«Γιώργο... Γιώργο, πού είσαι;»
Η Γιάννα συνήλθε σχεδόν αμέσως από το σοκ και έτρεξε στη σκάλα, που οδηγούσε στο ισόγειο. Φτάνοντας στο λόμπι, κοίταξε γύρω της απορημένη. Ο Γιώργος δε φαινόταν πουθενά.
Δεν μπορεί να έφυγε κιόλας. Πότε πρόλαβε να ντυθεί; αναρωτήθηκε.
Από τη σύγχυσή της δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά. Το κεφάλι της ήταν έτοιμο να σπάσει.
«Φυσικά! Στον πρώτο όροφο, στο λουτρό, εκεί που είχε κάνει ντους, ηλίθια!» έβρισε τον εαυτό της και έτρεξε ξανά επάνω.
Πρόλαβε τον Γιώργο τη στιγμή που έβγαινε στον διάδρομο και κατευθυνόταν προς την έξοδο, προσπαθώντας να φορέσει το πουκάμισο της στολής.
«Μη φεύγεις... Άσε με να σου εξηγήσω» τον παρακάλεσε.
«Τι να μου πεις; Πως δεν είναι αυτό που νομίζω;» της απάντησε ειρωνικά.
«Όχι, χαρά μου, αυτό που νομίζεις είναι, αλλά δεν ξέρεις! Σε παρακαλώ, κάτσε να μιλήσουμε και φεύγεις μετά».
«Δεν έχω να πω τίποτα με ανθρώπους που χρησιμοποιούν τους άλλους για την πλάκα τους! Ειδικά όταν στην πλάκα τους συμπεριλαμβάνεται το σεξ. Το σεξ είναι ένας τρόπος να ανταλλάξεις ευτυχία και πρέπει να γίνεται παιχνίδι μόνο όταν το θέλουν και οι δύο. Το να το γελοιοποιήσεις ποντάροντας χρήματα, κούκλα μου, είναι πρόστυχο» της απάντησε και πέρασε από δίπλα της πηγαίνοντας προς την έξοδο.
Η Γιάννα δεν ήξερε τι να κάνει.
Το σεξ είναι ένας τρόπος να ανταλλάξεις ευτυχία με έναν άλλο άνθρωπο, της είχε πει. Τα λόγια του αντηχούσαν ακόμη στο μυαλό της. Αυτό συνόψιζε όλη τη νοοτροπία των Ξεχωριστών!
Ο Γιώργος είναι...
Η Γιάννα έπαιξε το τελευταίο της χαρτί.
«Μπορώ να σου πω ποιος είσαι, μωρό μου» του φώναξε. «Μπορώ να σου πω τι είσαι» του φώναξε δυνατότερα.
Ο Γιώργος κοντοστάθηκε λίγο πριν από την πόρτα και γύρισε προς το μέρος της.
«Τι εννοείς ποιος είμαι; Ξέρω ποιος είμαι. Ένας αδιόρθωτος μαλάκας, που ακόμη πιστεύει πως ίσως η επόμενη γυναίκα που θα γνωρίσει θα είναι διαφορετική».
Η Γιάννα ακούγοντάς τον βρήκε την ευκαιρία που ζητούσε.
«Έχεις φίλες γυναίκες, ενώ όλοι γύρω σου σου λένε όλοι ότι αυτό δε γίνεται».
Ο Γιώργος δεν απάντησε, αλλά ούτε και έφυγε, γεγονός που έδωσε θάρρος στη Γιάννα.
«Μερικές από τις κοπέλες που είχες σχέση συνέχιζαν να κάνουν έρωτα μαζί σου ακόμα και αφού είχατε χωρίσει».
Ο Γιώργος την άκουγε περιμένοντας τη συνέχεια.
«Προσπαθούσες από την εφηβεία ακόμη να εκπαιδεύσεις τον οργανισμό σου με ασκήσεις, ώστε να μην τελειώνεις γρήγορα. Οι ιδέες σου για τις γυναίκες σε έφερναν σε ρήξη με άλλους άντρες γιατί χαλούσες την πιάτσα!»
Η Γιάννα πρόφερε τις προτάσεις τη μία μετά την άλλη δίχως να περιμένει απάντηση.
