Συνέντευξη με τον Ηλία Φουντούλη

 Αν αγαπάτε τα Χριστούγεννα και σας αρέσουν οι γελαστοί αγιοβασίληδες, τα όμορφα δώρα, τα οικογενειακά τραπέζια, τα χρωματιστά φωτάκια και τα χαρούμενα πρόσωπα, είστε σε λάθος μέρος. 

Εδώ είναι η σκοτεινή πλευρά των Χριστουγέννων και θα συναντήσετε μόνο τα απαίσια πράγματα που συμβαίνουν μέσα στις γιορτές. Οικογενειακά τραπέζια με αναπάντεχο τέλος, εκπλήξεις που δεν πάνε όπως περιμένεις, φρικιαστικά στολίδια, απειλητικά χριστουγεννιάτικα δέντρα, γράμματα που δεν φέρνουν αυτό που ζήτησες, δώρα που κανείς δεν θέλει να ανοίξει. 

Δώδεκα ακατάλληλες χριστουγεννιάτικες ιστορίες με ατμοσφαιρική εικονογράφηση από την Κατερίνα Παππού. 

 

 

 

Ένας κόσμος στον οποίο απαγορεύται να αγαπάς, και τιμωρείσαι αυστηρά για αυτό. 
Πόσο βάθος μπορεί να έχει μια σπηλιά ανάμεσα στην Κυψέλη και τα Πατήσια; Η περιπέτεια ενός γευσιγνώστη ντεντέκτιβ στο αστυνομικό τμήμα Σάμου. 
Τι συνέπειες έχουν οι φθορά στο σώμα και η τρέλα στο μυαλό; Μια ιστορία εκδίκησης στη ζούγκλα του Αμαζονίου; Πόσο πολύ μπορεί να απεχθάνεται τη θάλασσα ένας δισεκατομμυριούχος; 
Ένας δημοσιογράφος, που η αναζήτηση για το μεγάλο θέμα τον πάει πιο μακριά από όσο φαντάζεται. 
Τι θα συμβεί ύστερα από ένα χαζό στοίχημα; 
Μια διανυκτέρευση σε μοναστήρι προσφέρει περισσότερα από όσα ζητάς. 

Δεκαεπτά παράξενες, ατμοσφαιρικές, χιουμοριστικές, ενοχλητικές, σκοτεινές ιστορίες για όσους και όσα χαμογελούν στις σκιές.

 

 

Ο Ηλίας Φουντούλης κατάγεται κατά 50% από την Ικαρία και κατά 50% από την Αρκαδία, αλλά έχει μεγαλώσει 100% στην Αθήνα. Σπούδασε Γεωπονία στο Αμπερντίν της Σκοτίας και έκανε το μεταπτυχιακό του στην Παγκόσμια Ζωική Παραγωγή.





1. Όλοι ξέρουμε με πόσα πράγματα έχεις καταπιαστεί ανά τα χρόνια και σε έχουμε αγαπήσει λίγο πολύ μέσα από αυτά. Η συγγραφή πώς προέκυψε; Ποιο ήταν το έναυσμα να ασχοληθείς και με αυτόν τον τομέα;

Η συγγραφή προέκυψε από έναν συνδυασμό ανάγνωσης βιβλίων φαντασίας και τρόμου και εκθέσεων για το proficiency. Υπήρχε τότε η επιλογή γράψε μια ιστορία που να αρχίζει ή να τελειώνει με την εξής πρόταση, μια κατηγορία που λάτρευα και διάλεγα πάντα. Μια μέρα με έπιασε ο δάσκαλός μου και μου είπε ότι διαβάζει τις εκθέσεις μου δύο φορές. Πρώτα ως αναγνώστης για να δει τι θα γίνει και μετά ως δάσκαλός για να τις διορθώσει. Κάπου εκεί στα 16 μου έγραψα και το πρώτο διήγημα.

 

2. Μετρώντας ήδη τρία βιβλία, τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου όταν ξεκίνησες να γράφεις;

Να γράφω περισσότερο, να μη βαριέμαι και να κάνω περισσότερα σχετικά σεμινάρια.

 

3. Γιατί λογοτεχνία τρόμου; Και ποιο θα ήταν ένα άλλο είδος που θα ήθελες να δοκιμάσεις;

Μου αρέσουν πάντα τα περίεργα και δυσάρεστα ενδεχόμενα. Όλες οι ιστορίες θα έχουν μια ανατροπή κυρίως προς το χειρότερο.

Δεν είναι θέμα επιλογής, έτσι σκέφτομαι και λειτουργώ. Τι θα γινόταν αν; Και κατευθείαν κάτι δυσάρεστο. Ακόμα και αν γράψω κάποιο άλλο είδος, ένα μαγειρικό ρομάντζο ή ένα παιδικό παραμύθι, σίγουρα κάποιος θα μας αποχαιρετήσει στο τέλος.

 

4. Μια συγγραφική σου παραξενιά; Έχεις κάποια ιεροτελεστία για τη συγγραφή;

Γράφω κυρίως βράδυ και διορθώνω μέσα στη μέρα. Όταν γράφω κλείνω όλα τα social – όσο μπορώ – και συνήθως βάζω κάποια σχετική playlist με dark instrumental μουσική, σε χαμηλή ένταση ίσα ίσα να καλύπτει τους ήχους του χώρου.

 

5. Τι θεωρείς πως είναι πιο κρίσιμο για την επίτευξη ενός καλού βιβλίου; Η ικανότητα γραφής, η φαντασία ή η σκληρή δουλειά;

Για ένα καλό βιβλίο αρκεί η ικανότητα γραφής και η φαντασία. Αλλά γενικά χωρίς δουλειά και ειδικά χωρίς σκληρή δουλειά – μεγάλο κομμάτι της οποία είναι ο αυτοέλεγχος και η πειθαρχία – δεν βγαίνει δεύτερο βιβλίο.

 

6. Θα άντεχες να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς χιούμορ ή χωρίς φαντασία;

Αν ζούσαμε όλοι έτσι και είχα μεγαλώσει έτσι λογικά δεν θα μου έκανε εντύπωση. Αν τώρα ξαφνικά εξαφανιστούν όλα τα αστεία και όλη η φαντασία και μείνω μόνος μου με τη γνώση του παρελθόντος, θα μου στοιχίσει.

 

7. Ποια είναι τα συγγραφικά σου σχέδια; Τι να περιμένουμε στο μέλλον;

Έχω δύο δουλειές που ετοιμάζω. Ένα μυθιστόρημα που έχει μείνει σε πολύ καλό σημείο και το οποίο θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω μέσα στο 24 με τη βοήθεια των Tales of the Wyrd (ψαχτείτε). Αυτό θα είναι το πρώτο και τελευταίο μυθιστόρημα για εμένα. Τέλος. Δεν μου ταιριάζει και δεν θέλω άλλο. Θα συνεχίσω μόνο με συλλογές διηγημάτων που είναι αυτό που μου άρεσε εξαρχής.

 

8. Φυσικά, για το κλείσιμο, χάρισέ μας ένα λογοπαίγνιο!

Ο ζαχαροπλάστης της γειτονιάς μου, όταν έχει πανσέληνο, γίνεται γΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟΣ!