Λίγα λεπτά πριν
Μόλις η Έμιλι χωρίστηκε από τον Μάικλ άρχισε να ψάχνει προσεκτικά τις αίθουσες. Σε μερικές βρήκε ζευγαράκια να φιλιούνται. Περνώντας από την αίθουσα της Λογοτεχνίας στάθηκε σκεπτική για λίγα δευτερόλεπτα. Να κοιτάξω μέσα ή θα βρω κανένα ζευγαράκι πάλι αναρωτήθηκε. Πλησίασε το παράθυρο της αίθουσας και κοίταξε μέσα. Στην καρέκλα του καθηγητή, με τα πόδια της πάνω στην έδρα, καθόταν σαν βασίλισσα η Κέιτ με ένα πελώριο χαμόγελο θριάμβου. Η Έμιλι άνοιξε εκνευρισμένη την πόρτα και μπήκε μέσα σαν σίφουνας.
«Αρκετά σε ανέχτηκα, σκύλα!» της είπε νευριασμένη.
«Έμιλι, και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω» είπε προσποιητά η Κέιτ και κατέβασε τα πόδια της από την έδρα.
«Εγώ δε χαίρομαι».
«Μα θα χαρείς» είπε η Κέιτ και σηκώθηκε από την καρέκλα. «Θα χαρείς όταν ακούσεις αυτά που έχω να σου πω».
«Δε θέλω να ακούσω τίποτα από εσένα!»
«Παραδέχομαι ότι σου έχω πει ψέματα, αρκετές φορές στο παρελθόν, αλλά ό,ττι σου πω απόψε είναι η αλήθεια».
«Τι θες;» τη ρώτησε η Έμιλι εκνευρισμένη.
«Να σου ανοίξω τα μάτια».
«Νομίζω πως τα μάτια μου είναι μια χαρά ανοιχτά. Ξέρω ότι εσύ και η Σκάιλερ είστε δυο ψεύτρες που αξίζετε η μια την παρέα της άλλης. Ξέρω ότι η Μίνα σας έχει σιχαθεί. Ξέρω όλα όσα χρειάζομαι για να σε στείλω στον διάολο αυτή ακριβώς τη στιγμή».
Η Κέιτ χαχάνισε.
«Νομίζεις πως εγώ και η Σκάι ήμασταν οι μόνες που σου λέγαμε ψέματα όλο αυτό τον καιρό; Νομίζεις ότι όσοι σου φέρθηκαν καλά είναι καλοί άνθρωποι; Νομίζεις ότι μόνο ένας Σκοτεινός μπορεί να σου πει ψέματα; Να σε εξαπατήσει; Ε, λοιπόν, αυτό που θα σου πω τώρα θα αλλάξει όλα όσα ήξερες».
«Δε με ενδιαφέρει να ακούσω άλλο ένα ψέμα από το στόμα σου. Ποτέ σου δεν υπήρξες ειλικρινής. Δε νομίζω πως θα το κάνεις τώρα» είπε η Έμιλι έτοιμη να φύγει. Αρκετά πια!
«Τον τύπο στα γενέθλιά σου τον έστειλε ο Κρίστοφερ Ντάνιελς» πέταξε η Κέιτ.
Η Έμιλι σταμάτησε απότομα. Η ανάσα της κόπηκε.
«Τι;» ρώτησε ξαφνιασμένη.
«Ο Κρίστοφερ Ντάνιελς έστειλε εκείνον τον άντρα στα γενέθλιά σου. Ήθελε να σε κάνει να χρησιμοποιήσεις τις δυνάμεις σου για να τρέξεις κοντά τους».
Η Έμιλι γέλασε.
«Καλό το κόλπο σου. Για μια στιγμή σε πίστεψα. Πρέπει να γίνεις ηθοποιός. Χαραμίζεις τόσο ταλέντο».
«Δε με πιστεύεις, το δέχομαι. Εκείνον όμως θα τον πιστέψεις;» ρώτησε η Κέιτ και έβγαλε το κινητό της από την τσέπη του δερμάτινου μπουφάν της. Άνοιξε το μενού και πήγε σε κάποιο αρχείο.
«Το πάρτι θα είναι στο Jungle. Με την πρώτη ευκαιρία που θα βρεις θα την κάνεις να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της. Εντάξει;» ακούστηκε η φωνή του πατέρα του Μάικλ.
«Μάλιστα, κύριε» απάντησε μια αντρική φωνή. Η Έμιλι αναγνώρισε τη φωνή του άντρα από το πάρτι. Νόμιζε πως τον είχε σκοτώσει.
«Σε ευχαριστώ, Μάξγουελ» είπε ο πατέρας του Μάικλ.
Η ηχογράφηση τελείωσε και η Κέιτ πήγε στην επόμενη.
«Μάξγουελ, ελπίζω να έγινε» ακούστηκε ανυπόμονη η φωνή του Κρίστοφερ.
«Μάλιστα, κύριε. Έκανα όπως μου ζητήσατε» απάντησε ο άνδρας.
«Και η κοπέλα;»
«Είναι Χαρισματική, κύριε».
«Και νομίζει πως σε σκότωσε;»
«Μάλιστα, κύριε».
«Μπράβο σου, Μάξγουελ. Χαίρομαι για εσένα. Δε θα σε χρειαστώ ξανά».
