Storm (Κεφάλαιο 9, Μέρος 2)

«Έτοιμες οι σκηνές» είπε ο Σάιμον ανακουφισμένος, ενώ μια δόση υπερηφάνειας χρωμάτισε τη φωνή του.

«Είσαι σίγουρος για αυτό;» ρώτησε η Ντέμυ. «Γιατί και τις προηγούμενες δεκαπέντε φορές που οι σκηνές κατέρρευσαν είπες πως ήταν έτοιμες».

«Αυτή τη φορά, Ντι, είναι γερές σαν σίδερο» αποκρίθηκε ο Σάιμον.

«Το ελπίζω» ψιθύρισε η Ντέμυ και άνοιξε τη μια σκηνή, βάζοντας μέσα τα πράγματά της.

Είχαν οδηγήσει μέχρι τη διπλανή πόλη, όπου βρισκόταν η αρχή του μεγάλου δάσους. Ήταν όμορφα, αλλά η Ντέμυ δε σκόπευε να παγώσει έξω στο κρύο επειδή ο Σάιμον δεν ήξερε να στήνει σκηνές.

«Όπου να ‘ναι θα νυχτώσει. Πρέπει να ανάψουμε φωτιά» είπε ο Μάικλ. Τουλάχιστον υπήρχε και κάποιος άλλος που σκεφτόταν το κρύο.


Είχε βραδιάσει για τα καλά και η φωτιά έκαιγε δυνατά. Όλοι έψηναν ζαχαρωτά στη φωτιά. Η Ντέμυ είχε φέρει μαζί της και ένα μπουκάλι κρασί από το κελάρι του σπιτιού της.

«Έμς, θέλεις λίγο;» τη ρώτησε καθώς ήταν ξαπλωμένη σε ένα κούτσουρο.

«Όχι, ευχαριστώ. Ας μείνει τουλάχιστον ένας νηφάλιος στην παρέα» απάντησε κοιτάζοντας τη φωτιά.

Ο Σάιμον και ο Άλεξ είχαν ήδη πάει για ύπνο. Η Ντέμυ και ο Σαμ τελείωναν το μπουκάλι κρασί γελώντας και χαχανίζοντας. Η Έμιλι γύρισε προς τον Μάικλ. Ούτε κι εκείνος είχε πιει.

«Εγώ θα πάω μια βόλτα. Σε λίγο θα είμαι πίσω» του ψιθύρισε.

«Μόνη σου;» τη ρώτησε επιφυλακτικά.

«Ναι. Θέλω να μείνω μόνη μου λιγάκι». Ήθελε να σκεφτεί. Συνέχεια τη βασάνιζε το γεγονός ότι του έλεγε ψέματα.

«Εντάξει τότε. Αλλά μην απομακρυνθείς πολύ».

«Γιατί θα με φάνε οι αρκούδες;»

«Έμς, σοβαρά τώρα. Μην απομακρυνθείς. Εντάξει;»

«Εντάξει» του απάντησε και σηκώθηκε παίρνοντας μαζί τον φακό της. Άκουσε πίσω την Ντέμυ να φωνάζει σιγανά εντελώς μεθυσμένη.

«Έι, πού πας;» Δεν απάντησε. Συνέχισε να περπατάει.

Η Έμιλι άφησε πίσω της το μικρό ξέφωτο όπου είχαν κατασκηνώσει και προχώρησε μέσα στα δέντρα. Παρόλο που υποσχέθηκε στον Μάικλ να μην απομακρυνθεί πολύ, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Ήθελε να μείνει για μια στιγμή μόνη της. Εντελώς μόνη, μέσα σε απόλυτη ησυχία για να μπορέσει να σκεφτεί με καθαρό μυαλό. Σε κάθε βήμα της έριχνε μια ματιά πίσω της βλέποντας τη φωτιά της μικρής τους κατασκήνωσης να μικραίνει. Συνέχισε να προχωράει μέχρι που η φωτιά έγινε ένα μικρό φωτάκι μακριά. Δεν πρόλαβε να καθίσει σε ένα μεγάλο κούτσουρο, όταν άκουσε ένα θόρυβο μπροστά της. Αμέσως ένιωσε την παρουσία κάποιου Χαρισματικού και άναψε τον φακό της φωτίζοντας νευρικά γύρω της, όταν πέτυχε στο σκοτάδι το πρόσωπο της Κέιτ. Πήρε μια βαθιά ανάσα περιμένοντας την εξέλιξη αυτής της συνάντησης που σίγουρα δεν ήταν τυχαία. Πίσω της ακριβώς στεκόταν η Σκάιλερ, χαμογελώντας ειρωνικά.

