Έξι σύντομες ιστορίες που προσκαλούν τον παράξενο ταξιδευτή να αναγνωρίσει την απόκοσμη σύνδεσή τους.
Αρχέγονοι θρύλοι και δεισιδαιμονίες από τη μεσαιωνική Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη συναντούν τη σκοτεινή μεσογειακή λαογραφία μέσα από τις πρωτότυπες αφηγήσεις οικείων παραμυθιών.
Οι Φριχτές ιστορίες από το Δάσος της Μυρμηγκόρραχης μας συνοδεύουν σε άδεια μισοφωτισμένα μονοπάτια, πλάι σε μολυσμένα νερά, ανάμεσα σε υγρές, νοσηρές αύρες. Και μας οδηγούν σε εκείνα τα μέρη που ακούγαμε στις καταχθόνιες αφηγήσεις και κανείς μας δεν τολμούσε ποτέ να επισκεφτεί. Κι όχι άδικα…
Το Δάσος της Μυρμηγκόρραχης (από τον συγγραφέα του Τα Βουνά πριν την Ανατολή) το γνώρισα πρώτη φορά μέσα από τη συλλογή διηγημάτων And they lived happily ever after? που εκδόθηκε πριν από λίγους μήνες και ήδη μετράει δύο επανεκδόσεις. Όταν το κείμενο έπεσε στα χέρια μου, παρ' ότι δεν είχε πάρει ακόμη την τελική του μορφή, αναγνώρισα μέσα του όλα τα στοιχεία ενός καλού διηγήματος. Με υπέροχο και λυρικό λόγο, ο συγγραφέας καταφέρνει να παντρέψει λαογραφία και παραμύθια, ατμόσφαιρα και τρόμο σε σωστές αναλογίες.
Και ουσιαστικά, όσα προανέφερα για το ένα διήγημα που θα βρείτε και στη συλλογή μας, ισχύει για ολόκληρο το βιβλίο, που αριθμεί 6 διηγήματα (και ένα παράρτημα - όσοι με παρακολουθείτε, ξέρετε πόσο τα αγαπάω). Πρόκειται για ένα έργο που παντρεύει retellings, μύθους, λαογραφικά στοιχεία και τρόμο κάτω από το λευκό φως του φεγγαριού και το πλούσιο φύλλωμα των δέντρων του δάσους της Μυρμηγκόρραχης. Ο χρόνος είναι μπερδεμένος, πρόσωπα και ιστορίες πλέκουν έναν ιστό, και ο αναγνώστης αναγνωρίζει τελικά την αρχή, τη μέση και το τέλος των χαρακτήρων μέσα από παράλληλες διηγήσεις και πολλούς πρωταγωνιστές.
Ετοιμαστείτε να μπείτε σε ένα δάσος όπου κυριαρχούν μυστηριώδη και επικίνδυνα πλάσματα. Όπου οι ήχοι άλλοτε παύουν και άλλοτε κουφαίνουν. Εκεί όπου πνεύματα και άνθρωποι συναντιούνται.
Ένα βιβλίο-σφηνάκι που διαβάζεται ιδανικά μια κρύα νύχτα του χειμώνα μπροστά στο τζάκι.
Έλενα Παπαδοπούλου