«Και λοιπόν; Αν ισχύουν; Τι σημαίνει αυτό;» Ο Γιώργος είχε σταθεί και κοίταζε τη Γιάννα, που ερχόταν προς το μέρος του, απορημένος.
Εκείνη έφτασε μπροστά του, ακούμπησε το χέρι της στο γυμνό ακόμη στήθος του και τον χάιδεψε.
«Δώσε μου την ευκαιρία, χαρά μου, και θα σ’ τα εξηγήσω όλα» του απάντησε και πιάνοντας του το χέρι τον οδήγησε στον καναπέ. «Τώρα θα σου πω μια ιστορία και θέλω να με ακούσεις προσεκτικά» του είπε και κάθισε δίπλα του.
Τρία τέταρτα αργότερα του είχε εξηγήσει τα πάντα: Για τους Ξεχωριστούς, τους γεννημένους Ξεχωριστούς, τις θεωρίες τους, την έλλειψη γεννημένων Ξεχωριστών αντρών. Του εξήγησε τα θέματα της έλλειψης οργασμών στις γυναίκες και το πόσο αδιάφορο ήταν αυτό για τους άντρες. Τελικά, μπόρεσε να του εξηγήσει πώς αυτή η αδιαφορία έφερε το έθιμο με το στοίχημα και τους άντρες. Ο Γιώργος αισθανόταν άνετα με αυτά που του έλεγε. Σαν να τα άκουγε χρόνια, σαν να του τα έλεγε ο εαυτός του σε θηλυκή –και πολύ πιο όμορφη, βεβαίως– έκδοση. Η Γιάννα είχε πιάσει τα χέρια του και τα κρατούσε σφιχτά όλη αυτήν την ώρα. Σφιχτά, λες και φοβόταν μήπως όλα αυτά ήταν όνειρο και, όταν ξυπνούσε, ο Γιώργος δε βρισκόταν δίπλα της.
«Και τώρα;» Η ερώτηση ήρθε αυθόρμητα στα χείλη του Γιώργου. «Τώρα, μωρό μου, τι κάνουμε;» συνέχισε.
Η Γιάννα πλησίασε τα χείλη της στα δικά του. «Τώρα» του απάντησε η Γιάννα γελώντας πονηρά «που έμαθες τι είσαι, γλυκό μου καθαρματάκι, θα μου κάνεις τον έρωτα που μου χρωστάς! Και αν καταφέρεις να σκίσεις το μουνάκι μου –έτσι καυλωμένη που είμαι–, και δε χύσεις... μπορεί, λέω μπορεί, να είσαι ο πρώτος άντρας που θα αφήσω να χύσει στο στόμα μου μετά από πολύ πολύ καιρό!» του απάντησε τονίζοντας την κάθε της λέξη προσεκτικά.
Η απόκοσμη λάμψη των ματιών της και το απαλό τρέμουλο στα μισάνοιχτα χείλη της πρόδιδαν τον πόθο που ένιωθε. Η προοπτική ότι ο Γιώργος ίσως ήταν ο γεννημένος Ξεχωριστός που έψαχνε τη ζάλιζε και την αναστάτωνε ταυτόχρονα.
Ο Γιώργος αναστέναξε ερεθισμένος. Οι ίδιες λέξεις που, όταν χρησιμοποιούνται άκαιρα ακούγονται ενοχλητικές, τώρα προκαλούσαν απίστευτη διέγερση.
Ο Γιώργος έβγαλε το πουκάμισό του με μια κίνηση. Την ίδια στιγμή, η Γιάννα γονάτισε στα πόδια του και τράβηξε μανιασμένα το παντελόνι μαζί με το εσώρουχο, ελευθερώνοντας τον ανδρισμό του. Το θέαμα την έκανε να χαμογελάσει πλατιά.
«Α... Εσύ, αγόρι μου, τα προσέχεις όλα!» παρατήρησε χαρούμενη.
Ο Γιώργος, εκτός από τα μαλλιά στο κεφάλι του, περιποιόταν και το τρίχωμα γύρω από το πέος του. Αυτό το εκτιμούσε οποιαδήποτε σύντροφός του μέχρι τώρα, πόσο μάλλον η Γιάννα.