«Βρε, βρε, βρε! Φαίνεται πως ένα αρνάκι ξέφυγε από το κοπάδι» είπε ειρωνικά η Κέιτ.

Η Έμιλι σήκωσε το ένα της φρύδι. «Βρε, βρε! Τι, όχι και τόσο, τυχαία συνάντηση που έχουμε όλες μας απόψε» αποκρίθηκε πιο ειρωνικά.

«Δόξα τω Θεώ!» αναφώνησε ανακουφισμένη η Σκάιλερ. «Δε σου έχουν κάνει ακόμα πλύση εγκεφάλου!»

«Φαίνεται πως η μικρή αθώα Σκάιλερ δεν έχει δύο πρόσωπα αλλά τρία. Και ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δε σας είχα καταλάβει» είπε εκνευρισμένη η Έμιλι. «Α ναι! Μήπως επειδή παίζατε τους ρόλους σας με τόση δεξιοτεχνία; Και κοίτα τώρα. Οι δύο καλές μου υποτιθέμενες φίλες είναι στην πραγματικότητα δυο σκύλες».

«Νομίζεις ότι με προσβάλουν τα λόγια σου, χρυσή μου; Κάνεις λάθος». Η Έμιλι ρουθούνισε.

«Σκύλα είναι το μεσαίο σου όνομα. Πουτάνα και πόρνη της δεκάρας είναι το επίθετό σου».

«Άνοιξε το στόμα σου ξανά, μαλακισμένη, και θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις» αποκρίθηκε η Σκάιλερ αναστατωμένη.

«Αν δε σε ήξερα καλά, Σκάι, θα έλεγα πως είσαι ερωτευμένη με την Κέιτ. Αχ, μη μου πεις… Υπάρχει και τέταρτο πρόσωπο;» απάντησε γεμάτη ειρωνεία η Έμιλι.

«Αυτή η συμπεριφορά δεν αρμόζει σε μια Φωτεινή, Έμς. Αυτή η συμπεριφορά είναι καθαρά συμπεριφορά Σκοτεινού. Το έχεις στο αίμα σου, Έμιλι. Είσαι μια επαναστάτρια. Μια μαχήτρια. Ανήκεις μαζί μας. Είσαι κι εσύ κατά βάθος μια Σκοτεινή» είπε χαμογελώντας ευχαριστημένη η Κέιτ.

«Κι εσύ κατά βάθος είσαι μια Φωτεινή» τη διέκοψε η Έμιλι.

«Έλα μαζί μας» είπε η Κέιτ παραβλέποντας το σχόλιο της Έμιλι. «Έλα μαζί μας, Έμιλι. Έλα με τους Σκοτεινούς. Εκεί θα έχεις όλη την ελευθερία που αποζητάς. Με τους Φωτεινούς θα είσαι μόνο δυστυχισμένη, περιορισμένη και στην εκπαίδευση για μια ζωή. Δε θα σε καταλάβουν ποτέ. Για εκείνους είσαι ένα όπλο. Έλα μαζί μας. Έλα με το Σκοτάδι».

«Το βραχιόλι, Κέιτ» είπε πικρά η Έμιλι. «Γιατί μου έδωσες το βραχιόλι;»

«Για δώρο».

«Σοβαρά; Σοβαρά τώρα; Ξέρω. Ξέρω, Κέιτ, πως ήταν μαγεμένο. Ξέρω ποιο ήταν το σχέδιό σας. Αν με θέλατε, όπως λες, δε θα μου το κάνατε αυτό. Θα περίμενες μέχρι να εκδηλωθούν οι δυνάμεις μου και τότε… Τότε θα μου τα έλεγες όλα. Έχασα τόσα χρόνια από τη χαρισματική μου ταυτότητα. Δεν μπορείς να τα αναπληρώσεις με επιχειρήματα της δεκάρας. Συγγνώμη, Κέιτ, αλλά πλέον δεν πιστεύω λέξη απ’ όσα μου λες. Προτιμώ να μην είμαι ελεύθερη, να είμαι περιορισμένη παρά να χάνω συνέχεια τον έλεγχο και να είμαι όπλο σας. Δε θα είμαι ποτέ δυστυχισμένη με τους Φωτεινούς!»

