γδέρνουν τα σωθικά μου
σιγά σιγά τ' αλάτι με τρώει από μέσα.
Κουφάρι με αφήνει.
Σε ζεστές χρυσαφένιες αμμουδιές η θάλασσα με ξεβράζει.
Κάθε κόκκος άμμου ο χρόνος που περνώ μακριά σου.
Τους μετρώ υπομονετικά, μα ποτέ τους δεν τελειώνουν.
Τώρα,ο ήλιος μου καίει το κορμί,ο άνεμος χάμω με ρίχνει. Άλλο δεν υπομένω.
Ραφαηλία Μπούσουλα