Συνέντευξη με τη Δανάη Ιμπραχήμ

«Η µοίρα, λοιπόν, είναι ανώτερη όλων µας».

«Και κανείς δεν µπορεί να αγνοήσει το κάλεσµά της»

Ένας στρατιώτης που δεν πίστευε στη µαγεία. Μία σουλτάνα που δεν πίστευε στον έρωτα. Ένας ταπεινός υπήκοος που δεν πίστευε σε κάτι καλύτερο. Τρεις πληγωµένες ψυχές, οι δρόµοι των οποίων ενώθηκαν για έναν ιερό σκοπό. Μία περιπέτεια που τελειωµό δεν έχει. Πάλεψαν µε θεούς και δαίµονες, ονειρεύτηκαν στην έρηµο, µα το τέλος του ταξιδιού δεν είναι στο χέρι τους. Πρέπει να βασιστούν στην εύνοια της µοίρας. Ποιος όµως θα καταφέρει να την αποκτήσει; Τρεις αδύναµοι θνητοί; Ένας χαλίφης έτοιµος να ξεκινήσει έναν αιµατηρό πόλεµο; Ξεχασµένοι θεοί που διψούν για εκδίκηση;

Όλα τα πιόνια έχουν πάρει τη θέση τους στη σκακιέρα. Ο µεγάλος παίχτης είναι έτοιµος να ξεκινήσει την παρτίδα. Άραγε ποιος θα είναι ο νικητής;

 

Δανάη Ιµπραχήµ γεννήθηκε το 1997 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι τέκνο ελληνικής και αραβικής καταγωγής και απόφοιτος του τµήµατος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Καταπιάστηκε µε τη συγγραφή σε νεαρή ηλικία, αποζητώντας µία απόδραση από την καθηµερινότητα. Ο Θησαυρός της Δαµασκού, από τις εκδόσεις Πηγή, είναι η πρώτη της σειρά φαντασίας που ακολούθησε τον δρόµο της έκδοσης. Το καλοκαίρι του 2019 ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο διαδικτυακό περιοδικό φαντασίας willowisps.gr. Από το 2021 διατηρεί και κανάλι στο YouTube, όπου µοιράζεται τις συγγραφικές και αναγνωστικές της εµπειρίες.



1. Να σου κάνουν σπόιλερ για το τέλος κάθε βιβλίου όταν ξεκινάς να το διαβάζεις ή να μην μαθαίνεις ποτέ πλήρως τι συνέβη;

Δε θα άντεχα να μη μάθω το τέλος ενός βιβλίου. Έχω ξενυχτίσει για να τελειώσω μία ιστορία. Έχω αργήσει σε βόλτα. Το να μείνουν αναπάντητα ερωτήματα είναι ό,τι χειρότερο. Αν πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίσω τέτοιο δίλημμα, προτιμώ το σπόιλερ.

 

2. Θα προτιμούσες να ξεχάσεις την πλοκή του βιβλίου που γράφεις ή τους χαρακτήρες;

Το πρώτο μου συμβαίνει συνέχεια, γιατί δεν κρατάω σημειώσεις. Σκέφτομαι κάτι που μου φαίνεται φανταστικό, αλλά το έχω ξεχάσει μόλις καθίσω να γράψω. Οπότε, επιλέγω αυτό, αφού ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω.

 

3. Ο δολοφόνος να είναι πάντα ο μπάτλερ ή ένας χαρακτήρας που εμφανίστηκε στο τελευταίο κεφάλαιο;

Ας είναι αυτός που βγάζει νόημα να είναι ο δολοφόνος. Δεν έβγαλε και πολύ νόημα αυτό που είπα, έτσι;

 

4. Να είναι όλα τα ονόματα χαρακτήρων κοινότυπα ή εξαιρετικά ιδιαίτερα;

Ζούμε για τη μοναδικότητα. Φυσικά και εξαιρετικά ιδιαίτερα.

 

5. Πρωταγωνιστής που είναι υπερβολικά χαρούμενος ή μονόχνοτος;

Με ενοχλούν οι υπερβολικά χαρούμενοι άνθρωποι. Το θεωρώ μη ρεαλιστικό. Οπότε μονόχνοτος.

 

6. Παρατραβηγμένη ή κοινότυπη πλοκή;

Παρατραβηγμένη. Αγαπάμε το δράμα και την ίντριγκα.

 

7. Να γράφεις από εδώ και πέρα μόνο σε χαρτί ή πληκτρολογώντας με ένα μόνο δάχτυλο;

Και τα δύο θα προκαλέσουν τενοντίτιδα, οπότε θα πω μόνο με ένα δάχτυλο. Τουλάχιστον γράφω πάντα πιο γρήγορα στον υπολογιστή, έστω και με τα μισά μέσα.

 

8. Σειρά βιβλίων με συμμετρία και άσχημα εξώφυλλα ή το αντίθετο;

Προτιμώ τη συμμετρία. Στη βιβλιοθήκη θα βλέπω τις ράχες τους και θα είναι δίπλα – δίπλα. Εξάλλου ένα βιβλίο είναι καλό χάρις τη γραφή και την ιστορία, όχι το εξώφυλλο.

9. Να λείπει μία σελίδα από σημαντικό σημείο ή να λείπουν πέντε σελίδες από την αρχή;

Και η αρχή θεωρώ είναι αρκετά σημαντική, αλλά ίσως το προτιμώ από το να μην υπάρχουν οι σοβαρές πληροφορίες.

 

10. Να χάσεις τα πρώτα πέντε κεφάλαια του βιβλίου ή όλες τις διορθώσεις;

Δεδομένου ότι μισώ τα πέντε πρώτα κεφάλαια του δικού μου βιβλίου, θα πω αυτό.

 

11. Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου οι αναγνώστες;

Στο Instagram (danai.ibrahim), στο TikTok (danaiibrahim) και στο YouTube (Danai Ibrahim).