Τι σημαίνει όμως, στην πράξη, «να απομακρυνθούν»;
Ποια θα είναι η μοίρα της αγαπημένης του Άγι που ανήκει στους «φυλετικά κατώτερους»;
Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για τον ίδιο του τον αδερφό που έχει διαγνωσθεί με ψυχική ασθένεια;
———————————–
Το δεύτερο βιβλίο της «Τριλογίας των Φάρων»* καταγράφει την ιστορία μιας ομάδας ανδρών και γυναικών που προσπαθούν να επιβιώσουν δίνοντας εξετάσεις υπακοής, ή αντίστασης, σε αυτή τη νέα, αμείλικτη τάξη πραγμάτων, ανάμεσα στα σωριασμένα ερείπια των μύθων του παρελθόντος. Αλλά ακόμη και σ’ αυτόν τον ζοφερό κόσμο, μπορεί να υπάρξει μια ρωγμή στο σκοτάδι.
* Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας («Σημείο Εξόδου Ένα», εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2021) διακρίθηκε ως ένα από τα 10 καλύτερα μυθιστορήματα εκείνης της χρονιάς, στα Λογοτεχνικά Βραβεία του περιοδικού «Ο Αναγνώστης».
Θα ξεκινήσω με το εξής: δεν έχω διαβάσει το πρώτο βιβλίο της σειράς. Αν και το αποφεύγω να ξεκινώ από το δεύτερο, τέταρτο ή και δέκατο βιβλίο, καμιά φορά τυχαίνει. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αναφέρονται γεγονότα που δεν έχω δει στο βιβλίο, δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα κατανόησης. Όπως πάντα, προτείνω να ξεκινήσετε τα βιβλία με τη σειρά για μια πιο άρτια εμπειρία ανάγνωσης. Το πρώτο μέρος κυκλοφορεί και στα ελληνικά και στα αγγλικά, οπότε διαλέξτε και πάρτε.
Το σκοτεινό φως είναι ένα δυστοπικό βιβλίο που διαδραματίζεται στην Ελλάδα. Είναι γραμμένο με ωραία μεστή γλώσσα, σωστό ρυθμό, πολλές οπτικές και μικρά κεφάλαια, που έκαναν την ανάγνωση ιδιαίτερα ευχάριστη. Στην κοινωνία που συναντάμε υπάρχουν πολιτικές αναταραχές. Στις πόλεις, μετά από μια καταστροφική περίοδο, προσπαθούν να επιβληθούν τα μέλη της νέας τάξης, που θέλουν να καθαρίσουν τον κοινωνικό ιστό από άτομα που θεωρούν κατώτερα όπως άτομα με ειδικές ανάγκες, ψυχικές διαταραχές, μετανάστες και πρόσφυγες. Βλέπουμε καταστάσεις που στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο ξένες, αφού μπορεί εμείς να μην πετάμε ανάπηρα παιδιά στον Καιάδα, αλλά σίγουρα τους στερούμε ευκαιρίες, τους συμπεριφερόμαστε με άσχημο ή προσβλητικό τρόπο, παρκάρουμε στις θέσεις που τους ανήκουν κ.α..
Ο συγγραφέας φαίνεται ότι είναι ευαισθητοποιημένος σε κοινωνικά ζητήματα και τα εξερευνά με σεβασμό. Μου έκανε τρομερή εντύπωση το πόσο καλά κατάφερε παρουσιάζοντας συμπεριφορές χαρακτήρων από τη δική τους οπτική να πείσει τον αναγνώστη για το πόσο λανθασμένες ή τοξικές είναι. Γενικά μου άρεσε πάρα πολύ το πώς χειρίστηκε πολλές δύσκολες καταστάσεις. Οι εν λόγω σκηνές ήταν τόσο όσο. Εξυπηρετούσαν την πλοκή και δεν ήταν απλώς εκεί για να σοκάρουν τον αναγνώστη χωρίς κάποια άλλη αξία.
Συνολικά, ήταν ένα πολύ αξιόλογο ανάγνωσμα με επίκαιρα ζητήματα που ο συγγραφέας εξερευνά υπό το πρίσμα ενός μέλλοντος που δε φαντάζει τόσο ακραίο τελικά, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την ανθρώπινη ιστορία.
Το απόλαυσα και το προτείνω.
Έλενα Παπαδοπούλου