Storm (Κεφάλαιο 14)

«Έμς, μπορούμε να μιλήσουμε;» ρώτησε η Μίνα όταν η Κέιτ και η Σκάιλερ έφυγαν από το κλαμπ.

«Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί» απάντησε ο Μάικλ επιθετικά. Η Μίνα τον κοίταξε εκνευρισμένη.

«Θέλω να μιλήσω με την ξαδέλφη μου, μόνη, για ένα λεπτό. Τι έγινε; Δεν εμπιστεύεσαι την κοπέλα σου;»

«Μάικ, μπορείς να πηγαίνεις» του είπε διστακτικά η Έμιλι. «Θα είμαι εντάξει» τον διαβεβαίωσε.

«Θες να σε περιμένω;»

«Δε χρειάζεται». Ο Μάικλ κοίταξε για αρκετή ώρα δύσπιστα τη Μίνα και έπειτα έφυγε.

«Λοιπόν;» ρώτησε η Έμιλι. «Τι θες να μου πεις;»

«Ξέρεις πως είμαι Σκοτεινή και… αυτό τον καιρό δεν έχουμε μιλήσει καθόλου… δηλαδή από τότε που ανακάλυψες πως είσαι Χαρισματική. Θέλω να ξέρεις πως δεν είχα καμία σχέση με όσα έκαναν η Κέιτ και η Σκάιλερ».

«Το ξέρω. Δεν ξέρω αν όλοι οι Σκοτεινοί είστε όντως τόσο κακοί όσο μου περιγράφει ο Κρίστοφερ, αλλά αυτό που ξέρω είναι πως για σχεδόν οκτώ χρόνια έκανα παρέα με δυο σκύλες υποκρίτριες. Και ξέρω πως εσύ γνώριζες πώς ήταν στην πραγματικότητα και δεν έκανες τίποτα για να τις απομακρύνεις από εμένα».

«Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα έκαναν κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε έτσι, Έμιλι. Οι Σκοτεινοί, δεν είμαστε έτσι. Η Κέιτ και η Σκάιλερ δρουν χωρίς την έγκριση της αρχηγού μας. Δεν κάνουμε τέτοια».

«Και ο τύπος στα γενέθλιά μου; Εσείς τον στείλατε, Μίνα».

«Για ποιο πράγμα μιλάς;» ρώτησε ξαφνιασμένη η Μίνα.

«Δεν έχεις ιδέα, έτσι δεν είναι;»

«Όχι, βέβαια. Σοβαρά τώρα! Τι έγινε στο πάρτι των γενεθλίων σου;» ρώτησε ανήσυχα η Μίνα.

«Δεν έχει σημασία πλέον. Αυτό που έχει σημασία είναι πως, ενώ μου είχες υποσχεθεί τότε στο νοσοκομείο, όταν είχα λιποθυμήσει, πως θα με προσέχεις… έκανες ακριβώς το αντίθετο».

«Νομίζεις πως δε σε πρόσεχα; Δεν αθετώ τις υποσχέσεις μου».

«Και τότε γιατί η Κέιτ και η Σκάιλερ έχουν μετατρέψει τη ζωή μου σε εφιάλτη; Δεν μπορώ να πάω για ύπνο το βράδυ, αν δε σιγουρευτώ εκατό φορές πως κανένας δεν έχει μπει στο σπίτι μου. Κάθε ημέρα στους διαδρόμους του σχολείου εξακολουθώ να γυρίζω το κεφάλι μου πίσω για να σιγουρευτώ πως κανένας Σκοτεινός δε με ακολουθεί. Δε με προσέχεις και τόσο καλά».

«Έχεις δίκιο που με κατηγορείς. Εξάλλου, εγώ σε γνώρισα στην Κέιτ και στη Σκάιλερ εξ’ αρχής. Ήταν αρκετά αργά όταν κατάλαβα πως με χρησιμοποίησαν, περισσότερο κιόλας απ’ ότι χρησιμοποίησαν εσένα. Συγνώμη, Έμς. Αν δε σε είχα γνωρίσει σε αυτές τις δυο, τίποτα από αυτά δε θα γινόταν. Το μόνο που θέλω είναι την ξαδέλφη μου. Είσαι το μόνο άτομο που δε με έχει προδώσει. Απλά δε θέλω όλο αυτό το θέμα με τους Φωτεινούς και τους Σκοτεινούς να μπει ανάμεσά μας».

«Ελπίζω να μην είναι κάποιο από τα κόλπα των Σκοτεινών. Γιατί αν είναι θα σου ψήσω το μυαλό» είπε η Έμιλι γελώντας.

Η Μίνα πήγε και κάθισε σε έναν από τους καναπέδες και η Έμιλι την ακολούθησε.

«Τι στο καλό συμβαίνει με εσένα και τον Μάικλ;» ρώτησε η Μίνα.