Δεν έβρισκε καθόλου ερεθιστικό να θέλει μια γυναίκα να ευχαριστήσει τον σύντροφό της και να σκέφτεται πως θα έπρεπε να βάλει τη μύτη της μέσα σε θάμνο. Και είναι και ανθυγιεινό.
Η Γιάννα κοίταξε το ορθωμένο μόριό του που, καθώς είχε σκληρύνει, έφτανε πάνω από τον αφαλό του, ενώ ήταν καθιστός. Έσκυψε στην κοιλιά του και –χωρίς να χρησιμοποιήσει τα χέρια της– τον σήκωσε με τη γλώσσα της και τον έβαλε στο στόμα της. Ο Γιώργος αναστέναξε ηδονικά. Αισθανόταν το πέος του να πάλλεται όσο οι φλέβες του διαστέλλονταν από το αίμα, που συνέχιζε να στέλνει η καρδιά του. Στήριξε τις μαξιλάρες πίσω στην πλάτη του και αναστέναξε παραπονεμένα. Χαμηλά στα πόδια του, το θέαμα ήταν απίστευτο. Η πανέμορφη ξανθιά έπαιζε με τα χείλη και τη γλώσσα της, γλείφοντας τη βάση του πέους του. Ύστερα ανέβαινε, δαγκώνοντας το απαλά σε όλο του το μήκος μέχρι τη χοντρή του άκρη. Η Γιάννα τον κοίταξε πρόστυχα και άφησε το σάλιο της να κυλήσει κατά μήκος του.
«Έτοιμος, άντρα μου; Δεν πιστεύω να ‘χεις πρόβλημα καρδιάς, ε;» του είπε χαριτολογώντας.
Στη συνέχεια, έβαλε τη γλώσσα της κάτω από το πέος του και με μια απίστευτη άνεση –ή τουλάχιστον, έτσι φάνηκε σε εκείνον– το πήρε σχεδόν ολόκληρο μες στο στόμα της, αναπνέοντας ελεγχόμενα από τη μύτη. Και έμεινε εκεί, ακίνητη, κοιτώντας τον στα μάτια. Η Γιάννα συγκεντρώθηκε, πήρε μια βαθιά ανάσα και με μια απότομη κίνηση έφτασε στη βάση του. Ο Γιώργος βόγκηξε δυνατά από ηδονή και έκπληξη. Τα χείλη της κύκλωναν τη βάση του πέους του και αισθανόταν τη γαλλική πεταχτή μύτη της να πιέζει την κοιλιά του. Και όλη αυτήν την ώρα, τα υπέροχα γαλάζια της μάτια δεν είχαν σταματήσει να τον κοιτάζουν λιγωμένα! Αισθανόταν τόσο καλά, που δεν είχε καταλάβει καν ότι εκείνος απλώς δεν ανέπνεε. Η Γιάννα έβγαλε το ίδιο ρυθμικά, όπως έβαλε, το πρησμένο πέος του από το στόμα της και το έφτυσε πρόστυχα.
«Αυτό σαν πρώτη γεύση του τι σε περιμένει αν είσαι καλό παιδί, καύλα μου τρελή!» του είπε παιχνιδιάρικα σφίγγοντας τα χείλη της, καθώς σηκώθηκε.
Έπιασε το πέος του και τον ανάγκασε να σηκωθεί και να την ακολουθήσει ως το υπνοδωμάτιό της, παίζοντάς μαζί του σε όλη τη διαδρομή με τα χέρια της. Όταν έφτασαν εκεί, του έριξε ένα δυνατό χαστούκι και τον έσπρωξε να πέσει με την πλάτη στο κρεβάτι.
«Αυτό... γιατί τόλμησες πριν να διακόψεις το πήδημα μαζί μου και να φύγεις, κωλόπαιδο! Εμένα δε μου το ‘χει κάνει κανείς αυτό!» του είπε περιμένοντας την αντίδρασή του, που θα έκρινε πολλά.
«Πήδα με... Τιμώρησέ με! Αν μπορείς…» της απάντησε στο ίδιο ύφος και ξάπλωσε ανάσκελα, κλείνοντας τα μάτια του.
