«Ο φωτογράφος της Βαλένθια» ξεκινάει με μια σκηνή από το παρελθόν, η οποία βάζει για τα καλά στο κλίμα του βιβλίου, αφού του γεννά πολλές απορίες και τον κάνει να αλλάξει σελίδα, για να μάθει τι έγινε. Η βασική ιστορία ξεκινάει λίγο χρόνια μετά, που ο αναγνώστης βλέπει ξανά την Εστέλ, αυτήν τη φορά με τις βαλίτσες στο χέρι. Αφού έχει χάσει τη δουλειά της ως δημοσιογράφος καλύπτοντας μια φίλη της, αποφασίζει να γυρίσει στο πατρικό της και να προσπαθήσει να βρει τρόπο να εξιλεωθεί και να βρει μία νέα δουλειά. Ωστόσο, η επιστροφή στο σπίτι δεν είναι ανώδυνη. Οι σχέσεις με την οικογένειά της είναι τεταμένες, ιδιαίτερα η σχέση της με τη μητέρα της. Εκτός αυτού, ένας μυστηριώδης φωτογράφος, που αφήνει φωτογραφίες σε όλη την πόλη, εξιτάρει την Εστέλ, η οποία πιάνει δουλειά σε ένα τοπικό περιοδικό και ξεκινάει να ξετυλίγει το μυστήριο της ταυτότητάς του. Όμως, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται! Πρόσωπα από το παρελθόν αλλά και καινούριες γνωριμίες περιπλέκουν τα πράγματα και η Εστέλ θα βρεθεί αντιμέτωπη με σκοτεινά μυστικά του παρελθόντος.
«Ο φωτογράφος της Βαλένθια» είναι ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει μυστήριο και ρόμανς σε σωστές δόσεις, το οποίο παρά τα κλισέ, που δεν έχει καταφέρει να αποφύγει, καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη και να τον κάνει να συμπαθήσει τους χαρακτήρες και να αγωνιά για τη μοίρα τους. Το βιβλίο χάρη στο μέγεθός του αλλά και στη σωστή επιλογή σκηνών και πληροφοριών διαβάζεται γρήγορα και δεν κάνει «κοιλιά». Επίσης, σε αντίθεση με αρκετά βιβλία του είδους και μη, δεν είχε κακά πρότυπα και κακές συμπεριφορές, που έμειναν ατιμώρητες ή «επικροτήθηκαν» από τη συγγραφέα ή τους χαρακτήρες, το οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα.
Έχοντας
γνωρίσει την Ευριδίκη μέσα από το βιβλίο της Αύρα, που υπάρχει στο μπλογκ μας,
μπορώ να πω ότι η γραφή έχε βελτιωθεί, όπως και η ικανότητά της να ξετυλίγει
την πλοκή της ιστορίας. Αναμένω την επόμενη ιστορία.
Συνολικά, το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και γρήγορα, κρατά την αγωνία σε σταθερά επίπεδα και συνδυάζει αρμονικά μυστήριο και ρόμανς.
Έλενα Παπαδοπούλου