«Αυτό ακριβώς που πιστεύεις πως συμβαίνει» απάντησε η Έμιλι χαμογελώντας.

«Πώς είσαι σίγουρη πως δε σου λέει ψέματα; Θέλω να πω, τα τελευταία χρόνια ήταν σαν να μην υπήρχες για εκείνον».

«Ό,τι έκανε το έκανε για να με προστατέψει».

«Ελπίζω να σου λέει την αλήθεια. Τον αγαπάς πραγματικά, έτσι δεν είναι;» Έγνεψε καταφατικά.

«Έχω δει τον τρόπο που σε κοιτάει… Νομίζω πως κι εκείνος σ’ αγαπάει. Ίσως περισσότερο απ’ όσο τον αγαπάς εσύ. Περισσότερο απ’ όσο περιμένεις. Ελπίζω να μην τα κάνει θάλασσα».

«Εσύ; Είσαι ακόμα με τον Ντάνιελ;»

«Πώς;»

«Πώς ξέρω για εσένα και τον Ντάνιελ; Το άκουσα».

«Συγγνώμη».

«Μου ζητάς συγγνώμη επειδή μου έκρυβες επί ενάμιση χρόνο όλα σου τα μυστικά;»

«Αλήθεια, ήθελα να σου το πω, Έμς…»

«Ξέχνα το… Και για να ξέρεις, ούτε κι εγώ σου τα έλεγα όλα».

«Τότε είμαστε εντάξει, έτσι;»

«Ίσως. Αλλά ακόμα σου το κρατάω που μου πλάσαρες τον Γκάρεντσον».

«Είναι κούκλος, αλλά είναι τόσο ηλίθιος που δεν αντέχεται» είπε η Μίνα γελώντας.

«Μίνα, τι συμβαίνει όταν ένας Σκοτεινός παραβαίνει τους κανόνες; Έχετε κανόνες, σωστά;»

«Ναι, έχουμε κανόνες. Γιατί ρωτάς;»

«Γιατί η Σκάιλερ και η Κέιτ δρούσαν χωρίς την άδεια της αρχηγού σας, που σημαίνει πως παραβίασαν τους κανόνες, σωστά; Τι πρόκειται να τους συμβεί;»

«Εξαρτάται από το πόσο σοβαρή ήταν η παράβαση που έκαναν. Η πιο «ελαφριά» τιμωρία είναι το βραχιόλι περιορισμού».

«Σαν το βραχιόλι που μου έδωσε η Κέιτ για δώρο;»

«Ακριβώς».

«Και η πιο ακραία τιμωρία;»

«Θάνατος».

«Βάζω στοίχημα πως το βραχιόλι περιορισμού δεν είναι και τόσο πιθανόν».

«Δεν έχω ιδέα. Αλλά αυτό που έκαναν τόσο καιρό χρειάζεται πιο βαριά τιμωρία».

«Πιστεύεις πως θα τις σκοτώσουν;»

«Μπα! Μόνο δυο Σκοτεινοί έχουν θανατωθεί και αυτό συνέβη πριν πολλά χρόνια. Δε σκοτώνουμε τους δικούς μας για ηλίθιους λόγους».

«Ξέρεις για ποιον λόγο εκείνοι οι δυο Σκοτεινοί θανατώθηκαν;»

«Όχι. Το μόνο που ξέρω είναι πως έκαναν κάτι πάρα πολύ κακό. Μερικοί πιο καινούργιοι λένε πως είχε να κάνει με το παλιό λύκειο».

«Εννοείς πως…»

«Πως εκείνοι οι δυο Σκοτεινοί που θανατώθηκαν πιθανόν να ήταν εκείνοι που έβαλαν φωτιά στο παλιό λύκειο και σκότωσαν πάνω από τριάντα ανθρώπους. Αλλά αυτό είναι μόνο μια φήμη ανάμεσα στους Χαρισματικούς».

«Μια πολύ καλή φήμη».

«Νομίζω πως πρέπει να φύγουμε από εδώ. Σίγουρα ο Μάρκ θα έχει καλέσει την πυροσβεστική».

«Δίκιο έχεις».

Βγήκαν από το κλαμπ και άκουσαν τη σειρήνα της πυροσβεστικής αρκετά μακριά.

«Πάμε από τον άλλο δρόμο. Αν μας βρουν εδώ, μπορεί να νομίζουν πως εμείς βάλαμε τη φωτιά» είπε η Μίνα.

«Εντάξει» είπε η Έμιλι πηγαίνοντας στο αυτοκίνητό της.

«Έμς» φώναξε η Μίνα. «Να προσέχεις. Η Κέιτ και η Σκάιλερ δε θα τα παρατήσουν τόσο εύκολα. Δεν τους αρέσει να χάνουν. Να είσαι επιφυλακτική για όλα. Θα φτάσουν στα άκρα για να σε κάνουν Σκοτεινή. Πρόσεχε».

Rene Rafael