Πόσα να αντέξει ένας άνθρωπος, Χένρι; Πόσα κύματα να αντέξει ο ψυχικός του κόσμος; Η ψυχή μας φθείρεται σαν τον βράχο που στέκει ακίνητος στη θάλασσα. Νομίζεις ότι είναι σταθερός και ισχυρός, ένα σίγουρο έδαφος. Όμως φθείρεται και διαβρώνεται σιγά σιγά, απελπιστικά αργά και τόσο αμετάκλητα κάτω από το θαλασσινό νερό…» Ο ψυχίατρος Χένρι Κουέντους δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε στα πιο σκοτεινά του όνειρα τι θα ανακάλυπτε στο Νησί των Οστών, στο οποίο κλήθηκε να υπηρετήσει ως ο ευνοούμενος διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής της μυστηριώδους λαίδης Σκάρλετ Ντι Νότσε. Μια απόφαση που θα σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του, αποκαλύπτοντας τα μυστικά του μικρού νησιού στη λιμνοθάλασσα της κοσμοπολίτικης Βενετίας. Μια γοτθική ιστορία αγάπης και τρόμου, δράματος και φαντασίας στο πιο στοιχειωμένο νησί του κόσμου, την Ποβέλια.
Η Μαίρη Βούλγαρη γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην επαρχία ως και τα φοιτητικά της χρόνια. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Η έμφυτη αγάπη της για τη λογοτεχνία και ειδικότερα για τη λογοτεχνία φαντασίας και τρόμου συντέλεσε στη συγγραφή μικρών διηγημάτων και ιστοριών φαντασίας και τρόμου, ενώ για περίπου ένα χρόνο αρθρογραφούσε στο διάσημο Blog “The Daily Owl”. Η συγγραφή ιστοριών και μυθιστορημάτων αποτελούσε και αποτελεί τις αγαπημένες της ασχολίες καθώς ανέκαθεν γοητευόταν από τους κόσμους του φανταστικού. Το 2016 πήρε μέρος στον διαγωνισμό του Iwrite –Ζόμπι στην Ελλάδα– όπου και διακρίθηκε με το διήγημα «Μαύρο Αίμα». Από τον Ιούλιο του 2017 και μετά συμμετέχει ως αρθρογράφος στο site του φανταστικού “Will o’ wisps”. Μάλιστα, στα πλαίσια των δράσεων του site συμμετείχε στη δεύτερη ανθολογία με τίτλο «Του Χειμώνα Ψίθυροι» με την ιστορία επικής φαντασίας «Ο Καβαλάρης του Ανέμου». Το 2019 πήρε μέρος στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό του λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος» όπου το διήγημά της «Η ελεύθερη σκλάβα» διακρίθηκε και απέσπασε το πρώτο βραβείο στο είδος του αστυνομικού διηγήματος.
Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο σου.
Εκτυλίσσεται σε μια από τις πιο στοιχειωμένες τοποθεσίες του κόσμου, το νησί Ποβέλια στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας. Πρόκειται για την ιστορία ενός ψυχιάτρου, του Χένρι Κουέντους, ο οποίος καλείται να μετακομίσει μαζί με την οικογένεια του στο νησί και να αναλάβει τα καθήκοντα του διευθυντή, ανακαλύπτοντας ωστόσο και αποκαλύπτοντας καλά κρυμμένα και δυσβάσταχτα μυστικά με δυσμενείς συνέπειες για όλους.
Ποια είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσής σου και τι σε έκανε να ξεκινήσεις τη συγκεκριμένη ιστορία;
Με ενέπνευσε η τραγική πραγματικότητα της Ποβέλια που είναι ένας τόπος καταραμένος και απόκοσμος. Η Ποβέλια αποτέλεσε ένα νησί μίασμα για την Βενετία τον καιρό της Μαύρης Πανώλης, ένα νησί στο οποίο χιλιάδες άνθρωποι εστάλησαν για να ζήσουν τις τελευταίες τους στιγμές. Το όνομα του βιβλίου «Το νησί των οστών» δεν επιλέχθηκε τυχαία καθώς το νησί χρησιμοποιήθηκε για την καύση των νεκρών. Μάλιστα το έδαφος της Ποβέλια αποτελείται κατεξοχήν από ανθρώπινη τέφρα και οστά, ενώ οι ψαράδες αποφεύγουν να ρίχνουν τα δίχτυα τους στη θαλάσσια περιοχή από φόβο μην αλιεύσουν ανθρώπινα οστά.