«Ανόητη, σε έχουν ξεγελάσει για τα καλά. Μένεις μαζί με τους αποκρουστικούς Φωτεινούς για τον κάφρο. Είσαι τόσο ηλίθια, τόσο ευκολόπιστη. Τόσο καιρό ο Μάικλ σε αγνοούσε. Δε σου έριχνε ούτε βλέμμα. Ήσουν αόρατη. Και τώρα πιστεύεις πως είναι άγιος. Βάζω στοίχημα πως σου έχει πουλήσει το παραμυθάκι του ερωτευμένου, έτσι δεν είναι;» ξέσπασε η Κέιτ.

«Δε θα σου δώσω αναφορά για ποιους λόγους μένω με τους Φωτεινούς. Τώρα πήγαινε σε όποιον σε έστειλε εδώ και πες του πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έρθω μαζί σας. Οι μέθοδοι προσέγγισής σας είναι αναποτελεσματικές».

Το πρόσωπο της Κέιτ άστραψε λες και κάποιος μόλις την είχε χτυπήσει με ηλεκτροσόκ.

«Σκρόφα. Θα τα βρεις όλα μπροστά σου παλιό-» δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει, καθώς η Έμιλι άρχισε να καίει το κεφάλι της. Έβγαλε μια δυνατή κραυγή και έπεσε στο έδαφος. Ταυτόχρονα ξεπέταξε από το έδαφος δυο χοντρά κλαδιά που τύλιξαν τη Σκάιλερ.

«Έμιλι» φώναξε αναστατωμένα μια γνωστή φωνή πίσω της. «Έμιλι, σταμάτα» είπε πιάνοντας το χέρι της. Το βλέμμα της καρφώθηκε στο χέρι του Μάικλ που ήταν πια μπλεγμένο με το δικό της και σταμάτησε.

Η Κέιτ σηκώθηκε τινάζοντας το χώμα από τα πόδια της.

«Όταν θα δεις ποιοι είναι πραγματικά οι Φωτεινοί, τότε θα έρθεις μαζί μας» είπε και έφυγε μαζί με τη Σκάιλερ. Η Έμιλι έκλεισε τα μάτια της και κατέβασε το κεφάλι της. Προχώρησε σε ένα κορμό και τον χτύπησε.

«Γαμώτο» φώναξε. Ο Μάικλ έβαλε τα χέρια του στους ώμους της Έμιλι.

«Έμς, δεν πειράζει».

«Πάλι έχασα τον έλεγχο, Μάικ» ψιθύρισε η Έμιλι ακόμα γυρισμένη προς τον κορμό.

«Δεν είναι δύσκολο μόνο για εσένα. Κι εγώ έχω χάσει τον έλεγχο χιλιάδες φορές».

. «Κι αν δεν μάθω ποτέ να ελέγχω τις δυνάμεις μου;»

«Μη λες βλακείες».

«Α, ώστε τώρα λέω και βλακείες;»

«Όλα πάνε μια χαρά. Θα το δεις» της είπε και κάθισε σε ένα μεγάλο κούτσουρο σαν παγκάκι. Η Έμιλι κάθισε δίπλα του.

«Τους πρώτους μήνες που εκπαιδευόμουν όλα ήταν πολύ δύσκολα για εμένα. Έμαθα να ελέγχω τις δυνάμεις μου μετά από έξι μήνες. Και η αλήθεια είναι πως προκάλεσα αρκετά προβλήματα. Θυμάσαι τις ανοιξιάτικες διακοπές στη δευτέρα Γυμνασίου;»

«Ναι. Ολόκληρο το σχολείο είχε πλημμυρίσει και… Εσύ ήσουν;» Ο Μάικλ κούνησε καταφατικά το κεφάλι.

«Αυτό που θέλω να σου πω, Έμς, είναι ότι δεν είσαι η μοναδική Χαρισματική που είχε πρόβλημα στην αρχή. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρεις μια άγκυρα. Κάτι ή κάποιον που ξέρεις πως σε κρατάει ήρεμη. Ένα στήριγμα».

«Εσύ έχεις κάποια άγκυρα;»

Ο Μάικλ χαμογέλασε. Και φυσικά είχε μια άγκυρα. Εκείνη. Έγνεψε ξανά καταφατικά.

