσως να θέλω να στραγγαλίσω λίγο τον συγγραφέα. Τα κλασικά, δηλαδή.
Η ιστορία τελειώνει εδώ αλλά οι χαρακτήρες συνεχίζουν να υπάρχουν ως αυθύπαρκτες οντότητες και συχνά αναρωτιέμαι πώς είναι η συνέχεια του ταξιδιού τους εκτός σελίδων.
Συνολικά, πρόκειται για μια ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ τριλογία γεμάτη φαντασία, ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία, ισορροπημένο κόσμο και προσιτούς χαρακτήρες. Την προτείνω στους λάτρεις του είδους.
Έλενα Παπαδοπούλου