Έδινε σε εκείνη την επόμενη κίνηση. Την αισθάνθηκε να ανεβαίνει πάνω στο κρεβάτι και να τον πλησιάζει. Εκείνος απλώς περίμενε τη συνέχεια.
Η κραυγή πόνου της Γιάννας ανάγκασε τον Γιώργο να ανοίξει τα μάτια του. Η Γιάννα τον είχε σπρώξει στο κρεβάτι, είχε περάσει τους γοφούς της δεξιά και αριστερά από τη λεκάνη του πατώντας στα πέλματά της και είχε κατεβάσει το υγρό από προσμονή αιδοίο της προς το πέος του, ανοίγοντάς το με τα δάχτυλά της.
«Ηλίθια... Απρόσεκτη... Μαλάκω!» έβριζε φωναχτά τον εαυτό της, καθώς το σκληρό μόριο του Γιώργου είχε φτάσει και είχε χτυπήσει στη μήτρα της.
Τώρα είχε διπλώσει το κορμί της σε εμβρυική στάση και προσπαθούσε να συνέλθει.
«Πώς είσαι, μωρό μου! Είσαι καλά;» τη ρώτησε εκείνος ανήσυχος, καθώς η Γιάννα γύρισε προς εκείνον.
Είχε πια ξαπλώσει στο στήθος του και μια έκφραση πόνου ήταν σχηματισμένη στο πρόσωπό της. Ήξερε καλά τι λάθος είχε κάνει. Στην τρέλα της προσμονής, για να τον νιώσει μέσα της, δεν είχε στηριχθεί στα γόνατα, αλλά στα πέλματά της. Θα ήταν χρήσιμο να στηριχτεί στα πέλματά της, αν ο Γιώργος δεν ήταν και τόσο προικισμένος σε μέγεθος, μιας και έτσι θα έφτανε πιο βαθιά. Σε μεσαία και ανώτερα μεγέθη, όμως, φτάνει πολύ πιο βαθιά απ’ όσο θα έπρεπε. Και έτσι χτυπάει στη μήτρα προκαλώντας πόνο. Το ίδιο ισχύει και στο ιεραποστολικό, όταν η γυναίκα βάζει και τα δύο της πόδια δεξιά και αριστερά από τον λαιμό του συντρόφου της. Σε όλες σχεδόν τις στάσεις υπάρχει κάτι αντίστοιχο. Αυτές τις στάσεις μπορούν να τις κάνουν όλοι με προσοχή. Αλλά με πολλή προσοχή!
«Εντάξει είμαι, μωρό μου, συγγνώμη για το σπάσιμο» απάντησε ύστερα από λίγο η Γιάννα και σηκώθηκε από την αγκαλιά του.
Στηρίχτηκε στα γόνατά της αυτήν τη φορά και πέρασε τις γάμπες της κάτω από τον αριστερό και δεξί γλουτό του αντίστοιχα, ώστε να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ύστερα –αφού ο Γιώργος φόρεσε ένα προφυλακτικό– κατέβηκε σιγά και ερεθιστικά προς την κοιλιά του βάζοντας μέσα της το σκληρό πέος του. Ένας αναστεναγμός ξέφυγε και από τους δύο ταυτόχρονα, καθώς τα υγρά χείλη της ήβης της ακούμπησαν καυτά στην κοιλιά του, τυλίγοντας τη βάση του μορίου του σε ένα παθητικό φιλί.
Η Γιάννα έμεινε για λίγο ακίνητη θέλοντας να συνηθίσει το μέγεθος και έπειτα άρχισε να κουνάει τη λεκάνη της ρυθμικά. Ξεκίνησε ήρεμα, κάνοντας απαλούς κύκλους διακοπτόμενους από μικρά απότομα τινάγματα που έκαναν και τους δύο να βογκούν ηδονικά. Με τον Γιώργο δεν έκανε καν το πρώτο στάδιο, να ανεβοκατεβαίνει δηλαδή από τη βάση ως την άκρη του μορίου του σε όλο του το μήκος. Δεν είναι γυναικείος τρόπος αυτός. Αυτό είναι κατάλοιπο της αντρικής δύναμης· η γυναίκα το θέλει από τον άντρα στο σεξ. Είναι ωραίο, είναι ηδονικό, είναι υπέροχο, αλλά είναι ο αντρικός τρόπος. Η γυναίκα είναι αισθησιακό πλάσμα, δε βασίζεται στην κίνηση, κρύβει τη δύναμη της εσωτερικά, στους μυς μες στο αιδοίο της, στη μέση της και στους κοιλιακούς της.
