Συνέντευξη με τον Λευτέρη Ευαγγελινό

Στο σκοτάδι, όπου γεννιέται ο φόβος,
ένα αστέρι πέφτει, για να σου δώσει ελπίδα.

Μια ανάσα πριν τον ερχομό του αφιλόξενου, ζοφερού χειμώνα, μία οικογένεια πασχίζει να επιβιώσει. Ο Γιώργος αναζητά το κουράγιο και τη δύναμη να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, όταν μία απρόσμενη απειλή τού χτυπά μοχθηρά την πόρτα. Το παρελθόν αναδύεται, αστικοί μύθοι και δοξασίες αναβιώνονται και τα λεπτά όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας μπερδεύονται. Καθώς το φως χάνεται γύρω του, το δάσος τον κυκλώνει.
Ο Γιώργος πρέπει να παλέψει, για να προστατεύσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει: την οικογένειά του. Ανάμεσα στην απόγνωση και το σκοτάδι, που απειλεί να τον καταπιεί,  ο έναστρος καμβάς του νυχτερινού ουρανού φαίνεται να αποτελεί τη μόνη του ελπίδα προς το φως.

 

 

Ο Λευτέρης Ευαγγελινός γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο με καταγωγή από το Νότιο Πήλιο. Από μικρή ηλικία αγαπούσε τη φαντασία σε κάθε της μορφή. Τα έργα των πατέρων του είδους τού έδωσαν το έναυσμα να βουτήξει και ο ίδιος την πένα του σε φρέσκο μελάνι και να δημιουργήσει τον δικό του κόσμο από την αρχή. Έτσι γεννήθηκε η σειρά ηρωικής φαντασίας «Το Πεπρωμένο του Ραθ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Αρκετά διηγήματα και ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και διακριθεί στα βραβεία Larry Niven των εκδόσεων. Μέσω της λογοτεχνίας, αναζητά την ψυχική του ηρεμία, αλλά και ένα μέσο έκφρασης των βαθύτερων ανησυχιών του.

 

 

 

1. Να σου κάνουν σπόιλερ για το τέλος κάθε βιβλίου όταν ξεκινάς να το διαβάζεις ή να μην μαθαίνεις ποτέ πλήρως τι συνέβη;

Με το πρώτο δεν θα είχα τη διάθεση να διαβάσω τίποτα σχεδόν. Με το δεύτερο τουλάχιστον θα έκανα μία άλφα εικόνα πώς θα μπορούσε να τελειώσει και θα υπήρχε τεράστιος χώρος για debate με φίλους.

2. Θα προτιμούσες να ξεχάσεις την πλοκή του βιβλίου που γράφεις ή τους χαρακτήρες;

Την πλοκή δίχως δεύτερη σκέψη. Οι χαρακτήρες μιλάνε πολύ βαθύτερα μέσα μου.

3. Ο δολοφόνος να είναι πάντα ο μπάτλερ ή ένας χαρακτήρας που εμφανίστηκε στο τελευταίο κεφάλαιο;

Ο Μπάτλερ. Γενικά δε μου αρέσει ιδιαίτερα να βλέπω τελευταία στιγμή ένα σημαντικό πρόσωπο μίας υπόθεσης.

4. Να είναι όλα τα ονόματα χαρακτήρων κοινότυπα ή εξαιρετικά ιδιαίτερα;

Εξαρτάται το είδος. Στο high fantasy σίγουρα μου αρέσει η πρωτοτυπία. Τα κοινότυπα ονόματα με κάνουν να νιώθω παράξενα οικεία και η φαντασία συνήθως σε πάει σε ανεξερεύνητα μέρη και κόσμους.

5. Πρωταγωνιστής που είναι υπερβολικά χαρούμενος ή μονόχνοτος;

Νιώθω πως ο μονόχνοτος μακροπρόθεσμα υποφέρεται ευκολότερα από τον υπερβολικά χαρούμενο.

6. Παρατραβηγμένη ή κοινότυπη πλοκή;

Ως παιδί του fantasy, θα πάω με γερό βήμα προς την παρατραβηγμένη. Στην ανάγκη μας πολλές φορές για πρωτοτυπία, πέφτουμε στην παγίδα της υπερβολής. Με όχι τόσο δυσάρεστα αποτελέσματα πολλές φορές. Η κοινότυπη δεν είναι παρά κοινότυπη.

7. Να γράφεις από εδώ και πέρα μόνο σε χαρτί ή πληκτρολογώντας με ένα μόνο δάχτυλο;

Με ένα δάχτυλο και με κλειστά μάτια άμα λάχει. Όντας παιδί της πληροφορικής έχω ξεχάσει πώς είναι να γράφεις σε χαρτί εδώ και χρόνια.

8. Σειρά βιβλίων με συμμετρία και άσχημα εξώφυλλα ή το αντίθετο;

Τα εκτιμώ και τα δύο, αλλά αν ήταν να επιλέξω θα πήγαινα στα ωραία εξώφυλλα.

9. Να λείπει μία σελίδα από σημαντικό σημείο ή να λείπουν πέντε σελίδες από την αρχή;

Από την αρχή! Θα βγάλω την άκρη από τα υπόλοιπα, αλλά από ένα σημαντικό σημείο δεν θα ήθελα να λείπει ούτε σημείο στίξης.

10. Να χάσεις τα πρώτα πέντε κεφάλαια του βιβλίου ή όλες τις διορθώσεις;

Εφιάλτες είναι και τα δύο. Και μόνο που το σκέφτηκα αγχώθηκα. Οι διορθώσεις επιλέγω. Αν χάσω τα κεφάλαια δεν θα θυμάμαι τα μισά από όσα είχα γράψει. Τις διορθώσεις τις ξαναπερνάω, έχοντας το ίδιο κείμενο.

11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου οι αναγνώστες;

Μπορούν να με βρουν στα παρακάτω social:

Facebook

Instagram