«Μάλιστα, κυρ-» Ένας πυροβολισμός ακούστηκε. Ο άντρας δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση του. Η Έμιλι κράτησε την ανάσα της και έφερε τα χέρια της στο πρόσωπό της.
«Αχ, Έμιλι, τόσο καιρό ήσουν πιόνι στο παιχνίδι του Κρίστοφερ Ντάνιελς».
«Μα το Χαρισματικό του χρώμα δεν είναι μαύρο» είπε η Έμιλι.
«Επειδή δεν τον σκότωσε εκείνος. Ο Κρίστοφερ έδωσε απλά μια εντολή. Οι νόμοι μας είναι εντελώς ηλίθιοι. Για να γίνεις Σκοτεινός, πρέπει να κάνεις ο ίδιος κακή πράξη και ο Ντάνιελς φροντίζει να μη χρειαστεί να βάψει ο ίδιος τα χέρια του με αίμα. Μπορείς να κάνεις σκοτεινές σκέψεις και να είσαι Φωτεινός. Και μπορείς να σκέφτεσαι σαν Φωτεινός, αλλά να είσαι Σκοτεινός. Αυτό δε σε αλλάζει. Ήξερε τι έκανε. Ήταν ένα καλοφτιαγμένο σχέδιο».
«Θεέ μου... Ο Μάικλ... Δεν ξέρει. Πρέπει να του το πω» είπε ξέπνοα η Έμιλι.
«Πόσο σίγουρη είσαι πως ο δήθεν καλός Μάικλ δεν ήξερε τίποτα; Απ' όσο ξέρω εκείνος και ο πατέρας του καταστρώνουν μαζί τα σχέδιά τους. Βάζω στοίχημα πως ήξερε όντως για το σχέδιο του πατέρα του. Είναι στα αλήθεια ερωτευμένος μαζί σου; Σαφώς και όχι. Είχε χωρίσει στα αλήθεια με την Ντενίζ Κρέιν; Δεν το νομίζω».
«Τι λες;» ρώτησε δύσπιστα η Έμιλι.
«Σε έχουν εξαπατήσει, Έμιλι. Σε εξαπάτησε μια οικογένεια η οποία το μόνο που κάνει είναι να ψεύδεται. Ο Μάικλ ήξερε πως τον αγαπάς και έπαιξε το χαρτί του ερωτευμένου. Σε έκανε να πιστέψεις πως σε θέλει, ενώ εκείνος είναι ερωτευμένος με την Ντενίζ Κρέιν και δε χώρισαν ποτέ».
«Λες ψέματα. Δε σε πιστεύω!» φώναξε βουρκωμένη η Έμιλι.
«Δε με πιστεύεις; Έλα να το επιβεβαιώσεις με τα δικά σου μάτια. Έλα μαζί μου και άνοιξε επιτέλους τα μάτια σου, Έμιλι» είπε η Κέιτ και βγήκε από την αίθουσα. Η Έμιλι έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα παγωμένη και έπειτα βγήκε από την αίθουσα ακολουθώντας την Κέιτ στον διάδρομο. Έφτασαν έξω από το εργαστήριο της Χημείας.
«Δες και μόνη σου, Έμιλι... Ό,τι σου έχει πει είναι ψέμα» της είπε η Κέιτ.
Η Έμιλι προχώρησε στο παράθυρο και κοίταξε μέσα. Η ανάσα της κόπηκε όταν είδε τον Μάικλ να φιλάει την Ντενίζ Κρέιν. Η πλάτη του ήταν κολλημένη στον τοίχο και τη φιλούσε γεμάτος λαχτάρα. Ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό της Έμιλι. Η Κέιτ δεν έλεγε ψέματα.
«Η αλήθεια πονάει, το ξέρω. Αλλά κοίτα τώρα. Ό,τι σου είπε, ό,τι σου υποσχέθηκε ήταν ένα μεγάλο ψέμα» είπε γεμάτη κατανόηση η Κέιτ. «Νόμιζες πως ήταν στ' αλήθεια ερωτευμένος μαζί σου. Ράγισε την καρδιά σου. Τι θα κάνεις τώρα για αυτό;»
Η Έμιλι σήκωσε το χέρι της και σκούπισε το δάκρυ από το πρόσωπό της. Της έλεγε ψέματα. Όλο αυτόν το καιρό ο Μάικλ Ντάνιελς της έλεγε συνέχεια ψέματα. Ο θυμός της έμοιαζε σαν θάλασσα που η στάθμη της ανεβαίνει. Η ραγισμένη της καρδιά έγινε ένα τεράστιο και ορμητικό κύμα. Δε θα ήταν ξανά ποτέ η ίδια. Κοίταξε το παράθυρο και είδε τα μάτια της να αλλάζουν χρώμα. Έσφιξε το χέρι της σε γροθιές και έφυγε τρέχοντας.
Rene Rafael
Ευρετήριο
Πρόλογος, 1 μέρος 1, 1 μέρος 2, 2 μέρος 1, 2 μέρος 2, 3 μέρος 1, 3 μέρος 2
4 μέρος 1, 4 μέρος 2, 5 μέρος 1, 5 μέρος 2, 6, 7, 8, 9 μέρος 1, 9 μέρος 2, 10
11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, Επίλογος