Άρχισε, λοιπόν, να κινεί το σώμα της από τη μέση και κάτω κατά τον κατακόρυφο άξονα –από τον αφαλό προς τα πόδια του, δηλαδή– αφήνοντας το πέος του μόνιμα, με όλο το μήκος του, μέσα της. Η κίνησή της ήταν ρυθμική και άλλαζε μόνο η κλίση του σώματός της ξεκινώντας από τις ενενήντα μοίρες και φτάνοντας σκυμμένη να τον φιλάει. Την κίνησή της έσπαγαν μικρά αιφνιδιαστικά τινάγματα, τα οποία έφταναν το μόριό του –πρησμένο από την ένταση– βαθιά μες στην κοιλιά της. Η Γιάννα τον κοίταζε μαγεμένη. Σε κάθε τίναγμά της –μόλις τα γεννητικά τους όργανα ενώνονταν απόλυτα–, ο Γιώργος αναστέναζε ηδονικά στον ρυθμό της κίνησής της.
Είσαι άντρας που δε φοβάται ότι θα χάσει το αντριλίκι του, αν εκφράσει την ηδονή του, ή μου το παίζεις, για να με ευχαριστήσεις; σκεφτόταν η Γιάννα.
Γρήγορα συνειδητοποίησε πως ό,τι και από τα δύο να ίσχυε, ήταν πολύ ερεθιστικό. Αυτές οι στάσεις είναι για να κάνουν οι γυναίκες έρωτα στον σύντροφό τους. Να κάνουν εκείνες ό,τι θέλουν στην προσπάθειά τους να ικανοποιηθούν και οι δύο. Δεν είναι διάλλειμα, για να ξεκουραστεί ο άντρας, μέχρι να αλλάξουν στάση.
«Τόσο πολύ σου αρέσει, καρδιά μου;» ρώτησε η Γιάννα σκύβοντας στο αυτί του, καθώς συνέχιζε τον συνδυασμό κινήσεων πάνω του.
Δεν ήξερε αν της έδινε περισσότερη ηδονή το όργανό του μέσα της ή η απόλυτη ηδονή που έβλεπε στο πρόσωπο και στις αντιδράσεις του. Μια ηδονή που προσέφερε εκείνη.
Τι υπέροχο που είναι να δίνεις τόση ευχαρίστηση σε κάποιον εκτός του εαυτού σου! σκέφτηκε ευτυχισμένη.
Επιτέλους, είχε έναν άντρα που δεχόταν όπως είναι αυτό που του έδινε.
Ο Γιώργος δεν απάντησε – ποτέ δεν του άρεσε να μιλάει στο σεξ. Έτσι και αλλιώς ποτέ δε χανόταν στις αισθήσεις, ώστε τα λόγια να είναι αυθόρμητα. Γι’ αυτό δεν τέλειωνε και γρήγορα. Προτιμούσε να δείχνει τι αισθάνεται την κάθε στιγμή από το να το λέει. Την ώρα του πάθους, τα λόγια φαίνονταν τόσο λίγα άλλωστε! Από την άλλη, όσο η γυναίκα δεν το παράκανε και δεν έχανε τη θηλυκότητά της, μπορούσε να λέει ό,τι θέλει, να του ζητάει ό,τι θέλει. Αν, βέβαια, άκουγε και εφάρμοζε κατά γράμμα στη ζωή του τι ζητούσε μια γυναίκα τις στιγμές του άκρατου πόθου, θα έπρεπε να ξημεροβραδιάζεται στα νοσοκομεία! Το σεξ –από τέλεια εμπειρία– γίνεται εύκολα επικίνδυνη υπόθεση, αν είναι ανεξέλεγκτο και ένας από τους δύο δεν είναι λίγο πιο αποστασιοποιημένος.