Η φρικτή ιστορία της Ποβέλια δεν σταμάτησε μόνο εκεί. Κατά τον 20ο αιώνα χτίστηκε ένα ψυχιατρικό άσυλο στο νησί, με τον επικεφαλή γιατρό να διεξάγει απάνθρωπες και φρικιαστικές θεραπείες στους ασθενείς του. Όλα αυτά τα αληθινά γεγονότα σε συνδυασμό με φανταστικά αλλά και σκοτεινούς μύθους και θρύλους με ενέπνευσαν έτσι ώστε να αρχίσω την συγγραφή του Νησιού των Οστών, του πρώτου μου ολοκληρωμένου λογοτεχνικού έργου.
Αν μπορούσες, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;
Να γράφω όσο περισσότερο μπορώ. Να διαβάζω ακόμα περισσότερο και να μην διστάζω να διορθώνω και να ξεκινώ από την αρχή ένα αδύναμο κείμενο.
Τι λογοτεχνικό είδος σού αρέσει να διαβάζεις και ποιο προτιμάς όταν γράφεις;
Ως αναγνώστρια αγαπώ να διαβάζω μαγικό ρεαλισμό, επική φαντασία και τρόμο. Ως συγγραφέας προτιμώ να γράφω φαντασία και τρόμο, ενώ θέλω πολύ να γράψω και επική φαντασία κάποια στιγμή στο προσεχές μέλλον.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο σημαντικό σε μια ιστορία; Ο πρωταγωνιστής, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες ή ο ανταγωνιστής;
Πιστεύω ότι σε μια ιστορία όλοι οι χαρακτήρες είναι σημαντικοί. Μάλιστα οι δευτερεύοντες χαρακτήρες μπορούν να κρύβουν εκπλήξεις και να είναι ουσιαστικά εκείνοι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές ενός έργου.
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να γράφεις;
Θυμάμαι ότι από τα γυμνασιακά μου χρόνια ένιωθα την επιθυμία να γράφω φανταστικές ιστορίες κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Οι μύθοι , οι θρύλοι και οι τρομακτικές ιστορίες με μάγισσες, φαντάσματα και τρομακτικά πλάσματα πάντα με σαγήνευαν και μου διέγειραν την φαντασία.
Επίλεξε ένα: τι είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;
Δεν θα μπορούσα να επιλέξω ανάμεσα στα τρία. Ένα καλό βιβλίο απαιτεί αυξημένη ικανότητας γραφής, αποτύπωσης μιας ιδέας σε μια ολοζώντανη ιστορία που ζει και αναπνέει σε ένα ολοκληρωμένο βιβλίο. Η φαντασία είναι μέγιστο προτέρημα φυσικά, η πρωτοτυπία ενός έργου έγκειται στο πόσο ευφάνταστος και τολμηρός θα είναι ένας συγγραφέας να καταπιαστεί με αυτό. Όσο για την σκληρή δουλειά αυτό είναι δεδομένο και όποιος επιλέγει να γίνει συγγραφέας καλό είναι να μην είναι λιπόψυχος, αλλά γενναίος, επίμονος και υπομονετικός και ανοιχτός σε νέες ιδέες.
Γιατί γράφεις;
Διαβάζοντας τους αρχαίους ελληνικούς μύθους, τις λαϊκές παραδόσεις για ξωτικά και νεράιδες των τόπων μας, πάντα σαγηνευόμουν από τις ιστορίες. Πάντα είχα αναπτυγμένη φαντασία ως παιδί και χαίρομαι που σαν ενήλικας βρήκα έναν τρόπο να τη διοχετεύσω. Όπως είχε πει και η αείμνηστη Ursula LeGuin, «Ο δημιουργικός ενήλικας είναι το παιδί που επιβίωσε».
