Τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια, που πεισματικά αρνείται να παραδεχτεί; Πού μπορεί να οδηγήσει η απόγνωση; Τι γίνεται όταν η ψυχή παγώνει;
Ο Λάμπρος και η Θάλεια θα μπορούσαν να είναι ένα συνηθισμένο ζευγάρι, αλλά δεν ήταν... Η ρουτίνα τούς οδήγησε σε λήθαργο, τα προβλήματα τους αποξένωσαν και κατέληξαν να ζουν στο ίδιο σπίτι σαν δύο ξένοι. Η Θάλεια αναζήτησε αλλού την ευχαρίστηση και την επιβεβαίωση.
Όμως, τα ψέματα και ο φόβος σταδιακά κυριαρχούσαν στο υποσυνείδητό της και η ένοχη σιωπή, που άλλοτε ήταν η άμυνα και η ασπίδα της, τώρα είχε μετατραπεί σε μια θηλιά που την έπνιγε. Το μυαλό της άρχισε να περιπλανιέται σε σκοτεινά μονοπάτια, μπερδεύοντας το παρόν με το παρελθόν, τα όνειρα με την πραγματικότητα. Ο Λάμπρος δεν μπορούσε να διαχειριστεί την προδοσία και τη ματαίωση.
Ζούσε πλέον μέσα στην απόγνωση, το μυαλό του ήταν σαν μια φουρτουνιασμένη θάλασσα και κινδύνευε να χάσει ακόμα και την ψυχή του, αναζητώντας την εκδίκηση. Όταν τα όρια ανάμεσα στο καλό και στο κακό συγχέονται, αρκεί η κοινή λογική για να ξαναγίνεις αυτό που ήσουν και να μετατρέψεις το τέλος σε μια νέα αρχή; Οι πρωταγωνιστές, ο Λάμπρος και η Θάλεια, έχουν πάψει προ
πολλού να είναι ένα συνηθισμένο, κανονικό ζευγάρι. Εκείνη, κατά πολύ νεότερη,
αναζητάει αλλού την επιβεβαίωση που χρειάζεται. Εκείνος, αποφασισμένος να
διατηρήσει ό,τι είχε μέχρι στιγμής, προσπαθεί με πόνο ψυχής να διαχειριστεί την
προδοσία.
Πού σταματάει η φαντασία και πού αρχίζει η τρέλα; Πώς
συγχέονται η πραγματικότητα με τα όνειρα και το μεταφυσικό; Ποια είναι τα όρια
ανάμεσα στο καλό και στο κακό, την αλήθεια και το ψέμα;
Ένα πρωτότυπο και καλογραμμένο βιβλίο, ασυνήθιστο και λίγο
παράξενο, που μπερδεύει κάπως τον αναγνώστη, με τον πιο ενδιαφέρων τρόπο, γιατί
τον αναγκάζει να ανακαλύψει πού βρίσκεται το μεταίχμιο ανάμεσα σε ό,τι υπάρχει
και σε ό,τι θα μπορούσε να ήταν μέρος του κόσμου μας.
Καλομοίρα Αναστασίου