Αντί για απάντηση, ο Γιώργος την κοίταξε χαμογελώντας πονηρά και σήκωσε τα δύο του χέρια δεξιά και αριστερά από το κεφάλι του. Έπιασε τα διακοσμητικά κάγκελα του κρεβατιού και έπλεξε τα χέρια του ανάμεσα στο σχέδιο επιδεικτικά. Η Γιάννα κατάλαβε αμέσως –τα λόγια είναι περιττά όταν οι σύντροφοι καταλαβαίνονται– τι ήθελε από εκείνη.
«Πήδα με, γυναικάρα μου!» της ψιθύρισε βραχνά ο Γιώργος, καθώς η Γιάννα ένωνε τα χέρια της με τα δικά του πάνω στα κάγκελα.
Εκείνη έβγαλε μια άγρια κραυγή ακούγοντας την προτροπή του. Έσφιξε τους κάτω κοιλιακούς της και άρχισε να επιταχύνει τον ρυθμό της, κοιτώντας τον όπως η κόμπρα το θύμα της. Δεν ήταν απλή γυναίκα, ήταν γεννημένη Ξεχωριστή και ο Γιώργος άρχισε για πρώτη φορά να το καταλαβαίνει. Η Γιάννα είχε σφίξει τους μυς του κόλπου της σε όλο το μήκος του. Ο Γιώργος αισθανόταν πως, αν η ερωμένη του συνέχιζε έτσι, δε θα αργούσε να τον κάνει να τελειώσει και δεν το ήθελε.
Όχι τώρα!
Ήταν πολύ όμορφη η ένωσή τους. Έσφιξε εσωτερικά το πέος του, σαν να ήθελε να κόψει το κατούρημα, και κράτησε το σφίξιμο, ώσπου να φύγει η προδιάθεση για τελείωμα. Το εσωτερικό σφίξιμο το έκανε σαν άσκηση από έφηβος και τώρα πια αν και δεν το χρειαζόταν σχεδόν ποτέ· είχε συνηθίσει και μπορούσε να κρατηθεί για ώρα. Τα παιχνίδια αυτά, αν δε γίνονται σαν οποιαδήποτε άλλη γυμναστική, λίγο και επαναλαμβανόμενα, αλλά προσπαθήσεις να κάνεις ξαφνικά καφρίλες, δε θα περάσεις καλά με τον προστάτη σου. Ο Γιώργος έκανε την άσκηση από έφηβος και δε διέτρεχε κίνδυνο. Ακόμη!
«Θα χύσεις, αγάπη μου! Όσο Ξεχωριστός και αν είσαι, θα χύσεις» του φώναξε η μαινάδα από πάνω του, καθώς επιτάχυνε ακόμα πιο πολύ τον ρυθμό της, ενώ μες στο αιδοίο της η λαβή δεν είχε χαλαρώσει στιγμή.
«Νο... μί... ζεις» απάντησε ο Γιώργος διακεκομμένα.
Ο συνδυασμός της ηδονής από το μασάζ των εσωτερικών της μυών στο πέος του και της προσπάθειάς του να κρατηθεί δεν άφηναν περιθώρια για μεγάλες αναπνοές.
Η Γιάννα κινούνταν τόσο δυνατά πια που το κρεβάτι μετακινούνταν μερικά χιλιοστά κάθε φορά που ενώνονταν με φόρα. Τα υγρά της ηδονής της έτρεχαν σε σταγόνες από το υγρό αιδοίο της Γιάννας και κυλούσαν κατά μήκος του πέους του, μουσκεύοντας το σεντόνι και το στρώμα. Ο Γιώργος έβαλε διακριτικά το δάχτυλό του και έλεγξε το υγρό, φοβούμενος μήπως –λόγω της έντασης– είχε τραυματιστεί η Γιάννα εσωτερικά χωρίς να το καταλάβει.