Γράφω επειδή νιώθω ότι αυτό μου ταιριάζει περισσότερο από το οτιδήποτε. Για χρόνια έγραφα για μένα, για να ξορκίσω φόβους, δισταγμούς, για να εξευμενίσω αδυναμίες, να τις μετουσιώσω σε αρετές. Η οποιαδήποτε μορφή τέχνης είναι ένα είδος ίασης, μια εσωτερική ανάγκη που πρέπει να την αγκαλιάζεις χωρίς να την καταπνίγεις.
Πρότεινε ένα βιβλίο που θεωρείς ότι πρέπει να διαβάσει κάθε συγγραφέας και ένα κάθε αναγνώστης.
Σίγουρα κάθε συγγραφέας ή καθένας που φιλοδοξεί να γίνει συγγραφέας θα πρέπει να διαβάζει συνεχώς και τα πάντα σχεδόν, ή τουλάχιστον τα είδη που τον ενδιαφέρουν. Εξαρτάται με τι είδος καταπιάνεται κανείς. Αν επέλεγα κάποιον εκπρόσωπο του μαγικού ρεαλισμού θα επέλεγα την Ιζαμπέλα Αλιέντε και Το Σπίτι των Πνευμάτων. Εάν κάποιος αγαπά την φαντασία τα αθάνατα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας είναι απαραίτητα (δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα- η σημασία τους είναι τεράστια). Εάν κάποιος αγαπά να γράφει λογοτεχνία επικής φαντασίας τότε σίγουρα το αριστουργηματικό έργο του Τόλκιν και τέλος για τους λάτρεις του τρόμου σαν και εμένα ό, τι πέσει στα χέρια σας από Πόε, Λάβκραφτ και Στόκερ, επιβάλλεται.
Όσο για τον αναγνώστη φυσικά και ισχύουν όλα τα παραπάνω. Σας προτρέπω ασφαλώς να επιλέγετε να διαβάσετε και νέους συγγραφείς φαντασίας και τρόμου, Έλληνες και ξένους. Να εμπιστευτείτε έργα νέων δημιουργών και να αφεθείτε να παρασυρθείτε από τις ιστορίες τους που θα σας αποζημιώσουν με τον καλύτερο τρόπο. Αν πρέπει να πω ένα βιβλίο που ξεχώρισα αυτή τη χρονιά θα πω δύο, το Mexican Gothic της Silvia Moreno-Garcia και το Η εποχή των Τυφώνων της Φερνάντα Μελτσορ.
Τι πρέπει να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Μια δύσκολη ερώτηση με μια σχετικά εύκολη απάντηση. Ναι προφανώς και θα προσπαθήσω να γράφω όσο μπορώ περισσότερο και να εμπλουτίζω τις εμπνεύσεις μου με νέες ιδέες, ταξίδια και αναγνώσματα. Στην παρούσα φάση μπορώ να πω ότι ετοιμάζω ήδη μια τριλογία σε πρώιμη μορφή στο μεγαλύτερο μέρος της με άγνωστη ημερομηνία ολοκλήρωσης και έκδοσης. Πρόκειται για ιστορίες φαντασίας που θα εκτυλίσσονται την Ύστερη Αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και τον 20ο αιώνα και θα αφορούν μια χαμένη γενιά ιερειών και μαγισσών με κοινή καταγωγή. Επίσης, ευελπιστώ να ολοκληρώσω σύντομα μια καινούργια γοτθική ιστορία με στοιχεία αστυνομικού θρίλερ που εκτυλίσσεται στη μποέμικη Γαλλία του 1895. Μεταξύ άλλων υπάρχουν πολλές ιδέες τις οποίες κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρω να τους δώσω σάρκα και οστά είτε σε διηγήματα είτε σε μυθιστορήματα.
Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι αναγνώστες μαζί σου;
Οι αναγνώστες μπορούν να επικοινωνήσουν είτε μέσω της σελίδας μου στο fb: Μαίρη Α. Βούλγαρη- Mary A. Voulgari είτε μέσω του Instagram: mary_a_voulgari με προσωπικό μήνυμα.