«Μήπως πρέπει να γυρίσουμε πίσω;» ρώτησε η Έμιλι μετά από μερικές στιγμές σιωπής.

«Μην ανησυχείς. Η Ντέμυ και ο Σαμ δεν έχουν τελειώσει ακόμα το κρασί και αν συμβεί το οτιδήποτε ο Άλεξ θα τα φροντίσει όλα».

«Μάικ» είπε η Έμιλι κάνοντας μια μεγάλη παύση. «Σου είπα ψέματα» ξεστόμισε και κατέβασε το κεφάλι της απογοητευμένη. Τώρα δεν γίνεται να αποφύγεις αυτό που θες να του πεις, σκέφτηκε.

«Τι εννοείς;»

«Θυμάμαι τι είδα στο όνειρο».

«Έμς» είπε απογοητευμένος ο Μάικλ. «Γιατί;»

«Γιατί δεν έχω ιδέα πως θα σε επηρεάσει αυτό που έχω να συ πω».

«Με κάνεις και ανησυχώ, Έμι. Σε παρακαλώ, μίλα μου».

«Υπόσχεσαι πως δε θα το πεις πουθενά; Πως δε θα με κοροϊδέψεις;»

«Φυσικά και δε θα κάνω τίποτα από αυτά».

«Είδα ότι εμείς οι δύο φιλιόμασταν. Το ξέρω πως είναι τρελό. Αν θες να σταματήσεις να με εκπαιδεύεις, θα το καταλάβω» ξεστόμισε.

«Έμς» τη διέκοψε πριν αρχίσει εντελώς να παραληρεί. «Δε θα σταματήσω να σε εκπαιδεύω. Δε βλέπω κανένα σοβαρό λόγο για να το κάνω. Ακόμη και αν με πείραζε το όνειρο, κάτι που δεν ισχύει, πάλι δε θα σε παρατούσα. Είναι εντελώς ανόητος λόγος».

«Δηλαδή είμαστε εντάξει;»

«Φυσικά. Έμς, δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω. Το όνειρο που είδες με εμάς τους δυο… Ήθελες να είναι πραγματικότητα;»

Η Έμιλι γύρισε το βλέμμα της και τον κοίταξε κατάματα. Στον διάολο, θα το πω κι ας μη νιώθει το ίδιο με εμένα, σκέφτηκε πεισματικά. «Εγώ ξέρω τι θέλω. Το θέμα είναι αν εσύ θες το ίδιο με εμένα».

Ο Μάικλ σήκωσε το χέρι του και χάιδεψε το κάτω χείλος της.

«Θέλω περισσότερα απ’ όσα πιστεύεις» της είπε ξέπνοα.

Η Έμιλι είχε ακούσει πως αν πεις σε κάποιον το όνειρό σου, δε θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Αλλά αυτή τη στιγμή ο Μάικλ πλησίαζε το πρόσωπό του στο δικό της. Όταν τα χείλη του έφτασαν σε απόσταση αναπνοής από τα δικά της έμεινε για λίγο εκεί, παρατηρώντας τον ρυθμό της αναπνοής της. Εκείνη έκλεισε τα μάτια της προσπαθώντας να ηρεμήσει. Τα χείλη του άγγιξαν τα δικά της. Η ανάσα της κόπηκε και τα χέρια του βρέθηκαν να κρατούν το πρόσωπο της απαλά. Εκείνη πέρασε το ένα της χέρι γύρω από τον λαιμό του και διέτρεξε την παλάμη της μέσα από τα μαλλιά του. Ήταν το πιο τρυφερό φιλί που είχε δώσει ποτέ της. Το πρώτο της τρυφερό φιλί. Ήταν τόσο απαλό αλλά ταυτόχρονα έκαιγε το στόμα της.

Αυτό ήταν χίλιες φορές καλύτερο από το φιλί του ονείρου. Ήταν το πρώτο τους φιλί. Ο Μάικλ πέρασε τα χέρια του γύρω από τη μέση της και την τράβηξε πιο κοντά του. Όταν το φιλί τους τελείωσε, ακούμπησε το μέτωπό του στο δικό της.

«Δεν έχεις ιδέα πόσα χρόνια ανυπομονούσα για αυτό» της ψιθύρισε.

«Κι εγώ».

Rene Rafael