Ο ρυθμός της τώρα πια είχε φτάσει στα όρια του παροξυσμού. Τόσα χρόνια κοιλιακοί δεν πήγαιναν χαμένοι. Ο Γιώργος αποφάσισε να ελέγξει την κατάσταση, πριν η μάχη των δύο Ξεχωριστών τραυματίσει έναν από τους δύο. Με τον ρυθμό που είχε αναπτύξει η Γιάννα, δεν ήταν δύσκολο να ξεχαστεί, να χαλαρώσει την εσωτερική λαβή και λόγω κεκτημένης ταχύτητας να ξεπεράσει το μήκος του. Όταν θα προσπαθούσε να κάνει την αντίστροφη κίνηση, το αντρικό μόριο δε θα ήταν στη θέση που έπρεπε και η επώδυνη θλάση ήταν πολύ ανατριχιαστικό –και πιθανό– σενάριο. Έσφιξε τα χέρια του στα κάγκελα, λύγισε τα γόνατα του, για να κρατηθεί, και σήκωσε τη λεκάνη του σηκώνοντας και τη Γιάννα μαζί του.
Μια άγρια, μπάσα κραυγή ηδονής ήταν το αποτέλεσμα της κίνησής του, καθώς εκείνη αισθάνθηκε ότι το πέος του Γιώργου θα έφτανε μέχρι... το στομάχι της. Έβαλε τις παλάμες του, συγκράτησε τη λεκάνη της Γιάννας σε ορισμένο ύψος και άρχισε –όπως ήταν από κάτω της– να κινείται βίαια μέσα της. Τώρα τα υγρά της στην ένωσή τους σχημάτιζαν μικρές σταγόνες, που πετάγονταν μέχρι το στήθος του. Εκείνη έσκυψε το κεφάλι της και κοίταξε την ένωσή τους ζαλισμένη από ηδονή, βγάζοντας σπαρακτικές κραυγές κάθε φορά που το αντρικό όργανο τερμάτιζε βαθιά μέσα της.
«Με πεθαίνεις... Δεν μπορώ... Σε χύ... νω, καύλα μου γλυκιά!»
Η Γιάννα έπεσε βαριά πάνω στο στήθος του Γιώργου, μεταφέροντας στο σώμα του τους σπασμούς της ηδονής που βίωνε. Ο Γιώργος την πήρε αγκαλιά χωρίς να τη μετακινήσει. Ο τρόπος που η Γιάννα βίωνε τον οργασμό ήταν γι’ αυτόν πρωτόγνωρος. Βουβός θρήνος και μικρά αναφιλητά, διακοπτόμενα από περιστασιακά λαχανιάσματα. Και το πιο όμορφο ήταν η πλήρης έλλειψη επικοινωνίας με το περιβάλλον. Ένα ανεπανάληπτο είδος σεξουαλικής νιρβάνα!
«Είσαι... είσαι ζαβολιάρης, μωρό μου!» τον μάλωσε λίγα λεπτά αργότερα, προσπαθώντας να βρει ρυθμό στην αναπνοή της. «Λίγο ακόμα και θα σε έκανα να χύσεις... Έτσι δεν είναι;» συμπλήρωσε.
Είχε δίκιο· ο Γιώργος αναγκάστηκε να το ομολογήσει. Είχε πάρα πολλά χρόνια να χρειαστεί να προσφύγει σε κόλπα, για να μην τελειώσει με γυναίκα.
«Ναι, κούκλα μου, αλλά φταις εσύ! Κάτι μου έταξες πως θα δω, αν δεν τελειώσω πριν στεγνώσεις εσύ! Και θέλω όσο τίποτα άλλο να δω το στοματάκι σου γεμάτο από το D.N.A. μου!» της απάντησε γελώντας, κάνοντάς τη να χαμογελάσει ειρωνικά.
«Α, μπα... D.N.A., ε; Δεν μπορώ να μην ομολογήσω, χρυσέ μου, πως έθεσες πολύ κομψά το “Πάρ’ τα, άρρωστη”» του απάντησε με μπλαζέ ύφος η Γιάννα κοροϊδεύοντάς τον. «Ναι, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα... Δεν έχω στεγνώσει ακόμη, άντρα μου, και πίστεψέ με, θα κουραστείς πάρα πολύ για το δώρο σου!» συμπλήρωσε εκείνη και όρμησε για άλλη μια φορά επάνω του.