στη θεατρικότητα ενός παγωμένου νυφικού.
Βάλσαμο ψυχής το διάβα μου,
στο μονοπάτι της ζωής σου.
Αδηφάγος συλλέκτης στιγμών
στα μύχια του έρωτά σου.
Κάθε βράδυ μαζί ξετυλίγουμε το κουβάρι,στα σκιρτήματα των πόθων.
Δε γυρεύω στεφάνι...
στις ρωγμές μιας ναυαγισμένης ηθικής.
Παραδίνω τα έγκατα της καρδιάς μου,
στους δικούς σου χτύπους.
Κι ας χάσω την ισορροπία των σκέψεών μου,
στα κύτταρα του κορμιού σου...
Στη φλόγα της
αέναης έκρηξης!