Δυνάστης σιωπηλός
με δυο χείλη χειροπέδες,
που δε θέλω να μ' ελευθερώσουν.
Σιωπή… την προτιμώ
Τι λόγια να ξεφύγουν
ικανά να με διώξουν ή να με κρατήσουν.
Η ψυχή έχει ήδη παραδοθεί
ξέρει καλύτερα.
Τηρώ τη συμφωνία
επιτρέπω στις νότες της σιωπής
να κλέβουν μυστικά
και να τα κλειδώνουν στην καρδιά.
Πάντα εκεί… απέναντί σου
Μόνη υπόλογη στους Δαίμονες και στις Ερινύες
Η ζωή καθορίζει… μα… η ψυχή αποφασίζει
Ο δικαστής απεφάνθη
‘Ένοχη’ για μια αγάπη σιωπηλή
καταδικασμένη μα για πάντα εκεί.
Ζήσε, ψυχή μου,
οι ένορκοι ήδη καθαρίζουν το κελί,
μη φοβάσαι… είναι μόνο για μένα... κελί…