Αυτό που προσπαθώ να φωνάξω μέσα από το κείμενο είναι οι σκέψεις των ανθρώπων αυτών που μένουν κλεισμένες μέσα τους, επηρεασμένες από τις χειριστικές και πολύ ισχυρές τους αισθήσεις, αλλοιώνοντας τη λογική αλλά και το συναίσθημα. Ακόμη περισσότερο όταν τα βιώματα της πρώιμης ηλικίας έχουν πολλά κενά ή είναι στιγματισμένα. Μετά έρχεται η σιωπή.
Η ένατη ηρωίδα, η Άνια, δε βιώνει αυτή την εμπλοκή. Ζει και κινείται σε δικά της πλαίσια. Απαθανατίζει τις ζωές των άλλων. Βλέπει καθαρά. Κινείται ελεύθερη ανάμεσά τους.
Οι ήρωες του βιβλίου: Η Πηνελόπη και ο Οδυσσέας, η Ευρυάλη και ο Ερωτόκριτος, η Ρέα και ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Ορφέας. Τέσσερα ζευγάρια, τέσσερις παράλληλες ζωές. Και η Άννια, η ελεύθερη, αδέσμευτη, ανεξάρτητη που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμπλέκεται στις ζωές τους. Η συγγραφέας, με τρόπο ποιητικό θα έλεγε κανείς, περιγράφει τις ζωές τους: την αγάπη, την τρυφερότητα, τους έρωτες, τις προδοσίες... Διαβάζοντας νοιώθεις και πολύ περισσότερο βιώνεις τα συναισθήματα, τις αγωνίες, τις χαρές και τις λύπες των ηρώων.
Όλα τα γεγονότα περιγράφονται με βάση το συναίσθημα. Η φύση έχει ψυχή· η θάλασσα και το βουνό συνομιλούν με τους πρωταγωνιστές. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο. Η πλοκή αβίαστη, ρέει ακατάπαυστα, η γλώσσα απλή, καθημερινή. Ένα πολύ αξιόλογο έργο, που πρέπει να διαβάσετε.
Καλομοίρα Αναστασίου